De tekenen des tijds

Tot voor kort maakte ik er een erezaak van, zoals het een weblogger betaamt, dagelijks een post te maken. En nu is het de laatste tijd nogal brokkelig en onregelmatig, met grote pauzes tussendoor, zoals de hieraan voorafgaande (ik zal de zaterdagsessies alsnog invullen).
Dit weblog ben ik begonnen als opvolging van het radioprogramma Transkul, maar dan op de nodige andere manier. En na het vervallen van de zaterdagmatinee die ik een tijd in de nullies (mede) verzorgd heb in een echte clubachtige omgeving kwam ook de muziek weer boven. Maar goed, het log is allang niet meer die vervanging.
Ik vertel u niets nieuws als ik verwijs naar de ernst van de situatie, eerst met de dreiging en toen de realiteit van een echte fascist als staatshoofd en opperbevelhebber van de Verenigde Staten. Ja, it looks like déjà vu all over again, en ik vrees dat deze herhaalde geschiedenis niet een komedie wordt in plaats van een tragedie.

Veel van mijn werktijd, en dat is veel, en energie derhalve, gaat in de gezamenlijke onderneming Krapuul zitten, waar ik sinds anderhalf jaar (mede-)hoofdredacteur ben. Hoewel de bezoekcijfers van Christianarchie verbazingwekkend hoog zijn de laatste maanden, ook zonder dagelijkse nieuwe posten, vermoed ik dat ik via Krapuul meer mensen bereik. En, noem het een illusie, het zoveel mogelijk wijzen op en sensibiliseren tegen het fascisme van deze tijd lijkt mij nog steeds een belangrijke taak. Al zal organiseren al evenzeer van belang zijn.
En, zoals de Saint-Simonisten en de Christelijke Broedergemeente van bijna twee eeuwen terug: de tekenen des tijds waakzaam volgen.

Nog dit voorjaar ontleende ik volop hoop aan Nuit Debout. Nog steeds een teken van de zachte krachten die zullen winnen, in het eind. Maar het kost een hoop moeite om optimistisch te zijn althans niet te zeer ontmoedigd. Ik zal mijn best doen het gangbare ritme hier te herstellen, maar mocht het niet altijd lukken en als u mij mist, kijk dan hier. Allez, ik zal de laatste twee grotere stukken hier herplaatsen, en zoveel ander achterstallig onderhoud doen.
Vrede met u allen.