Sombere gedachten over nieren

De reclameaffiche toont een allochtoon ogende jongeman (in Nederland zegt men dat zo en het zal van belang zijn voor de inhoud) die zowaar twee nieren heeft. De suggestie van de tekst is dat je er daar best een van kunt missen. Word donor.

Zou er een geldelijke beloning aan vast zitten? Zijn er kosten aan verbonden voor de ontvanger v/m? Of wordt een soort liefdadige goedgeefsheid verwacht voor een stakker die in nood zit, bij voorbaat zelf maar met een nier verder door het leven? *)

Wonderlijk, altruïsme vragen, al dan niet tegen betaling, in een maatschappij waarin hebzucht en zogenaamd individualisme de heersende normen en waarden zijn. En iedereen als al dan niet onwillige donor aanmerken valt geheel buiten dit beeld. Tenzij er geld te verdienen valt aan het "mijnen" van organen - er lopen allerlei wilde verhalen over waarvan ik nog steeds geneigd ben ze niet te geloven. Waakzaamheid lijkt mij echter geboden.
En voor de zekerheid, afgezien van mijn Graves: ik ben verdacht geweest van niertuberculose en heb een rare streep over mijn nieren. Dus ze zullen niet zo geschikt zijn. Bovendien ben ik inmiddels te oud vermoed ik. (Het volgende punt: je bent een egoïst als je zomaar wil doorleven, weet wel wat dit kost!).

*) Misschien kan ik nog een foto van die reclame maken, maar ik beloof niets...