Geesten, de vertaling van Ghosts, luidt de titel van een verhaal van Chimamanda Ngozi Adichie. Het verhaal beingt met de ontmoeting van een professor met emeritaat die een oud-medehoogleraar tegenkomt, van wie hij dacht dat hij omgekomen was bij de eerste aanval van het leger van Nigeria in Nsukka. Spreekt hij met een geest? Nee nee, de man is ontkomen en gevlucht naar Zweden, waar hij meewerkte aan de luchtbrug naar Biafra tegen de uithongering. een deel van het verhaal dat niet verder uitgewerkt wordt. Zodat het mogelijk blijft dat de ontmoeting er ook een is met een geest.Wat is het verschil tussen wat hier geest wordt genoemd en een spook? Waarschijnlijk is het er niet. Ik heb al eerder met verwondering kennis genomen van de uitspraak dat elders spoken/geesten tot het dagelijks leven behoren. "Elders", het niet-westen. De ikfiguur in het genoemde verhaal heeft drie jaar geleden zijn vrouw verloren. Sindsdien komt zij regelmatig langs, om hem met zalf in te smeren, 's nachts. Een liefhebbende daad waar hij tenslotte op wacht, ook al gebeurt het niet dagelijks.
Mijn moeder vertelde in haar latere jaren dat mijn vader, haar man dus, die haar op haar drieëndertigste verlaten had, haar 's avonds instopte. Zij dankte daar vriendelijk voor. Van verdere interactie tussen hen vertelde zij niet, misschien was die er ook niet. en ik hoef ook niet alles te weten, als hun zoon. Waarschijnlijk was dit het trouwens. Wie ben ik om het niet te geloven? Ik moest aan dit bijna vergeten verhaal denken bij het lezen van dit verhaal. Het valt misschien wel mee (of tegen) met die afwezigheid van spoken in het "westen".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten