Het gangbare verhaal is dat de typografen zich als eersten in een vakbond hebben georganiseerd, niet alleen omdat zij een zeer ontwikkelde tak van de arbeidersklasse vormden - zij konden per definitie lezen - maar ook dat zij goedbetaald waren. In het hoofdstuk
Het ontstaan van de typografen-vakorganisatie in Nederland in zijn laatstuitgegeven bundel artikelen weerlegt Jacques Giele dit laatste overtuigend. Er was vaktrots, maar ook onderbetaling en bittere armoede. Men wilde niet gedwongen worden tot actie, staking, maar men werd tegengewerkt door de patroons. Het totstandkomen van de vakbond neemt zo'n twintig jaar in beslag.
We kunnen het betreuren dat Jacques Giele zo spoedig zijn onderzoekerspen heeft neergelegd. In ieder geval staat Dennis Bos met zijn
Waarachtige volksvrienden op Gieles schouders: via diens boek over de eerste Internationale in Nederland en het in de nieuwe bundel opgenomen
De oppositie der 'Volksmannen' - die eigenlijk niet zo heel volks waren en een verward beeld van de Nederlandse politieke toestand tentoonspreidden. Multatuli komt er ook bij ter sprake, die zou zelfs een staatsgreep overwogen hebben.
Spuria verzameld:
- Jacques Giele,
Rond de Eerste Internationale. Utrecht: Kelderuitgereij, 2016. 240p., €17,50.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten