Ewald Engelen citeert in De kanarie in de kolenmijn David Graeber over prefiguratieve politiek:Een vorm van politiek bedrijven waarin doel en middel niet van elkaar zijn te onderscheiden; een manier om actief de wereld te veranderen, waarin de vorm van de actie zelf een voorbeeld is van de verandering die je probeert te bewerkstelligen.[Naar: Direct Action]
Het begrip is ouder, het verwijst naar wat naar ik meen voor het eerst zo benoemd is door Kropotkin: de nieuwe maatschappij opbouwen in de schoot van de oude. Dorothy Day en Roel van Duijn, bien étonnés?, beriepen zich er op. De Catholic Worker bestaat wel wat langer voort dan de Oranje Vrijstaat...
Flitsen waren op te merken bij Occupy of in Nederland de laatste Maagdenhuisbezetting. Maar het mocht niet zo blijven of doorzetten. We wachten nog af of Nuit debout aan een nieuwe ronde begint of aan het herdenken slaat.
Prefiguratieve politiek waren bijvoorbeeld de basisgroepen tegen kernenergie, begin jaren tachtig, in Nederland en Duitsland. Ook deze hebben het niet lang volgehouden.
Het minst heb je te verwachten van anarchisten die zich als anarchisten organiseren. Felix Ortt zei het niet voor niets wanhopig: verlos mij van "een geestverwant". Vroeg of laat wint de grotebekkencultuur, de sociopathie al dan niet gebaseerd op drankgebruik. De karavaan gaat voort.
Chumbawamba - Tubthumping from Ahmet Ertürk on Vimeo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten