Zelden heeft vreemdgaan mij zoveel plezier gegeven als het politieke vreemdgaan van gisteren. De partij waar ik lid van ben en die ik nog steeds ondersteun verder, straalde zoveel zelfvertrouwen uit in Amsterdam dat ik naar elders ben gegaan. Dat Johnas van Lammeren (door een wel heel rare jury helaas) tot het Beste Raadslid is gekozen is best terecht, maar een bittere smaak laat het wel achter: de "mensen in het land" hadden voor Nourdin el-Ouali gekozen, tegen wie de gebruikelijke racisten campagne voerden. Niet terwille van Van Lammeren, maar toch.
En verder is ergernis nog steeds een zwakke uitdrukking voor wat ik vind van de vernieuwde campagne tegen onverdoofd slachten. Er is op zoveel fronten werk te doen, moeten nu echt joden en moslims even voor het hoofd gestoten worden omdat zij carnivoor zijn volgens hun regels?
Ik vertrouw er op, nee ik weet dat de nieuwe vrouwelijke raadsleden van de PvdD ook hardwerkend voor de groene zaak zullen zijn.
Dus werd het een padvindster, zwart en queer, van de Piratenpartij, de partij met het beste programma dat je je kunt denken - en de Piraten werden niet eens genoemd op de uitslagenavond. "We houden de moed er in," lieten ze op het eind van de avond weten. Ach, een partij die je naar programma toch echt anarchistisch kunt noemen - het knarst. Ook BIJ1 is nog niet zeker van een zetel in Amsterdam, en de Baudetnazi's marcheren getweeën of gedrieën de raad in (toch minder dan door de welwillende media gepeild, maar al met al een slechte zaak).
Godbeware, wat een gezwets gooit die NOS over je heen, wat een kwelling. Ik zie het anders nooit, en het is er allemaal alleen maar erger op geworden.
Over katten en Artis beginnen als je de Partij voor de Dieren ter sprake brengt. En nee, er is geen "Klavereffect", als er een "effect" is in Amsterdam dan is het in de eerste plaats afkeer van het neoliberale gedoe van D'66, waar het vrijzinnig-liberale echt wel helemaal van af is (dat zou bij Amsterdam gepast hebben ja). En het zal in andere grote steden niet anders zijn. GroenLinks wint volgens mij ondanks, niet dankzij Klaver.
En nee, mijnheer Klaver, GroenLinks is niet groter dan ooit in Amsterdam. De combinatie CPN+PSP+PPR had in 1974 samen 12 zetels en in de verste verte leek er geen fusie in aantocht, ze rolden vechtend over elkaar heen.
En de CPN was na de oorlog de grootste partij van Amsterdam met 15 zetels. Geschiedenis, mensen, begint niet twee weken geleden. En al helemaal niet als het over toestanden gaat die nu levende mensen (nog) hebben meegemaakt.
Even het humeur weer herstellen. Ik heb altijd een hekel gehad aan de "deelraden" in Amsterdam, omdat ik er volkomen terecht een extra carrièrekans voor PvdA-Streber in zag. Ach, die keer dat de PvdA grootmoedig op voorhand samenwerking beloofde met "klein links" (zo heetten de partijen die GroenLinks gevormd hebben toen nog) en de PvdA zelf als kleinlinks uitpakte. Zoals nu op stedelijk niveau. (Ja, ik vind het betreurenswaardig, de PvdA belichaamde in Amsterdam in feite die vrijzinnig-liberale stroming, maar voorbij voorbij...)
En zonder een hegemoniale PvdA bleek het zo ongeveer afgelopen met die deelraden.
Maar met al mijn hekel aan die dingen heb ik nu juist voor de westelijke binnenstad op een Onafhankelijke gestemd die zelf niets van "bestuurscommissies" wil hebben en vindt dat Amsterdam van en voor iedereen is. Met Sanne Landvreugd en Raja Hajieva vormt Mechteld Bannier de Brass Babes - hier word ik echt heel blij van.
Fat man, Brass Babes
Ze zal het wel niet gehaald hebben. Maar voor mij is Mechteld met haar zusters in de kunst de kampioen!
U kent de wijs. Het heet Duke of iron, oorspronkelijk van Sonny Rollins.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten