Iesha Evans heet de vrouw van "de" foto die in feite een situatie weergeeft die van allerlei kanten vastgelegd is. Zij vertelt haar verhaal in The Guardian, Klaarblijkelijk komt zij uit New York en zij heeft veel te zeggen. Wat extra belangwekkende passages:- Mensen noemen ons African Americans. maar in werkelijkheid zijn wij Afrikanen die in Amerika wonen. Hoe kunnen wij ons Amerikanen noemen als wat onze vermeende grondwet ons niet als mensen erkent? Wij waren geen mensen - wij waren eigendom. En ondanks alle amendementen is de toestand niet echt veranderd.
Witte Amerikanen hebben tegen Afrikanen gezegd: "Wij gaan jullie ontvoeren, wij beroven jullie van je identiteit, en dan geven wij jullie langzamerhand de rechten die jullie van kindsafaan hadden, en geven je het gevoel alsof ze iets bijzonders zijn. Wij gaan jullie dom houden door het illegaal te maken dat jullie lezen of schrijven of naar school gaan. Dus alles wat je zult weten zullen de leugens zijn die wij jullie dwangvoederen." We kregen een andere cultuur, een andere godsdienst, andere rituelen, andere taal gedwangvoederd.
- Ik heb een zoon van zes, Justin, en ik vrees meer voor zijn leven dan voor het mijne. Hoe moet ik hem opvoeden? Om bang te zijn? Om met gebogen hoofd te lopen en niet in de problemen te komen, niet de politie in de ogen te kijken want ze zouden rotzooi tegen hem kunnen trappen. Of moet ik hem in kracht opvoeden. zijn kleur te omhelzen, te weten wat zijn rechten zijn en te weten dat hij niet de wet overtreedt of iets onrechtvaardigs doen, en dat niemand een van zijn burgerrechten van hem kan afnemen? Ouders hebben de verantwoordelijkheid om als de donder te ontwaken en te beseffen wat er aan de hand is.
"What's going on". Dat is Marvin Gaye 45 jaar geleden.
En de rest van het tweede stukje, daar heb ik zeer onlangs dit over geschreven. Naar aanleiding van een boek uit 1968.
Nur um der Hoffnungslosen willen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten