Zowel het eetgedrag als het geslachtsleven van dieren kan uitstekend gebruikt worden voor een lesje heersende ideologie. U kent de natuurfilm: shotje antilope, shotje leeuw, leeuw gaat rennen, antilope ook, leeuw springt op antilope, beet. Dat de leeuw het grootste deel van de tijd een dooie diender is die ligt te dommelen is geen beeld en kan ook niet het Leven als Strijd van Allen tegen Allen en het Eten of Gegeten Worden illustreren.Springwatch had gisteren met Chris Packham, met al zijn welmenende groene bedoelingen toch een eersteklas ideoloog, een sterk staaltje over konijnen. Het mannetjeskonijn, plastisch rammelaar geheten in het Nederlands, bespringt na een ingewikkeld en exotisch aandoend voorspel, op het vrouwtje, Zijn zaad wordt in een pakketje overgebracht en wacht daarbinnen, vertelt de commentator. Want het vrouwtje zal in de komende dagen door meer mannetjes besprongen worden. En het beste pakketje wint, concurrentie noemen we dat.
Dat konijnen polyandrisch zijn moet men zelf maar concluderen. Van polygyne dieren wordt het altijd omstandig vermeld: het brullende en burlende mannetje dat zijn harem bewaakt tegen indringers. Desnoods tot de dood er op volgt wordt er gevochten. Dat het konijn andersom doet en dat er blijkbaar niet gevochten wordt door de rammelaars om het recht zich met het vrouwtje te verenigen, is blijkbaar niet interessant. Veelzeggend.
En het winnende pakketje? Oei, dat is vechten, daar binnen in dat vrouwtjeskonijn. Ha gelukkig, er moet toch gevochten worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten