Wat te doen, en wat niet

Herinnert u het zich nog, dat de voordeur van het trappenhuis waaraan ook de geachte afgevaardigde Baudet woont beklad was met een omcirkeld aatje en een vrouwenteken? De actie die was opgeëist door een zich noemend Revolutionair Anarchistisch Feministisch Front, wat de afkorting RAFF oplevert. Het geheel was beschreven op Indymedia.nl, en ja, wij hebben het desbetreffende stuk overgenomen.
In het besef dat RAFF natuurlijk als burgerschrik moest dienen, als toespeling op de Rote Armee Fraktion van de jaren zeventig in de Duitse Bondsrepubliek.
De afgelopen maanden heb ik, al was het maar vanwege de vijftigste verjaardag van "2 juni", de moord op Benno Ohnesorg, en de veertigste van de Duitse Herfst van 1977, het een en ander (nog eens) gelezen over toen.



Tot mijn verrassing vernam ik dat "Rote Armee Fraktion", afgekort RAF, dus gelijk aan de Royal Air Force die geducht bombardementen op Duitsland uitgevoerd had, eigenlijk ook als niet-serieus was uitgekozen voor wat een keuze leek in de Westduitse buitenparlementaire oppositie. Pas langzamerhand werd de naam RAF als aanduiding van "een groep" in eigen kring geijkt. De Macht gebruikte het acroniem of de volle naam tot de moordpartij in Stammheim 1977 juist helemaal niet.*) Het ging om een criminele bende, in het algemeen aangeduid als Baader-Meinhofbende of -groep (met de suggestie trouwens van enerzijds leiderschap en anderzijds "die hebben wat met elkaar", waar de heersende klasse zo dol op is). Pas toen de kern van de "bende" dood was werd de naam RAF in de publiciteit geaccepteerd. Eén verklaring daarvoor kon natuurlijk zijn dat Baader en Meinhof inmiddels dood waren. De andere was dat het ideologisch goed uitkwam "rood" met ondermijnend grof geweld te vereenzelvigen: de rechtse culturele hegemonie was inmiddels wel gewonnen. In die toestand verkeren "we" in Nederland en het grootste deel van de imperialistische wereld nog steeds, of meer dan ooit.

Ik geloof niet meer in "RAFF". Mijn vermoeden is dat de geachte afgevaardigde weet wie de deur beklad heeft, en wie hiervoor een verhaaltje op Indymedia heeft kunnen zetten - wat naar de aard van die site nu eenmaal gemakkelijk is. En het volkje achter Baudet is grof, seksistisch en racistisch maar in doorsnee niet zo dom en provinciaals als de meute achter Wilders. Dit dwaalspoor doet slimmer aan.
De middelen voor "gewapende strijd" worden traditioneel geleverd door inlichtingendiensten en speciale politieafdelingen. Nu is een kwast met wat verf als wapen genoeg blijkbaar.
Kladden, laat staan "geweld" zijn is zo min een antwoord als maar-weer-een-petitie over de BTW-verhoging of tegen de WAJONG-verlaging.
Wie schrijft het "Wat te doen?" voor dit ogenblik en deze plaats?

*) De moordpartij. Het verhaal van de zelfmoord van de belangrijkste protagonisten geloof ik inmiddels (weer) niet meer. Of we ooit nog zullen horen dat Meinhof en anderen vermoord zijn in de gevangenis en door wie, blijft de vraag.