30 augustus, 2023

Portfolio38: In het volle licht van de koplampen - Klein gentrificatieleed - Voor Eric

 In het volle licht van de koplampen

“Wacht eens even,” zei zij, overdenkende hoe het zat met haar verovering, mij dus. “Geen idee of jij wel kunt kussen en of je dat goed doet.”
Wat een vraag.
Ze duwde mij een portiek in en gaf de opdracht te laten merken hoe het zat.
Er dook meteen een politieauto op die het portiek in het licht van de koplampen zette. “Wil het een beetje lukken?” onderstreepte een smeris de feestvreugde. Nooit zoveel belangstelling meegemaakt voor iets waarvan ik dacht dat het spontaan moest gebeuren. Of is dat een pietluttig standpunt?

Het kon er mee door maar het kon beter, vond ze. Ik zit achteraf vooral met de vraag waarom de politie die belangstelling toonde. Portieken waren verdacht toneel.

Klein gentrificatieleed 

Ankies Beste Boerenbiefbar serveerde de meestgewaardeerde biefstukken van heel Amsterdam-Oost, een stadsdeel in opkomst zoals iedereen inmiddels wel weet.
Het geheim van die biefstukken was dat ze in eerlijk Zeeuws Meisje werden gebraden. Geen cent te veel hoor, maar de klanten hadden er wel 25 euro per biefstuk (exclusief begeleidende groenten uiteraard) voor over.

En toen besloot Ankie de zaak aan de Markt over te laten. Canadese durfkapitalisten ontfermden zich over de Boerenbiefbar. Hun chef meende dat het geheim in speciale maagdelijke olijfolie lag. Ankie telde haar centen. Geen cent te weinig, om precies te zijn.

Maar de gasten klaagden steen en been: dit waren hun biefstukken niet meer. Ankie zweeg, wachtend op de krant die haar geheim zou ontfutselen. 

Voor Eric

De hete zomer van 1975 – we konden nog niet weten dat hete zomers de nieuwe norm zouden worden. Radio Caroline sloot om redenen die mij niet bekend waren al om middernacht af, mij alleen latend met sombere gedachten.
Kortstondig werkzame deejay Phil Mitchell zei dat het tijd was om de kat buiten te zetten (denk aan de slotscène van de Flintstones) en startte de huiveringwekkende klanken van Roy Buchanan’s Sweet dreams.

Niks zoete dromen van de verloren liefde, in plaats van haar of zijn aanwezigheid. Pure wanhoop hoorbaar gemaakt door geniaal gitaarspel.
Het verraste mij dan ook niet toen ik hoorde dat Roy twaalf jaar later opgebracht werd wegens openbare dronkenschap. En in die ene nacht cel stapte hij uit.

 

 

 

 

Geen opmerkingen: