De hoop die als laatste sneuvelt

Ontwaken met de kwetterstroom - de echte vogels houden zich vanochtend stil in de stad - en de parlementariër op wie je heimelijk verliefd bent zien zeggen dat het nu de Apocalyps is. Toch de derde startbaan op Heathrow, en o ja, in Nederland wordt "Lelystad Airport" er ook doorgeramd. En de klimaatverandering.

Het is een beetje veel allemaal. De schaamteloosheid waarmee fascisten openlijk hun fascistische bedoelingen tot "beleid" maken: de jacht op Roma in Italië. Een paar dagen eerder werd een schip vol drenkelingen de zee weer opgestuurd door hetzelfde regime. De drenkelingen zijn namelijk zwart. In Hongarije wordt de wetenschap onder vuur genomen. Aan de concentratiekampen voor Uyghur heb ik nog niet eens een artikel besteed omdat het eigenlijk ieder voorstellingsvermogen te boven gaat. Maar dan is er het Trumpregime dat zijn eigen hoorbare concentratiekampen inricht, en de Officiële Wereld zwijgt. "Was het hier ook maar alvast zo ver" zullen de Dijkhoffs en Van Haersma Buma's denken. Zoniet zeggen.

In de Volkskrant of de NRC zult u niet lezen dat Wilders een fascist is. Daarvoor moet u hier zijn of in de belendende percelen, en wonderlijk genoeg bij Jalta en de Dagelijkse Standaard. Dat Baudet een onversneden nazi in de stijl van Nu is zult u bij laatstgenoemde dan voorlopig nog niet lezen, maar eerder daar dan in genoemde gevestigde dagbladen. Daar kijkt men vooruit naar de Pieters Duisenberg en de Wouters Koolmees die toch maar durven zeggen en doorvoeren wat Baudet niet mag of kan. Er is geen mars op Den Haag aan te pas gekomen maar een Mars door de Media. We weten het inmiddels wel: Wilders en Baudet zijn de smaakmakers, hun uitvoerders zijn al aan de macht. Hun taak is vooral steeds een stapje verder naar ultrarechts te zetten, om de weg te wijzen.

Ik was een paar dagen in de streek waaraan ik mijn naam ontleen. Een vlucht ganzen strijkt neer bij de plas die dient om de watervoorziening voor het achterland bij te staan. Ze zijn in de rui. Buiten het reservaat is het weer tijd om te vergassen of af te knallen. Zomaar, omdat het mag. En dus kan. Onbekommerd in de geest van Thijsse van "de natuur" genieten is moeilijk.

In de staart van het interview met Caroline Lucas hoopt zij op een Corbyn-regering, die naar zij denkt evenredige vertegenwoordiging zal invoeren. Een eerlijker parlement. En dat die derde startbaan tegengehouden kan worden. Toch optimisme. Misschien moet ik dat toch ook maar koesteren, zei hij zonder veel overtuiging.