Bij mensen levert het landschapspijn op.
Ik denk aan de graslanden uit mijn jeugd. Aan de biodiversiteit in Friesland, die dramatisch keldert. De achteruitgang van het aantal soorten speelt overal in Europa, maar Nederland en het rotseiland Malta zijn koploper, en in Friesland gaat het het hardst van allemaal.
In 2013 publiceerde onderzoeksinstituut Alterra een alarmerend rapport. Er waren hier nog minder kleverige poelslakken, grote karekieten, zilveren maanvlinders en wilgenhommels dan in de rest van Nederland, waar de situatie ook al niet florissant was. De gemiddelde populaties van alle Rode Lijst-soorten in Friesland waren in 2011, vergeleken met de situatie in 1990, gehalveerd.
Rara hoe het er nu mee staat, als je weet dat ongeveer 78 procent van het Friese landoppervlak voor de landbouw wordt gebruikt.
Lees hier verder.
Van het bestaan van de soort Kleverige poelslak was ik niet op de hoogte, laat staan ddat ik wist dat za bedreigd worden.
En de overproductie dankzij het kapotmaken van het landschap, de koeien en de wilde dieren en planten - die keert zich tegen zichzelf, zodat er weer eens subsidie gevraagd moet worden om sommigen verder agrarisch ondernemer te laten spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten