Binnen zesendertig uur had ik het uit, Jongens waren we, een verhaal over iemand die aan de Zevende Faculteit, subfaculteit A van de Universiteit van Amsterdam gaat studeren, in 1970. De schrijver, Chris van Esterik, heeft een achtergrond, vergelijkbaar met de mijne, en heeft met hetzelfde perspectief (geen, dus) gestudeerd - maar is wel terechtgekomen als schrijver dus. Ik ben nog allerlei gedachten aan het verzamelen om hier een eigen verhaal aan te besteden. Dat komt er wel op neer dat ik mij na een ingespannen studie-kerstvakantie ik iedere inhoudelijke betrokkenheid bij de subfaculteit heb opgegeven, en wel hierom.
Van Esterik heeft het over "totalitaire verleiding" en daarmee bedoelt hij de behoefte zich aan te sluiten bij de CPN, want dat was de arrebeierspetij bij uitstek voor de kinderen van de bourgeoisie. Hij wist wel beter. Ik ook. Van Esteriks betrokkenheid bij "de Nieuwmarkt" liep via de subfaculteit - de mijne niet. Dat geeft een ander perspectief. Ik had meegedraaid in het zelfbeheerde koffiehuis waar mijn serie Dubbele boterham met kaas - (papieren serie in De AS) zijn naam aan ontleent, in de buurt, en ik had er kameraden wonen of die er meestreden. Geheel buiten de studie om.
Het was wel een medestudent, maar een die ik ook niet via de subfaculteit kende, die mij vroeg: "weet jij wat een allogoon is?"
Er waren brieven namens het gemeentebestuur verspreid in de buurt waarin stemming werd gemaakt tegen allochtonen die het saneringsproces, waar de autochtonen naar uitkeken, aan het saboteren waren. Krakers van buitenaf dus, al zeiden ze het anders. Op dat ogenblik werden die termen gelanceerd in de Nederlandse politiek, en de PvdA, onder leiding van Han Lammers, en de CPN waren tegen "allochtonen". Dat woord werd niet veel later op een andere manier gebruikt, tot op de dag van vandaag aan toe.
Kijk ik dus op dat een dochter van Han Lammers "uit de kast" komt als PVV-er in de courant waar ze zo dol zijn op Wilders dat ze doen alsof ze het niet zijn? Nee, als allochtonenknuffelaar anno 1975 kijk ik daar niet van op. "B&W allemaal / knechten van het kapitaal!" riepen we niet voor niets over onder anderen Lammers. [Mocht u het stuk niet kunnen lezen zonder te betalen, u mist verder niets hoor]. *)
Sterker vind ik het geval van Theo Broersen, die zijn naam destijds als Tejo spelde. Hij is conservatief katholiek, staat er, ik vraag mij af of Tejo dat destijds nou ook was. De student die bij de actie tegen sociologieprofessor Den Hollander zei dat hij niet zijn mond hoefde te houden, ondanks het desbetreffende bevel van de professor. De professor gaf het op.
Later betoogde Broersen dat het vooral van belang was te lezen, niet om te vragen om andere studie. In dat opzicht was ik het met hem eens. Dat hij achteraf zegt dat hij het toen al instemde met medestudent Hans Janmaat - waar stond Janmaat eigenlijk voor, omstreeks 1970? Ik kan hem mij niet herinneren, maar we waren met velen, destijds.
Van Den Hollander heb ik later wat amerikanistiekboeken gelezen, en het leek mij een leuke professor, aan wie ik iets gemist had. Ik had de massacolleges toch al snel laten schieten, dus de hele affaire met Den Hollander heb ik van horen zeggen. Maar iemand die zijn eigen ervaringen met peyote beschrijft is toch leuker dan weer eens een marksistiese beschouwing over het onderdrukte proletariejaat van "Amerika", nietwaar. Waarschijnlijk kwam hij beter tot zijn recht in kleinere colleges dan in een tot de nok geladen kerkgebouw.
Tejo, pardon Theo trekt blijkens de Volkskrant zijn grens bij de belediging van Pechtold als sjaria-aanhanger. Nu stemt hij dan weer niet op Wilders. Diens racisme laat hem echter koud, integendeel, dat was juist de reden waarom hij op hem stemde.
"Hoogopgeleide" PVV-ers, Han van der Horst waarschuwt elders ook alweer voor de totalitaire verleiding van de zogenaamde intellectueel.
Trahison des clercs, voortdurend.
*) Die mevrouw Lammers, de dochter van de wethouder die de overloop geregeld heeft, het vertrek van Amsterdammers van de mindere soort naar omliggende gemeenten, socialistje hoor!, klaagt al zeker tien jaar over de verloedering van de buurt waar zij een huis gekocht heeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten