
Nee, de subfaculteit was geen marxistisch-leninistische kaderschool, en dat kwam niet eens zozeer doordat de CPN er bestuurlijk niet dominant is geworden. De CPN heeft immers nooit naar "marxistische" studie gestreefd, het is mij nog steeds niet duidelijk wat precies de bedoeling geweest is van haar streven naar machtsvorming in universitaire kring.
De Studenten Vakbeweging ging in sektarisch gekrakeel ten onder, de grondraad, zoals de universitaire vereniging heette, in Amsterdam de Algemene Studenten Vereniging Amsterdam, ASVA, leek haar positie over te nemen. Maar al in de herfst van 1970 was mij duidelijk dat de CPN dominant was in die vereniging, dus bij de inschrijfronde, die toen nog fysiek plaatsvond schudde ik nee tegen Saartje, die hoogstverbaasd was dat ik geen lid werd. Ik had geen zin in discussie daar en toen, maar "de politieke vakbond voor studenten", die lekker volks regelmatig het woord poen liet vallen, liet ik mij voorbijgaan. De treurige retoriek "weg met het rechtse kabinet" was niet waarvoor ik was gaan studeren. Waarvoor wel? Inderdaad, een nauwelijks te omschrijven wens nader te weten te komen hoe de wereld in elkaar stak en deze misschien te verbeteren. De elfde these over Feuerbach las ik in een niet goed georganiseerd leesclubverband mede onder leiding van Siep Stuurman - volgens Chris van Esterik de enige van de prominente studentenactivisten die Marx ook echt las.
Het prominente zal bij deze vermelding een rol spelen. Maar hoe het ook zij, Marx las je niet voor de studie. marxistische werken, laat staan anarchistische, waren voor naast de studie. Op den duur wilde ik het ook niet anders.
- wordt vervolgd -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten