09 januari, 2016

Het land van de katoen waar de oude tijden niet vergeten zijn


Moonshine Hollow Band, Georgia Yellow Hammers. Dit was mijn eerste kennismaking met "old time" hillbilly muziek en het is nog steeds een dierbaar nummer - ja u herkent Yankee Doodle en I wish I was in Dixie als muzikale motieven tussendoor. ook de eerste LP die ik gekocht heb in de kelder bij Michel in Utrecht.
Yankee Doodle was te horen als station call op AFN, het radiostation van de VS-bezettingsmacht in Duitsland, en misschien nog wel, maar ik hoor het nooit meer. Het andere nummer intrigeert mij, ik zeg het eerlijk. Het is omgefunctioneerd tot strijdlied van de zuidelijke staten in de burgeroorlog, maar zo is het niet oorspronkelijk bedoeld. Het is als een "minstrelsong" in omloop gebracht door Daniel Decatur Emmett, die naar verluidt de tekst in "zwarte" taal heeft uitgeschreven. Wat is daar nu van te merken? Buitendien zijn er de zwarte gebroeders Snowden die tot op hun grafsteen toe aanspraak maken op het auteurschap, althans het doorgeven van een wijsje dat zij al kenden van hun moeder.

Hier wordt het gespeeld alsof het door een modern Iers folkensemble wordt uitgevoerd, de band stelt echter dat het authentiek midden-negentiende-eeuws klinkt. U zegt het maar.


Second South Carolina Stringband

Het staat ook op het repertoire van...

Dixie, Some bloke from Minneapolis - ik vermijd de naam, maar eigenlijk staat dit filmpje er al tamelijk lang. Het is dan ook niet door Dylan geschreven...
Dat de overwinning op "Dixie" compassie oproept mag uit het volgende blijken.


The night they drove old Dixie down, Joan Baez

Niettemin wordt het lied Dixie nu vaak ingezet vanuit racistische overwegingen, zeker nu de VS een "gekleurde" president heeft. ("Confederate song", wat het van huis uit dus niet is al zijn die minstrelgroepen natuurlijk bepaald niet onsschuldig).
Voor wie zich geroepen voelt boe of hoera te roepen: de Georgia Yellow Hammers hadden twee zwarte violisten (niet op de foto, dat dan weer ook niet).

Geen opmerkingen: