Wijkcentrum D'Oude Stadt onder dak

Het bestuur van het Wijkcentrum d’ Oude Stadt roept alle bewoners (van binnenstad en daar buiten) op mee te doen met de actie Wijkcentrum Onder Dak. Plaats van handeling is nog een verrassing, maar we verzamelen:

Wanneer: vrijdag 3 maart om 15.30 uur
Waar: in het Wijkcentrum d’Oude Stadt, Nieuwe Doelenstraat 55, 1012 CP Amsterdam

Het Wijkcentrum dakloos?
Al meer dan 30 jaar is het Wijkcentrum d’Oude Stadt gevestigd op de Nieuwe Doelenstraat no 55. De huur is opgezegd. De eigenaar kan minimaal het 5-voudige van de huidige huur vragen. Een vergelijkbare ruimte lijkt in het centrum nauwelijks te vinden en onbetaalbaar.
Wij zijn niet de enige organisatie met dit probleem. Ook andere maatschappelijke organisaties, zoals huisartsen, fysiotherapeuten etc. kunnen in het centrum niet meer terecht. Dat gaat ten koste van de leefbaarheid in het centrum. Maar wij zien wel degelijk oplossingen.
Doe mee!
Op 3 maart om 15.30 uur willen wij samen met de bewoners lopend naar een “nieuwe” locatie voor het Wijkcentrum en deze feestelijk openen. Wij verzorgen een hapje en drankje.
Hierbij willen wij tegelijkertijd de aandacht vestigen op de problematiek voor andere maatschappelijke organisaties.

Meld u aan
Geef het door en neem uw buren, familie, vrienden mee. Het succes van de actie hangt af van de opkomst.

Verder lezen en aanmelden.

Bij Shell weten ze al jaren dat de aarde snel opwarmt

Politici kunnen liegen dat ze barsten, “ondernemingen” hebben er in ieder geval belang bij te weten hoe de wereld echt in elkaar steekt.
Dus verrassend is het niet dat Shell zesentwintig jaar en langer geleden al waarschuwde voor de opwarming/het broeikaseffect/klimaatverandering (het fenomeen heeft wat namen versleten de afgelopen decennia). Evenmin verrassend is het dat dit zonder consequentie is gebleven.
Shell kan zich achter “de overheid” verschuilen en – raad eens? In Nederland hadden de afgelopen dertig jaar de heren Bolkestein, Kok en Bos warme banden met het concern. Banden die niet direct werden vertaald in handelen tegen de opwarming, integendeel.

Maar goed dat de Guardian de zaak nog eens in het zonnetje zet: Shell weet van het gevaar van de opwarming.

Winterbeeld 2017 - Mijn Nijmegen

De leuze vlak boven de waterspiegel van de dag en het schip dat rechts het beeld binnenvaart, daarmee illustrerend hoe waanzinnig de populaire leuze "grenzen dicht" is

De leuze (Nijmegen) Gastvrij is ouder dan het "kunnen-we-met-elkaar-praten" van onlangs, toen nota bene fascisten waren uitgenodigd van hun gastvrijheid te getuigen

Kokmeeuwen hebben het grootste gelijk van de opgebroken vismarkt bij het Valkhof, sommige al helemaal met donkere kop

De CIA en de "nouveaux philosophes"

Uniek: een document van de CIA uit 1985, waarin het weglopen van Franse filosofen van "links" in kaart wordt gebracht. De CIA noemt het (ook) desertie.
Le trahison des clercs begon al in de jaren zeventig.

Na het stemmen

Jana gana mana, verzamelde Indiase zangeressen en actrices


Vande mataram, Lata Mangeshkar


Bangla Dhun, Ravi Shankar en anderen

Heilige Week: de Nevada Peace Walk 2016

Alweer jaren geleden dat ik er bij was en ook dit jaar zal het er niet van komen. Hoe het gaat in de trumpistische VS nu, afwachten.
Trailer van een film van de Nevada Peace Walk 2016.

Bestaan om te weerstaan

Het vrije festivalwezen in Groot-Brittannië (het was niet alleen daar, maar het was naar ik begrijp wel de grootste "nomadische" praktisch-anarchistische beweging) is de kop ingedrukt, in repressie gesmoord. Festivals zijn nu geordende chaos met commerciële doeleinden en hoe massaler hoe geslaagder. En gedepolitiseerd.
Er was de tijd om te reizen, nu is er een fondsenwerving voor een historische documentaire. Zo te zien is het streefbedrag al gehaald, maar als u wat overheeft kunt u hier terecht, en anders zijn er de verhalen en de beelden van "toen". En de beelden van het verleden voor de toekomst komen nog.

De Agapemonieten (Bewoners van het Huis der Liefde)

Genealogische omzwervingen voeren ons naar Aisholt (Essehout dus) in Somerset, gelegen bij een grotere plaats die de activiteiten van de Agapemonites heeft meegemaakt. Een sekte uit het begin van de negentiende eeuw, die het gerekt heeft tot 1956. Ik houd niet van het woord "sekte", het klinkt denigrerend, maar er zitten trekjes aan die nogal naar verre verschieten vertrekken: een voorganger die zich de herboren Heilige Geest acht; een soort celibaat voor de uitverkorenen, dat dan weer niet gehandhaafd wordt en dat de voorgangers de status van harembeheerders lijkt te geven. Dit doet dan weer denken aan Lou, "de palingboer", van wie de aanhang het ergens na 1968 moet hebben opgegeven.
Geef toe, u had er ook nog niet van gehoord.

Wordt het eerst boekverbranden of mensen verbranden?

Literatuurles is dubbelzinnig. Het kan een manier zijn om de leerlingen grondig te genezen van de behoefte ooit nog een behoorlijk boek ter hand te nemen. "Lezen voor de lijst" is dodelijk voor de leeslust, zeker als je ook nog commentaar kunt verwachten op je lijst - "niet zwaar genoeg", "te romantisch", bedenk het maar. Het is mij als gymnasiast in de jaren zestig bespaard gebleven, zodat ik mij vooral verdiept heb in Kuifje en Donald Duck. Het voorrecht van wat men dan wel privilege zal noemen - ha, dit is dubbelop.

Ik overdrijf natuurlijk wel een beetje. Van alles van Godfried Bomans kon ik bijna uit mijn hoofd declameren, en misschien nog (maar ja, die had ook een stripboekenserie op zijn naam). Maar die gold niet als serieuze literatuur. En los van de lijstverplichting ontdekte ik uit de nalatenschap van mijn opa Albert Helman, en via de onvolprezen De Slegte Arthur van Schendel. Een zwerver verliefd, aantrekkelijke titel, zeker als je zelf verliefd bent. Tussen Van Schendel en mij is het blijvende liefde geworden.

Wat mij aan klassikaal ter kennis genomen poëzie trof was wat het oosters kwatrijn genoemd wordt: rijmschema meestal a-a-b-a, met een chute in de laatste regel. Leopold die de Perzische dichter Omar Khayyám vertaald heette te hebben. Ik wil Leopold niet kleineren, ik acht hem met Gezelle de grootste dichter uit de moderne Nederlandstalige literatuur. Maar Khayyám heeft hij niet uit het Perzisch vertaald, maar uit het Engels van Edward FitzGerald. Hoe goed die in het Perzisch was is ook maar de vraag, in ieder geval permitteerde hij zich nogal wat vrijheden. Goedaardig oriëntalisme zou ik het liefst noemen, inmiddels ook bijgelicht door Edward Said.

Het oosters kwatrijn, al dan niet toegeschreven aan Khayyám, komt bij meer Nederlandse dichters voor. Ik noem Boutens, De Mérode en vooral De Haan, die hele reeksen zelf schreef zonder te pretenderen te vertalen - en hij was inmiddels in Jeruzalem gaan wonen. In "het oosten", als zionist en ter plaatse als niet-meer-zionist.

Er zijn volop klassieke, meestal Perzische dichters in vertaling te vinden. Ik zal wel wat missen bij gebrek aan kennis van het Perzisch, maar ik ga uit van goede trouw bij vertalers. 's Avonds laat wil ik nog wel eens ontsnappen aan de razende drukte van de dag door wat mystieke poëzie tot mij te nemen. Hafez, Roemi - en dan bespringt mij het overweldigend besef dat ik eigenlijk de drukte niet ontsnap. Als het aan de meute ligt die na 15 maart wil afrekenen komt de politie langs om deze boeken in beslag te nemen en te verbranden. O nee, tot nu toe betreft het "alleen" de Koran, de basis van deze poëzie. Weet die smeris veel. Weet Wilders veel. Weet zijn achterban veel. De Nederlandse dichters zullen boven het petje gaan. En FitzGerald en Goethe. Om het hier maar bij te laten.
En herkennen de gretige uitvoerders van Wilders' wil de bijbel in het Aramees (Syrisch) die hier boven mijn hoofd staat als bijbel en kunnen ze dat alfabet onderscheiden van het Arabische? Onzinnige vragen.

En dan dringt tot mij door dat de belangrijkste taak die de Lijder op zich neemt de jacht op mensen is, niet per se op boeken. En als je de gevestigde media maar als opgegeven buiten beschouwing laat - zijn er politici die hier op wijzen, die zijn grote bek van de nodige repliek dienen? Ook Pechtold doet het niet, ook Kuzu niet. Misschien zal het niet zo'n vaart lopen en mogen we in onze handjes knijpen met Rutte III straks, ook wel Bruin III te noemen.
Wat nu te lezen voor een rustig uurtje?

Woudonderwijs

Het wiel dat steeds opnieuw wordt uitgevonden en dat mij steeds vermag te verblijden: uit de schoolbanken, veld of bos in! Thijsse deed het, de Humanitaire School deed het, Henri Roorda beval het aan en hier is de Britse, Sarah Blackwell, die het erop uitgaan propageert: Forest Schools, bosscholen. Het mogen waarschijnlijk ook parken zijn zou ik denken want in grote steden heb je weinig bos voorhanden.


De filosofie van Bosscholen is mensen van iedere leeftijd aan te moedigen en te inspireren door positieve ervaringen buiten.
Door deel te nemen in meeslepende, motiverende en uitvoerbare taken en activiteiten in een bosachtige omgeving krijgt iedere deelnemende een kans eigen motivatie, gezonde emotionele en sociale vaardigheden de ontwikkelen. Deze kunnen door zelfbewustzijn ontwikkeld worden om het persoonlijk potentieel te leren kennen.
(Van de site van Forest schools.)

Tejo Tejo, geef mij professor Den Hollander terug! - over de "hoogopgeleide PVV-ers"

Binnen zesendertig uur had ik het uit, Jongens waren we, een verhaal over iemand die aan de Zevende Faculteit, subfaculteit A van de Universiteit van Amsterdam gaat studeren, in 1970. De schrijver, Chris van Esterik, heeft een achtergrond, vergelijkbaar met de mijne, en heeft met hetzelfde perspectief (geen, dus) gestudeerd - maar is wel terechtgekomen als schrijver dus. Ik ben nog allerlei gedachten aan het verzamelen om hier een eigen verhaal aan te besteden. Dat komt er wel op neer dat ik mij na een ingespannen studie-kerstvakantie ik iedere inhoudelijke betrokkenheid bij de subfaculteit heb opgegeven, en wel hierom.
Van Esterik heeft het over "totalitaire verleiding" en daarmee bedoelt hij de behoefte zich aan te sluiten bij de CPN, want dat was de arrebeierspetij bij uitstek voor de kinderen van de bourgeoisie. Hij wist wel beter. Ik ook. Van Esteriks betrokkenheid bij "de Nieuwmarkt" liep via de subfaculteit - de mijne niet. Dat geeft een ander perspectief. Ik had meegedraaid in het zelfbeheerde koffiehuis waar mijn serie Dubbele boterham met kaas - (papieren serie in De AS) zijn naam aan ontleent, in de buurt, en ik had er kameraden wonen of die er meestreden. Geheel buiten de studie om.

Het was wel een medestudent, maar een die ik ook niet via de subfaculteit kende, die mij vroeg: "weet jij wat een allogoon is?"
Er waren brieven namens het gemeentebestuur verspreid in de buurt waarin stemming werd gemaakt tegen allochtonen die het saneringsproces, waar de autochtonen naar uitkeken, aan het saboteren waren. Krakers van buitenaf dus, al zeiden ze het anders. Op dat ogenblik werden die termen gelanceerd in de Nederlandse politiek, en de PvdA, onder leiding van Han Lammers, en de CPN waren tegen "allochtonen". Dat woord werd niet veel later op een andere manier gebruikt, tot op de dag van vandaag aan toe.
Kijk ik dus op dat een dochter van Han Lammers "uit de kast" komt als PVV-er in de courant waar ze zo dol zijn op Wilders dat ze doen alsof ze het niet zijn? Nee, als allochtonenknuffelaar anno 1975 kijk ik daar niet van op. "B&W allemaal / knechten van het kapitaal!" riepen we niet voor niets over onder anderen Lammers. [Mocht u het stuk niet kunnen lezen zonder te betalen, u mist verder niets hoor]. *)

Sterker vind ik het geval van Theo Broersen, die zijn naam destijds als Tejo spelde. Hij is conservatief katholiek, staat er, ik vraag mij af of Tejo dat destijds nou ook was. De student die bij de actie tegen sociologieprofessor Den Hollander zei dat hij niet zijn mond hoefde te houden, ondanks het desbetreffende bevel van de professor. De professor gaf het op.
Later betoogde Broersen dat het vooral van belang was te lezen, niet om te vragen om andere studie. In dat opzicht was ik het met hem eens. Dat hij achteraf zegt dat hij het toen al instemde met medestudent Hans Janmaat - waar stond Janmaat eigenlijk voor, omstreeks 1970? Ik kan hem mij niet herinneren, maar we waren met velen, destijds.
Van Den Hollander heb ik later wat amerikanistiekboeken gelezen, en het leek mij een leuke professor, aan wie ik iets gemist had. Ik had de massacolleges toch al snel laten schieten, dus de hele affaire met Den Hollander heb ik van horen zeggen. Maar iemand die zijn eigen ervaringen met peyote beschrijft is toch leuker dan weer eens een marksistiese beschouwing over het onderdrukte proletariejaat van "Amerika", nietwaar. Waarschijnlijk kwam hij beter tot zijn recht in kleinere colleges dan in een tot de nok geladen kerkgebouw.

Tejo, pardon Theo trekt blijkens de Volkskrant zijn grens bij de belediging van Pechtold als sjaria-aanhanger. Nu stemt hij dan weer niet op Wilders. Diens racisme laat hem echter koud, integendeel, dat was juist de reden waarom hij op hem stemde.
"Hoogopgeleide" PVV-ers, Han van der Horst waarschuwt elders ook alweer voor de totalitaire verleiding van de zogenaamde intellectueel.
Trahison des clercs, voortdurend.

*) Die mevrouw Lammers, de dochter van de wethouder die de overloop geregeld heeft, het vertrek van Amsterdammers van de mindere soort naar omliggende gemeenten, socialistje hoor!, klaagt al zeker tien jaar over de verloedering van de buurt waar zij een huis gekocht heeft.

Inderdaad: lang leve onze christelijke cultuur!

Aan onze politici in campagnetijd.

Hier een bericht terug vanuit de christelijke cultuur.

Wij hebben uw flirts gezien,
en zijn blij met de hernieuwde waardering voor onze mooie traditie.
Om de renaissance van onze relatie in goede banen te leiden,
laten we graag eerst even onze kant van het verhaal horen.
Het is beter om naar elkaar te luisteren, dan over elkaar te praten.
Als u na het lezen van deze vijf stellingen nog steeds met ons verder wilt,
zien wij uit naar vier mooie politieke jaren na 15 maart.

1. Boezemvrienden worden we (gelukkig!) nooit.
Een kerk is geen politieke partij, en een politieke partij is geen kerk.
Dat moet je ook niet willen, daarvoor hebben we de scheiding van kerk en staat.
Als die twee te veel bij elkaar op schoot gaan zitten, krijg je een politieke of religieuze dictatuur
waar niet God of het volk, maar alleen de machthebbers mee gediend zijn.
Of de zetels nou naar links of naar rechts gaan, de kerk zal altijd haar eigen koers varen.
En daarin niet bang zijn om kritisch tegenover de regering te staan waar het evangelie daarom lijkt te vragen.
In de bijbel woonden de beste profeten ver weg van het paleis, voor ieders bestwil.

2. Ons koninkrijk is niet van hier.
Christenen zijn geen stemvee. Hun koninkrijk is niet van hier, hun koning is niet van deze aarde.
Dat kun je dromerig noemen (letterlijk: het hoofd in de wolken) of staatsgevaarlijk (want Jezus had geen boodschap aan Caesar).
Altijd zullen we onze handen en woorden inzetten voor een betere versie van de grond waarop onze voeten staan.
Altijd zullen we ons inzetten om het beloofde koninkrijk in godsnaam alvast wat gestalte te geven in het land waar wij leven.
Altijd zullen we verbinding zoeken met de naasten.
En toch blijft het zo dat je de christelijke cultuur onmogelijk kunt mobiliseren als politieke kracht.
Ons koninkrijk is een groteske utopie - te radicaal voor de compromissen van uw coalities,
te allesomvattend voor uw landsgrenzen, te veeleisend voor uw verantwoordelijke beleidsmakers.

3. ‘Christelijk’ is een uitnodiging, geen afgrenzing.
Iedereen mag bij de christelijke cultuur horen. Jood, Griek, man, vrouw, koning, slaaf.
Zo zei een van onze oprichters het ongeveer, de apostel Paulus.
Deze christelijke jood met een Romeins paspoort schreef dat in het Grieks.
Christen word je niet door ras of uit geboorte of vanwege je historie.
Christen mag je zijn door de genadige adoptie van een liefdevolle hemelse vader.
Dat uitnodigende karakter zit diep verankerd in de christelijke cultuur.
Overal waar die term gebruikt wordt, moet er een welkom klinken.
Jezelf ‘christelijk’ noemen om daarmee hele groepen anderen buiten te sluiten is geen optie binnen onze traditie.
Zelfs niet als die ander geldt als concurrent of zelfs bedreiging:
‘Heb uw vijand lief’ is een vuistregel die wij wonderlijk (soms pijnlijk) genoeg hebben meegekregen van onze Heer zelf.

4. De christelijke cultuur is barmhartigheid.
Wie ‘christelijk’ mag heten en wie niet, vertelt Jezus aan de hand van een verhaal over schapen en bokken.
De schapen (de christenen) staan aan Jezus’ rechterhand en mogen daar staan omdat ze hongerigen voedden, dorstigen te drinken gaven, vreemdelingen opnamen, naakten kleedden en zieken en gevangenen bezochten.
Meer dan alle geloofsstellingen, meer dan alle kerkgang of kerkgeschiedenis is dit het fundament van alle christelijke cultuur: de barmhartigheid.
Heb God lief boven alles en behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden -
dat is het hart van de Wet en de profeten, en dus het hart van de christelijke traditie.

5. De christelijke moraal maakt het politici onmogelijk.
Wie de Bergrede of andere woorden van Jezus wil doorvoeren als politiek program, loopt al snel gillend weg.
Wraak wordt ondergeschikt aan het toekeren van de andere wang.
Vergeving moet tot in het oneindige worden herhaald.
Als een ander iets van je eist, moet je niet weigeren maar juist het dubbele geven.
Daar valt geen politiek op te bedrijven.
Het is een open uitnodiging naar gewelddadige profiteurs om een weerloze cultuur omver te lopen.
Eeuw in, eeuw uit hebben fans van Jezus het gezegd: ‘Dit kunt u toch niet menen!’
- Maar hij meende het serieus genoeg om het in praktijk te brengen en zich te laten verraden,
bespotten, bespugen, mishandelen en kruisigen.
Politici die met de christelijke cultuur flirten hebben de plicht om zich tegelijkertijd rekenschap te geven
van dat eerste voorbeeld van de ‘eerste christen’.

Tot slot
Wij passen ervoor om ingezet te worden voor holle campagne-retoriek,
om als stemvee te worden opgetrommeld, om de symbolische stok te zijn waarmee anderen worden weggeslagen.
Dat druist recht tegen het hart van het christendom in, dat wereldwijd open is,
grenzeloos barmhartig en lokale politieke beslommeringen ver overstijgt.

Aan de andere kant juichen we het toe - dat de christelijke traditie zoals christenen die zelf verwoorden,
meer ruimte krijgt in het politieke spel en in het maatschappelijk gesprek.
Laat kinderen weer iets leren over die dwarse idealist die Jezus Christus was.
Laat hen leren wat geloven betekent, zodat zij met begrip kunnen opgroeien in een multireligieuze samenleving.
Laat hen leren waar de alomtegenwoordige christelijke symboliek in onze geschiedenis echt naar verwijst,
zodat ze beschermd worden tegen opportunistisch misbruik ervan.
Leef het hen politiek voor, zodat al het mooie dat de christelijke cultuur voorstaat, meer gerealiseerd zal worden.
Tot zegen voor alle volken, zoals de oude woorden dat zo mooi zeggen.

Petitie. Het is eigenlijk meer een verklaring dan een petitie, en een die geen dag te vroeg komt in deze tijden waarin ronduit fascistische of fascistoïde politici over "christelijke cultuur" oreren.

Hij kan je verliefd maken

To make my life beautiful, de Alex Harvey die niet DE Alex Harvey was, maar over wie we verder niets hoorden dan dat hij dit nummer zong of speelde. Zondige sentimentele schoonheid uit september/oktober 1972 (althans op de radio)


Guitar man, Bread. Kapotgemaakt door een van de ergste, zoniet het ergste kitschprogramma van de Nederlandse radio. Maar nu mag het toch wel weer, of even weer?
Dit om de volgende in te bedden, uit die tijd - Peter Skellern overleden, ik ken verder niets van hem, dus bij wijze van uitzondering maar weer een uitlui. De drie passen bij elkaar, en in die tijd.


You're a lady

Tom Regan

Eerlijk gezegd, de naam Tom Regan dringt pas tot mij door bij zijn overlijden vandaag. Voorvechter van de dierenrechtenbeweging (en dus voorbeeld voor de Partij voor de Dieren).
Een interview door Dirk-Jan Verdonk.

Bijensterfte als technisch probleem dat met kunstdarren is op te lossen

Technologische oplossingen voor rampen die door technologie ontstaan: zijn er veel mensen die er raar van opkijken?
Harari ziet de ramp die de mens voor de rest van de aarde betekent zich oplossen doordat zij geheel vervangen wordt door eigengemaakte godgelijke machines.
Het Engelse woord drone betekent eigenlijk: dar, mannelijke bij. Mannetjesbijen hebben maar één taak in hun leven en die is niet te rijmen met de dood en verderf zaaiende bromvliegtuigjes die op enorme afstand bestuurd worden. Darren hebben gemeenschap met de koningin van het bijenvolk, die op haar beurt alleen het leggen van eieren als levensvervullende bezigheid heeft. Hebben de darren hun taak al dan niet uitgevoerd dan worden ze zonder plichtplegingen gedood of uit het nest gegooid - hier staat het bevattelijk samengevat.
Dat er voor onbemenste minivliegtuigjes meer bestemmingen zouden kunnen zijn dan mensen vanuit de lucht doodschieten in "moslimlanden" zoals ze zo fijntjes genoemd worden wordt al regelmatig doorgegeven. Het grootste postorderbedrijf ter wereld maakt er blijkbaar gebruik van om pakjes te bezorgen. Ik hoef niet te weten hoe dit in zijn werk gaat. Ook bespied- en gluurfuncties worden genoemd, soms ter redding van bedreigde diersoorten in beschermde natuurgebieden - zeggen de hoeraberichten.

Bestrijdingsmiddelen bedreigen vele bijensoorten, en bijen zijn onontbeerlijk voor de bestuiving van bloeiende planten - al dan niet gekweekt. De enige zinnige stap tegen de dreiging van het grote uitsterven (men kan beter zeggen: de grote uitroeiing) is het stoppen met die bestrijdingsmiddelen. Maar dan beseft men de logica van technologie niet. Op een technisch probleem - zo zou men het uitsterven van bijen kunnen noemen - passen alleen maar technische oplossingen. En hier wordt wel een van de obsceenst denkbare ontvouwen: drones ter vervanging van bijen bij de bestuiving. Dus: mechanische darren in plaats van darren. In verband met wilde planten wordt dit idee niet gebracht.
Er is een goede kans dat u het obscene niet eens inziet. De berichtgevers, de link is er maar een van vele, zien dat blijkbaar niet. Gewoon doorgaan met gifstrooien en intussen techniek inzetten voor de dieren die je uitroeit.
Mijn verstand kan er niet bij.

Tarweslaven en moordenaars - Homo sapiens

Een visie, die ik evenwel niet zomaar weerleggen kan, als ik het zou willen, die tenslotte uitmondt in anarcho-primitivisme. Alleen heeft de wereld, althans de mensheid in haar huidige vorm, geen ecologisch draagvlak daarvoor.
Meer over Harari's boek hier.
De belangrijkste praktische conclusie die je uit zijn betoog kunt trekken is: stop met vlees eten. Rutger Bregman van de Correspondent had zijn Damascusmoment niet eens door het boek maar door het boven gelinkte artikel.

Winterbeeld 2017 - Nieuwe Ooster

Achter die naam hoort voor mij toch echt "begraafplaats". Gecombineerde visite aan moeder, oma en opa op de eerste zachte winterdag van het kalenderjaar. Een dixielandband doet elders schallend over het hele park iemand uitgeleide. De eerste sneeuwklokjes

Volop winterakoniet tussen de gevallen elzenkatjes

Steeneik in de Watergraafsmeer. Uma azinheira que sabe a idade

Genealogische Tantaluskwelliing

De voorzaat wiens naam ik draag is ooit, in de tijd van de Bataafse Republiek, naar Schiedam gekomen uit Goch, om zakkendrager terwille van de jeneverstokerij te worden.
In Goch hield evenwel ieder spoor op. Had hij alles achter zich gelaten? Viel er iets achter te laten?
Ik heb eens in een telefooncel in Goch - het kon zomaar - het boek doorgenomen op alle vermelde plaatsen, onder de R en de D op mijn naam, of de anders gespelde variant waarmee mijn voorzaat in Nederland terechtkwam. Geen spoor terug te vinden.

Maar hoe lang is het geleden dat ik mijn achternaam in combinatie met de plaatsnaam Goch in de zoekmachine heb gestopt?
Ik probeer het eens en krijg een opsomming van overlijdensberichten te zien, alle voorafgaand aan de migratie van mijn voorzaat. (Alle namen in het register zijn Nederlands, zoals ook nu nog bijna alle namen die men er ziet Nederlands zijn - het zijn de "Duitse Nederlanden" tenslotte). Tien of misschien elf overlijdensvermeldingen in korte tijd. Misschien viel er niets achter te laten.
Aanklikken levert evenwel geen resultaat op. Of de mededeling dat het document voor zes euro te bestellen is, maar vertrouwenwekkend vind ik dat niet. Nu zou in totaal zestig euro opwegen tegen reis en verblijf maar eigen onderzoek ter plaatse is toch nog iets anders. En Nijmegen is mij om allerlei redenen nog steeds dierbaar, het ligt in de buurt.

Het stadsarchief van Goch is dinsdagmiddag van twee tot vijf open. Veel speurwerk zit er dan niet in, dunkt mij.
Een Tantaluskwelling. Maar in ieder geval: mijn familie heeft bestaan, daar in het Nederrijnse...

de Raij (10x in een kleine dertig jaar)

Dopen:
de Raeij (1x)
de Raij (15x in een kleine dertig jaar)

Huwelijk:
de Raij (1x, 1787)

Keelingcurve

Handig, hoewel niet bemoedigend, tenzij je loochenaar bent: de wekelijkse Keelingcurve-uitslag, metingen van koolstofdioxide op de Mauna Loa, waar Keeling de metingen ooit begonnen is.

Bijenhotel zelf maken

Illustratie ontleend aan twitter

Ervaring met kant-en-klaar gekochte bijenhotels zijn niet bemoedigend. Het insectenhotel herbergde een salamander (op zich natuurlijk ook heel aardig), het bijenhotel overleefde wind en regen nauwelijks. En geen bij te bekennen.
Hier adviezen over hoe ze zelf te maken.
Voor handige jongens/meisjes.

Zes jaar na het hoogtepunt van de Egyptische revolutie

De elfde februari 2011, het had het hoogtepunt van de Egyptische revolutie moeten zijn - en op dat moment was het dat ook. Het aftreden en de aftocht van Moebarak. Het heeft allemaal niet lang mogen duren.




Tahya Masr


Ya beladi, Ramy Gamal, Aziz al Shaf'ei

Sprinkhanen en krekels sterk bedreigd in Europa

Ruim een kwart van de Europese sprinkhanen en krekels worden in hun voortbestaan bedreigd. Hoe donkerder paars de kleur is op de aan IUCN ontleende kaart, hoe groter de bedreiging. Branden, toerisme, intensieve landbouw gelden als de grootste factoren voor het aanstaande uitsterven. Het verdwijnen van de karakteristieke krekelzang kan verwacht worden (het Middellandse-Zeegebied is met Rusland het grootste zorgenpunt).
Het rapport (Engelstalig) over de bedreiging.

Malawi en Tanzania al 54 jaar oneens over oude koloniale grenzen

Grote stippellijn: de officiële grens, kleine stippelliijn in het meer: de grens zoals gewenst door Tanzania

De Afrikaanse landen Malawi en Tanzania gaan opnieuw rond de tafel zitten om een langlopend grensconflict over het Malawimeer uit te praten. Net als de meeste Afrikaanse landen leven Afrikaanse volkeren nog steeds gescheiden van elkaar door koloniaal getrokken grenzen. Ook dit grensconflict is daar een ver gevolg van.

De Britse kolonie Nyasaland werd in 1964 de onafhankelijke staat Malawi. Tanganyika werd onafhankelijk in 1961 en Zanzibar in 1963. In 1964 voegden beide landen zich samen tot Tanzania. De nieuwe landen namen noodgedwongen dezelfde grenzen aan als de vroegere kolonies.

In hedendaagse geschiedenisboeken wordt meestal gesteld dat de koloniale machten hun grenzen in Afrika trokken “zonder rekening te houden met de bestaande demografische realiteit”. Dat is een verkeerde analyse. Daar hielden ze wel degelijk rekening mee, echter niet om ze te respecteren, maar om ze doelbewust te doorbreken. De betrokken Afrikaanse volkeren werden tegelijk door hen voortdurend tegen elkaar opgehitst. Met deze verdeel-en-heersstrategie hoopten de kolonisatoren in staat te blijven om nog zeer lang met beperkte militaire krachten hun imperium onder controle te houden.

Lees verder hier. Aangetekend kan worden dat in de tijd dat Tanganyika, continentaal Tanzania, nog deel was van Duits-Oost-Afrika, de koloniale mogendheden het erover eens waren dat de grens in het midden van het meer lag. Het huidige Malawi eist echter het hele noordelijke deel op. En, wat een verrassing, er wordt aardolie vermoed in het omstreden deel van het meer.

Kruising als evolutie

In 1915 stelt de Nederlandse bioloog J.P. Lotsy in Het tegenwoordige standpunt der evolutieleer dat de evolutie alleen bewezen kan worden aan de hand van kruisingen, die dagelijks plaatsvinden. Lamarck, Darwin en De Vries (de mutatiesprong) hebben niets kunnen bewijzen, terwijl hier het bewijs zich voor ons aller ogen voordoet.
Ofwel:
„Het standpunt van het evolutievraagstuk is dus dit: soortvorming door kruising is bewezen en geen enkele andere wijze van soortvorming. Het groote desideratum is de middelen te vinden om. met zekerheid, te kunnen bepalen of een vorm in alle opzichten soortszuiver is of niet. Eerst als die gevonden zijn, zal men de vraag: bestaat er variabiliteit of niet'? exact kunnen beantwoorden. Gelukkig behoeft de vraag: heeft evolutie plaats gevonden en vindt zij nog plaats? niet op beantwoording dezer vraag te wachten, want met zekerheid kunnen wij zeggen: evolutie is niet langer een theorie, maar een bewezen feit, zij vindt nog dagelijks plaats bij iedere kruising."
De merkwaardige manier van tegenover elkaar stellen van theorie en feit doet afbreuk aan het gestelde. En ook verder is deze gedachte in vergetelheid geraakt.

"I don't want you hear"

Jarenlang heb ik Antiwar.com als eerste pagina in mijn browser gehad, ik heb er nog aan gedoneerd ook.
Vandaag bracht dit als eerste blik op het net een pathetische oproep dat president Trump vooral niet een of andere neocon-oorlogshitser als onderminister van buitenlandse zaken moest benoemen. Men moest daartegen in actie komen door hier of daar naartoe te bellen.

Ze zijn niet de enigen die denken dat de huidige president van de Verenigde Staten echt van oorlog af wil en dus niet het militair-industrieel complex vertegenwoordigt.
Een opmerking van mij dienaangaande werd beantwoord met onder andere de prachtige zin zoals hierboven weergegeven.
Tijd om het rubriekje "Nieuws" in de zijbalk aan te passen.
En van opener in de browser te veranderen.
Het zijn tijden waarin men leert wie men kan vertrouwen. Dat leidt soms tot verrassende ontdekkingen.
En verder, dat had ik kunnen weten: vertrouw geen zich noemende anarchisten die niet willen horen dat de onteigenaren onteigend dienen te worden.

Opkomst en verpietering van de pieterianen

Er zijn gereformeerde richtingen waar sommigen haarfijn weten wie er behouden zal worden, of wie aan het behouden zijn toe is. In wat ik een schotschrift tegen mystiek zou willen noemen vermeldt H.J. Meijerink een zekere touwslager Pieter Hendriks te Workum, die zeker meende te weten wie niet gerechtigd zou moeten zijn deel te nemen aan het Avondmaal. Zijn aanhangers zouden pieterianen genoemd zijn. De voorganger schikte zich tenslotte aan de inzichten van Hendriks en vroeg bij de aanvang wie er niet mocht deelnemen aan het Avondmaal.
Het kwam Hendriks op den duur op verbanning van een half jaar uit hte stedeke te staan. De pieterianen kwamen niet in opstand.
Dit moet zich rond 1800 hebben afgespeeld.
Dit verhaal is nergens te vinden dus het zij hier dan - met de nodige scepsis - vermeld. Ik ben niet zo genegen dat gegluur en geloer in die gereformeerde kringen als mystiek aan te duiden, maar in de kerk is alles wat rechtlijnigen niet aanstaat mystiek.
Het zij zo.

Burma, het genocidale lagelonenparadijs

Dat in Burma, de staat van de genocide tegen de Rohingya, voor een hongerloon gewerkt wordt voor de afgebeelde merken - is het verrassend? Meer hier.

Gemaakt om haar lief te hebben

Wat herkenningsmelodieën die tevens Northern Soul zijn.


Big deal, Tony Osborne Orchestra. Themetune Brian Webb (radio Scotland) en Ian Damon op London


Amen, Baby Face Willette, themetune van Murph the Surf op Caroline, gevolgd door Roll'em Pete


I was made to love her, King Curtis, themetune van Bud Ballou, die ik speciaal dank voor het begeleiden van mijn huiswerk in de examenklas...

Muren en uitsluiting van VS en EU: geen podium voor politici en hun hypocrisie!

- door Joke Kaviaar -
Op woensdag 1 februari was ik aanwezig bij de manifestatie 'Holland Against Hate'. Het was vantevoren duidelijk dat dit vooral een wit onderonsje zou worden van feelgood sentiment en stemmentrekkende politici van vooral de PvdA.
Waarom dan toch gegaan?

Om de hypocrisie! We kunnen niet toestaan dat politici die al vele jaren verantwoordelijk zijn voor het moorddadige beleid van Fort Europa een protest kapen dat gericht is tegen de moslimban van Trump. We moeten zorgen dat een ander geluid gehoord en gezien wordt.
Op het podium vooral witte mensen, een enkele vluchteling die in interviewvorm vooral ook moest komen vertellen hoe goed we het hier in Neederland doen, een zwarte zangeres met een liedje dat vooral ter pacificatie diende, en voor de rest vooral veel politici en een uiterst hypocriete organisator, Wouter Booij, volgens zijn twitteraccount politiek medewerker van PvdA Den Haag.
De enigen die vanaf het podium nog wat zeiden over het EU beleid waren de sprekers van onder andere Amnesty International en Vluchtelingenwerk. Zij zeiden tenminste nog wat over vluchtelingen die afgelopen weekend in een vluchtelingenkamp op Lesbos zijn doodgevroren. De zoveelste. Over de vele verdronken vluchtelingen in de Middellandse Zee hadden zij het nog niet. Die aantallen zijn ontelbaar. Hun kritiek is nog lang niet fundamenteel genoeg, maar het was in elk geval iets.

Politici. Ze zijn er als de kippen bij om hun gezicht te laten zien om zichzelf te verkopen over de hoofden van slachtoffers van racisme. En de organisatie was er als de kippen bij om vooral de mensen waarover die moslimban gaat, weg te laten. Waar waren de moslima's die onder het mom van 'vrouwenemancipatie' juist en vooral slachtoffer zijn van de haat van de witte westerse agressievelingen die daartoe worden aangemoedigd niet alleen door Wilders en Pegida, maar in eerste plaats door jaren van hetze en criminalisering door de gevestigde politiek en de media? Het wekte ook al geen verbazing toen tijdens een debat in De Balie op 20 januari openlijk werd gesproken over de vraag hoe het beste moslims het land uit te zetten. En ook hier reageerde een PvdA politicus weer met hypocriete verontwaardiging. En ja hoor, daar was hij dan vandaag, eindelijk wist Rutte het uit zijn strot te krijgen: de moslimban is discriminatie. Applaus hoor. Want dat klopt. Dat is het. Ik denk alleen dat Rutte eigenlijk wil zeggen: Als je discrimineert, doe het dan niet zo opvallend, want dat ligt niet goed en daar krijg je gezeik mee. Voor de rest is het business as usual met de VS.

En ik vraag nogmaals: Waar waren de moslims tijdens Holland Against Hate? Hun stem werd genegeerd. Zij waren niet uitgenodigd om te komen spreken. Wel spreken politici en do-gooders graag namens hen en voor hen, maar stel je voor... Ze zijn niet voor niets voorstanders van het boerka verbod, nietwaar? Alles onder het mom van vrouwenemancipatie, want wij witte mensen zullen wel eens even voor moslima's bepalen hoe zij zich emanciperen. Neerbuigender en patriarchaler kan het niet.
Volkomen terecht sprong aan het einde van de manifestatie een groep vrouwen op het podium om het woord dan maar te nemen. De microfoon werd ijlings weggetrokken en hetzelfde werd met vereende krachten met de vrouwen geprobeerd, zelfs met toepassing van de wurggreep. Toen dat niet lukte werd de politie op het podium uitgenodigd om de vrouwen wiens stem niet mocht worden gehoord te verwijderen. Daags na deze gebeurtenissen worden berichten hierover op de event pagina van de manifestatie stelselmatig verwijderd. Weer mag het kritische geluid niet worden gehoord.

Politici. Zij hebben een streepje voor op demonstranten die werkelijk wat te zeggen hebben. Zij hebben een streepje voor op moslims. Op het podium zagen we net zo goed een moslimban! Politici. Zij zijn degenen die in Fort Europa de Europese Terugkeer Richtlijn hebben ingevoerd. Voormalig PvdA staatssecretaris Albayrak heeft daaraan een belangrijke bijdrage geleverd. Als dank daarvoor werd zij in 2009 in Frankrijk zelfs geridderd. De Europese Terugkeer Richtlijn bevat een INREISVERBOD voor mensen van wie het asielverzoek is afgewezen en die illegaal zijn verklaard, dat kan worden uitgedeeld aan hen die niet zijn vertrokken. Dat wil dus zeggen: alle afgewezen vluchtelingen die door de Dienst Terreur en Verrek gedeporteerd of niet gedeporteerd zijn omdat dit niet kan, vaak na langdurige detentie, eveneens mogelijk gemaakt door de Europese Terugkeer Richtlijn. Voor de volledigheid nog een wapenfeit van Albayrak: het sluiten van alle noodopvang voor afgewezen vluchtelingen in ruil voor een mager (niet-)algemeen pardon.

Las je daarnet nu het woord INREISVERBOD? Ja, dat klopt. Er geldt al vele jaren een inreisverbod voor afgewezen en geïllegaliseerde vluchtelingen, ook als ze hier nog zijn omdat ze niet terug kunnen of willen, voor de gehele EU voor de duur van VIJF JAAR. Wie zich niet aan het inreisverbod houdt kan een gevangenisstraf krijgen! En nu jammeren de EU politici dat de moslimban van Trump zo erg is?! Kijk in de spiegel!
Een inreisverbod voor vluchtelingen dus. En hoewel het niet zo heet, is de Turkijedeal precies hetzelfde. Al die grensafsluitingen aan de oostgrenzen van Europa, al die hekken: inreisverbod. En ten gevolge van dat inreisverbod vriezen nu dus vluchtelingen dood in zomertentjes in kampen in Griekenland, op Lesbos, Moira. En niet alleen daar en niet alleen afgelopen weekend. En vanwege dat inreisverbod proberen meer vluchtelingen het nu weer in gammele bootjes vanaf Libie en verdrinken nog meer van hen in de Middellandse Zee. En daarom ben ik gisteren naar die manifestatie gegaan. Met een bord met daarop de tekst: FORTRESS OF EUROPE KILLS – JUST LIKE TRUMP – REFUGEES FREEZE TO DEATH @LESBOS – NO #ENTRYBAN. Want die stem, die wil de PvdA niet horen. Die wil de hele politiek niet horen. Want daarvoor zijn zij allen verantwoordelijk. Het is zoveel makkelijker te vingerwijzen naar Trump en te roepen dat je niet wilt regeren met Wilders. En het komt zo ontzettend goed uit om je steeds weer voor te doen als humaan en vriendelijk terwijl je intussen zelf alle EU buitengrenzen staat dicht te timmeren met duizenden doden als gevolg.

En dan die muur van Trump. Ik noemde net al even de hekken aan de oostgrens van Europa. Maar dat is niet het enige. Want terwijl iedereen viel over de muur van Trump, kwam de EU met een plan om een onzichtbare muur op te richten aan de grens met de territoriale wateren van Libie om bootjes met vluchtelingen tegen te houden. Dit is andermaal een schending van iets dat een recht heet maar vooral een gunst is: het aanvragen van asiel. Je kunt namelijk geen asiel aanvragen als je niet in het land kan komen waar je asiel aan wilt vragen. Al die zogenaamde rechten zijn vooral bedoeld om ze te voorzien van regels die bepalen wie er wel of niet 'recht' op iets heeft.
En de EU gaat nog verder. De deal met Turkije is nog maar het begin van meer deals die vaak neerkomen op chantage met het afnemen van ontwikkelingshulp. Lees vooral dit artikel als je meer wilt weten over de uitbreiding van de macht van Fort Europa: Europe’s refugee colonialism.

Dealtjes sluiten. Met dictaturen. Om vluchtelingen buiten te houden. This is what democracy looks like! Dealtjes sluiten. Met de politie. Om mensen die iets te zeggen hebben buiten te sluiten. Om wat een strijdbare demonstratie had moeten worden te pacificeren en zelfs te verbieden. De groep die na afloop van Holland Against Hate nog spontaan trachtte al demonstrerend de Amerikaanse ambassade te bereiken stuitte op de ME en op “deze demonstratie is niet toegestaan”. This is what democracy looks like! Dit alles met dank aan de welwillende organisatoren van een manifestatie vol huichelarij die vooral veel demonstranten tevreden huiswaarts liet keren met het gevoel dat ze iets gedaan hadden. Ongetwijfeld waren daar veel mensen bij met heel goede intenties. Ook zij verdronken in het schijnheilig vertoon. Al met al ben ik blij dat we daar met een groep mensen waren die daaraan weigerden mee te doen. Voor de vrijheid van beweging van allen, over oceanen en continenten, over straten en dwars door alle hekken en muren heen, waar die ook staan, zichtbaar of onzichtbaar, tussen mensen en staten.

Een protest tegen Trump is een protest tegen Rutte, Merkel, Hollande en vele andere EU-leiders. Laten we de handen ineen slaan voor meer dan protest, voor verzet, voor actieve tegenwerking en sabotage van muren, hekken, wetten en controle. Zorgen dat stemmen worden gehoord die de mond wordt gesnoerd. Voor niets minder dan dat gaan we de straat op. En wie nog eens dat protest tracht over te nemen om de gemoederen te sussen: verwacht ons. Op de barricaden!

Kennis is macht: website tegen Dienst Terugkeer en Vertrek

- door Joke Kaviaar -
De deportatiedienst DT&V (Dienst Terugkeer en Vertrek) krijgt na tien jaar de bevoegdheid tot inbewaringstelling en een nieuwe directeur: Jannita Robberse.
Tijd voor een website tegen een van de meest gevreesde en gehate diensten in dit land: https://stopdtenv.nl.

De website https://stopdtenv.nl beoogt de dienst onophoudelijk onder de loep te leggen, medewerkers en faciliterende bedrijven uit hun comfortabele anonimiteit te halen en handvaten te bieden om jezelf te informeren en in actie te komen. Bijgehouden worden nieuwsberichten, kritische rapporten, ervaring met de dienst, opinie-artikelen, acties en oproepen tot actie. En natuurlijk vind je er lijsten met DT&V-medewerkers en een blacklist van bedrijven.

Nog afgelopen najaar kreeg de toenmalige directeur van de dienst, Rhodia Maas, bezoek aan huis. Rode verf tegen gevel en voordeur hielp haar herinneren aan de ziekmakende praktijken van de dienst die zij zo haar best deed te verkopen als 'hulp bij terugkeer'. Deze taak valt nu ten deel aan de nieuwe directeur, Jannita Robberse, die op 1 februari begint.
Het was niet de eerste keer dat er actie werd ondernomen tegen de dienst. Zo wisten activisten afgelopen jaar met een online actie te voorkomen dat Rhodia Maas met een team meeliep tijdens de Nacht van de Vluchteling en was er het jaar daarvoor een picketline bij een spreekbeurt van medewerkers van de DT&V tijdens “De nooduitgang van Nederland” in De Nieuwe Liefde.

De activiteiten van de dienst werden de afgelopen tijd steeds vaker voorgesteld als vriendelijk en humaan, net als de detentiecentra en de gezinsgevangenis op Kamp Zeist in het bijzonder. Dit charme offensief heeft tot doel stroop te smeren om de monden van NGO's zodat zij meedenken en meewerken aan de uitvoering van het beleid en om kritiek te doen verstommen. Al jarenlang wordt immers actie gevoerd tegen het Europees en Nederlands beleid van uitsluiten, opsluiten en uitzetten. Steeds weer tracht de overheid het protest en verzet te stoppen door cosmetische ingrepen in de uitvoering van het beleid. Het is allemaal schijn. Je hoeft maar de verhalen te lezen van kinderen op de website van Geen Kind Aan De Kant of je te informeren over hoe het er in detentiecentra aan toegaat (over DC Rotterdam staan regelmatig berichten op http://www.occupyrotterdam.org/ en tegen de gezinsgevangenis op Kamp Zeist is anderhalf jaar campagne gevoerd om te weten hoe het werkelijk zit.

Verantwoordelijk voor het met alle mogelijke middelen (van corruptie, manipulatie en intimidatie tot het met fysiek geweld arresteren en deporteren van afgewezen vluchtelingen) het land uitwerken van mensen is de DT&V. Om het de deportatiedienst makkelijker te maken heeft Fred Teeven in september 2014 een pilot gestart om DT&V-ambtenaren de mogelijkheid te geven om mensen in bewaring te stellen. De pilot werd in mei 2016 uitgebreid door Dijkhoff. In december 2016 liet Dijkhoff weten dat de pilot intussen was verlengd. Er zouden “goede resultaten” mee worden geboekt. Zoals het er nu naar uitziet wordt pilot nog dit jaar beleid.

Maar beleid kan niet worden uitgevoerd zonder mensen die daar kritiekloos en gewetenloos toe bereid zijn. De DT&V is meer dan alleen een organisatie. De dienst zou niet kunnen bestaan zonder dat er mensen zijn die het vuile werk opknappen. Van directeur tot administratief medewerker: allen dragen bij aan het opjagen en onder druk zetten van mensen die te horen hebben gekregen dat voor hen geen toekomst is weggelegd, dat het rijke Westen hen liever kwijt dan rijk is. Regelrechte terreur tegen mensen die te horen krijgen dat zij geen bestaansrecht hebben anders dan in landen die door datzelfde rijke Westen van oudsher zijn gekoloniseerd, leeggeroofd, geplunderd en in armoede, klimaatrampen en oorlog zijn gestort ten behoeve van een welvaart die alleen voor Westerse landen en het bedrijfsleven is weggelegd en tenslotte met het stoppen van bijvoorbeeld ontwikkelingshulp worden gechanteerd om 'hun onderdanen' terug te nemen. Een ieder die hieraan meewerkt heeft bloed aan de handen. En zo hebben ook bedrijven die werken om de dienst het functioneren mogelijk te maken een verantwoordelijkheid: de keuze om dat niet te doen.

We realiseren ons dat de DT&V in het internationale kapitalistische speelveld waarin grote bedrijven en regeringen met alle handen op een buik een politiek bedrijven die wereldwijd de armen armer maakt en de rijken rijker, waarin geld wordt verdiend aan wapenhandel en grensbeveiliging, maar een rader is. Maar iedere rader is er een teveel. Zand in de machine! Voor een wereld zonder staten en grenzen. Tegen kapitalisme! Vrijheid van beweging voor iedereen!

Stop de DT&V! Stop deportaties!

Marianne(s) op het Malieveld

Ongeveer een jaar geleden was er de demonstratie tegen de fascistische club PEGIDA in Amsterdam. Iemand van een van die omroepjes die geen omroepjes zijn, maar die voor het Eerlijke Rechtse Geluid van PvdA-minister Plasterk mogen uitzenden op onder andere mijn kosten, hield een microfoon voor mijn neus. Zij benaderde mij a tergo, ik mepte de microfoon weg - ik meen dat ik "opsodemieteren" heb gezegd, maar heel precies weet ik het niet meer. Het staat hier vermeld.

Gisteren was er een demonstratie op het Haagse Malieveld tegen de haat, die belichaamd wordt door politici als Trump en Wilders. Op zich vond ik het niet slecht dat de lijsttrekkers van GroenLinks, D66 en DENK bij elkaar op het veld stonden. Brede coalities van verzet zijn nodig. Minder wenselijk lijkt mij de nadrukkelijke aanwezigheid van de PvdA, belangrijkste verantwoordelijke voor het beleid van de afgelopen jaren (zij moesten toch zo nodig een coalitie met de VVD aangaan!). Meer dan een verkiezingsstunt kun je dat toch niet noemen. Collectieve Marianne-actie: het podium proberen over te nemen van de PvdA, waarna de politie de demonstranten binnen de demonstratie verwijderde. Alleen al om die reden werd terecht "hypocrieten!" gescandeerd door omstanders.

Maar DE Marianne van de dag en de plaats is Anita - want Marianne is toch altijd één persoon. Ook zij werd van achteren benaderd door een vlerk van zo'n gesubsidieerd Telegraaf"omroepje". Tot vier keer toe zei zij dat zij niet op televisie wilde en tot vijf keer toe bleef het jongetje van dienst zeuren. Die vijfde keer gaf zij de mep tegen de microfoon die tegen zijn gezicht aankwam. In Nederland, en niet alleen daar, vindt het rechtse volkje dat alleen zij klappen mogen uitdelen dus het land is nu te klein voor Anita. Die ik tot Marianne van het land verklaar, tot nader order.
Zij is massaal geterroriseerd door de harde werkers van het gezonde volksondervinden, zodanig dat zij haar aanwezigheid op het net heeft afgebroken of onderbroken.
Ik heb de hele tekst van haar post over wat er gebeurd is maar zou die niet zonder haar toestemming willen plaatsen.
Een begin:

Hoi! Mijn naam is Anita, en ik ben een internetgekkie. Of nou ja, dat weet ik natuurlijk pas helemaal zeker als ik viral ga, maar laten we voor het gemak maar even van het ergste uitgaan. Ik heb namelijk met mijn kleuter op de arm een “verslaggever” van Powned op zijn bek geslagen. Schande! Ik, ontaarde moeder!

Ik reisde met een Amerikaanse vriendin uit Alphen a/d Rijn naar Den Haag, en bij de demonstratie zelf ontmoette ik een vriendin uit Amsterdam, háár vriendin uit Amsterdam en diens superleuke zevenjarige. Het was een bloedserieuze zaak natuurlijk, maar ook heel gezellig. We kregen zelfs tulpen.

Op een zeker moment (ik stond met mijn kleuter op de arm) werd ik benaderd door een verslaggever en een cameraman van de omroep powned. Ik kijk al sinds pak ‘m beet 1997 geen televisie meer, maar ergens had ik begrepen dat die gasten gelieerd waren aan geenstijl, dus ik zat niet op ze te wachten. En al helemaal niet terwijl ik mijn kinderen bij me had. “Ik wil niet op televisie,” zei ik assertief en netjes. Maar daar nam de verslaggever geen genoegen mee. Hij duwde me nogmaals zijn microfoon in mijn gezicht. “Wil je ophouden alsjeblief? Ik wil dit niet,” zei ik nog eens. Volkomen duidelijk, dacht ik zo. Maar kennelijk had de verslaggever ergens een lesje begrijpend luisteren gemist. Hij vroeg me… Ik weet niet eens meer wat hij me vroeg, maar hij drong zich opnieuw op, terwijl ik al twee keer had aangegeven dat ik niet met hem wilde praten. Mét zijn camera. Terwijl ik daar in een mensenmassa stond met een kind op mijn arm en een kind aan mijn zij.

Koester niet uw revolutionair geduld

Wij zijn geen utopisten. Wij ‘dromen’ er niet van hoe men het terstond zonder elk bestuur, zonder elke ondergeschiktheid zou kunnen stellen; deze anarchistische dromen, die berusten op het niet begrijpen van wat de taken zijn van de dictatuur van het proletariaat, zijn volkomen vreemd aan het marxisme en dienen in werkelijkheid slechts om de socialistische revolutie op de lange baan te schuiven tot de mensen anders geworden zullen zijn.

Een citaat uit Lenins Staat en revolutie, een passage waar ik moeilijk mee kan instemmen behalve met het tweede deel van de laatste zin.

"Revolutie" krijgt men niet door eerst de volmaakte Mens op aarde te kweken - als ik het opschrijf zie ik het spiegelbeeldige ten opzichte van degenen die nu bestreden dienen te worden. Die hebben ook een volmaakte Mens, de witte "normale" varkensvleesetende patriot. Ik zal onmiddellijk toegeven dat dit wel de kern van de anarchistische idee is - of beter: wij zijn allen in de kern volmaakt, het wil er alleen niet zo uitkomen momenteel. En ik ga iets schrijven waar de jonge zich revolutionair achtende kern van mijzelf van een jaar of veertig geleden van zou hebben gegruwd. Ik kan dus weten dat wat ik zeg goed zal aankomen. Ik zie het dezer dagen alweer op allerlei plaatsen opduiken: jammeren over "witte vrouwen" die tegen Trump te hoop liepen op 21 januari. "Waar waren ze...?" De eerste reactie hierop is een wedervraag: "Waar was jij?" De tweede: "Zijn alle zogenaamd niet-witte demonstranten van 21 januari - alleen al in het organiserend comité goed vertegenwoordigd - in jouw ogen 'wit' of zijn ze hun 'belangen' vergeten?" En de derde: "Zelfs als klopt wat je zegt zou je misschien blij kunnen zijn dat er zoveel mensen demonstreren tegen het fascistisch regime in de VS". Maar neen, zal het antwoord zijn (en ik heb ze genoeg gezien op mijn verder niet echt gestelde vragen), mokken in eigen gelijk is toch veel belangrijker voor "de strijd" - wat die strijd ook moge inhouden.

Ik vond in "mijn" verwachtingsvolle jaren zeventig de steun die kwam uit de theaterwereld, en van bands, wel belangrijk, maar de cultuur van celebrity, waar Donald 'You're fired' Trump zelf levensgroot symptoom van is, bestond nog niet. Maar ik heb het hier al eerder geschreven: in deze tijd kun je niet genoeg 'celebrities' voor je zaak hebben. De volmaakte celebrityloze maatschappij komt dan nog wel.

Het point de non retour in de VS nadert snel. Het is dan ook zaak dit een ander point de non retour te maken. Een mobilisatie van miljoenen zoals 21 januari, en wat er op aan het volgen is, nu met de "moslimban", verandert de mensen die er aan deelnemen. Een gezamenlijke ervaring die niet zomaar weg is - Paul Mason beschrijft het trefzeker. Het is zaak ter plaatse deze ervaring levend te houden en de mobilisatie door te laten gaan. En vergis u niet: zonder verongelijkte Democraten zal het niet gaan. Ik begrijp uw mogelijke verongelijktheid. Maar echt, er is iets aan de hand als nota bene de fractieleider van de Democraten met gebalde geheven vuist oreert op een demonstratie. U hoeft niet veel van hem te verwachten, maar besef dat er iets aan de hand is en verwelkom zijn achterban.

Misschien komt het ogenblik niet, maar reken er niet op. De van haat en gewelddadigheid vervulde politie en militie ("National Guard") zal ingezet worden. Er is een grote kans dat er doden zullen vallen. Die kans is kleiner als er grote menigten in actie zijn, maar de kans blijft.
Revolutie is het punt waarop die uitvoerende geweldsmacht zegt tegen zijn opdrachtgevers: krijg de klere maar, dit doe ik niet meer. In diezelfde verwachtingsvolle jaren zeventig heb ik twee ogenblikken kunnen waarnemen waarop zoiets gebeurde. Portugal 1974, toen het leger zijn wapens tegen de fascisten keerde. Iran 1979, toen het leger overliep naar de massale demonstraties. Klaag niet over de resultaten, dat is van later zorg. Noch de ayatollahdictatuur noch de (neo)liberale dictatuur van de Markt lagen vast op het ogenblik dat de fascistische macht gebroken werd in de respectieve landen. De omwentelingen in Oost-Europa zijn ook te danken geweest aan een niet meer functionerende gewapende macht.

Maar besef wat er komen kan en dat die machtsvraag er bij inbegrepen is. En dat iedere bondgenoot v/m op dat ogenblik telt - van verontruste CDA'ers (Republikeinen in VS-context), nette conservatieven tot en met morrende anarchisten zoals aangeduid in het openingscitaat - geloof het of niet, tot wie ik mij nog steeds reken, ondanks wat ik hier geschreven heb.