Een geslaagde vertaling van "Nuit debout" vind ik een moeilijke kwestie, omdat de intertekstualiteit met de aanhef van De Internationale het idee achter deze nachten juist doorkruist in het Nederlands: Ontwaakt! Maar het is de bedoeling wakker, op, staande te zijn. Nachten van ontwaking lijkt mij de beste benadering, maar dit mist dan weer de kortheid van het Frans en de andere Romaanse talen waarin intussen hiertoe opgeroepen wordt.En dan vind ik een Franstalig-Belgisch filmpje van de drie gangbare coupletten, met onder andere als illustratie Millet's Les glaneuses, waar Ton Lemaire in zijn Verre velden over schrijft. In het filmpje ook een schilderij van de mij onbekende Pierre Paulus, Ouvrier au sac. Zakkendrager, of is het zaadsjouwer zoals Cor Bruijn beschrijft, het was een ambacht dat bekwaamheden vroeg die verloren zijn gegaan in de wereld die men ontwikkeld wenst te noemen. In 1805 kwam degene wiens namen ik draag uit het Kleefse naar zwart Schiedam om zakken te gaan dragen. Ik heb mijn voorzaat eigenlijk nooit als zwoeger voor ogen gezien die in een filmpje voor de Internationale kon figureren. Een bijzondere ontmoeting, dit schilderij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten