29 mei, 2022
Portfolio 37: Een kerstvertelling / De passerende karren / Waarom je geen olifanten ziet aan de Amstel
Een kerstvertelling
Kerst is de tijd waarin het je ingepeperd moet worden dat je (g)een Belangrijke Andere hebt, en Familie waar heibel mee te maken is.
Een keer in mijn leven heb ik een man in mijn armen gehad. Hij vroeg mij of ik hem over de drempel wilde dragen en natuurlijk deed ik dat. Hij was licht. Hij dankte mij, dat was niet nodig.
"Ik haat deze dagen," zei hij. Herkenbaar. Miezerig weer - ga toch weg met je Witte Kerstkitsch - donker, en voor velen wordt de eenzaamheid nog eens extra onderstreept. "Gelukkig is het mijn laatste kerst," voegde hij er aan toe. Die kwam wel aan.
Multiple sclerose in blijkbaar het laatste stadium. Ik heb deze buurman daarna nooit meer gezien.
De passerende karren
Heette je wel "invalkracht" bij het staatsbedrijf der posterijen? In het algemeen werd je standaard afgeschilderd als "tijdelijke kracht", en in die positie moest je niet in de gaten lopen bij de vaste krachten. Bijvoorbeeld na uren beulen even toch naar de wc gaan en dan omgeroepen krijgen dat de Tijdelijke Kracht zich onmiddellijk moet melden want - ja want, waarom?
Bij het rijden met het karretje vol gesorteerde post kwamen wij elkaar steeds tegen en maakten een praatje. Dat viel de Vaste Kracht op: "Ja je kunt dat wel een leuke meid vinden maar er moet wel gewerkt worden."
Dat zij Antilliaanse was en ik wit speelde natuurlijk geen rol.
In gedachten schop ik die vent alsnog in zijn kruis.
Waarom je geen olifanten ziet aan de Amstel
Het waren tijden waarin er nog iedere winter sneeuw viel. En de Amstel vroor regelmatig dicht. Of bijna helemaal dicht, er werd een vaargeul opengehouden. Je moest op het ijs niet te dicht bij die vaargeul komen, ja jongelui, ijs op de Amstel.
Op mijn driewielertje vergaarde ik sneeuw tot een grote bal. Althans, voor mij was die bal groot. En als ik die bal nou maar in de richel tussen twee huizen zou kunnen stoppen, dan zou daar in de nacht een olifant van komen. Zomaar een olifant, dankzij de sneeuw op de Weesperzijde.
Het was een tegenvaller dat ik dat niet voor elkaar kreeg, die bal.
Maar zo komt het dus dat je geen olifanten ziet in Amsterdam.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten