Sessie als gevolg van een rockumentary over de Bee Gees, BBC2 gisteravond. Er zijn nummers van hen die ik bijna onuitstaanbaar vind en er zijn schitterende tussen, veel van wat gecoverd is bijvoorbeeld.
Lang niet beluisterd en nu besef ik dat dit puur blue eyed soul is:
I can't see nobody, The Marbles.
En wie niet overtuigd is moet maar hiernaar luisteren en kijken:
Nina Simone, 1968.
Het droevige raadsel van de 1st of May bespookt mij ook werkelijk. Gisteravond, toen ik het als tweejay opzette hoorde ik wel degelijk "but guess we'll cry come First of May" en "The day I kissed your cheek and you were mine". Er zijn twee varianten van weergegeven tekst.
En nu ik dit zelfde filmpje hier plak hoor ik "guess who'll cry" and "you were gone". Dat is nogal een verschil. Overigens zijn de eerste tekstvarianten ook wat ik er in 1969 uit opmaakte en wat mijn persoonlijke wanhoop over De Liefde in die tijd weerspiegelde.
Kijk, dat vind ik spookachtig.
Hier zingt Lulu het met haar ex, Maurice Gibb. En het is "who'll cry" en "you were gone".
Maar eigenlijk blijft het duister: waarom de eerste mei? Wat is de rol van de Ander van verre?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten