Wat mij verrast bij het lezen van wat best eens, in ieder geval voor lange tijd, de enige geschiedenis van het Nederlands trotskisme zal zijn is de observatie dat Ernest Mandel nogal wat revolutionair optimisme uitdroeg. Of het aan hem lag dat deze verwachting dat de grote kladderadatsj om de hoek lag ook door de afdeling van de Vierde in Nederland werd gekoesterd. Men nam toenemende strijdbaarheid van de arbeiders waar en die vroeg om een voorhoedepartij? Een voorhoedepartij, wat zeg ik? DE voorhoedepartij, potjandorie, en die werd gevormd door ongeveer de lui die ik had leren kennen in het onzinnige rondedansje van het Iers Solidariteits Komitee, 1972. Een handjevol studenten en een oude voorman.Een van de vele kleine fouten die het boek ontsieren is bijvoorbeeld de datering van het blad Klassenstrijd. Dit zou pas in 1976 zoniet 1977 uitgegeven worden. Het was 1975. Ik kan dat uitstekend onthouden, omdat bij een demonstratie in verband met de Nieuwmarktontruiming dit blad gecolporteerd werd, op het Rokin in ieder geval. Onvergetelijk hoe Louis van het Steuncomité niets anders hoefde te doen dan de uitspraak "Klassenstrijd" van die roepende colporteur in mijn oor na te doen. Ik moet nog steeds schateren bij de gedachte. Dat wordt nooit iets met die lui, kon je toen concluderen, laat staan nu.
Ach, Louis is al decennia lang niet meer. Bij die gedachte bevriest mijn lach weer. Enfin, in 1975 begon de verschijning van (zuinig bekakt mondje) Klassenstrijd, niet later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten