"Defensieve architectuur" noemt The Conversation de manier waarop het in de openbare ruimte daklozen of wildslapers onmogelijk wordt gemaakt te rusten 's nachts. Muziek, bankjes waarop men slechts een-aan-een kan zitten (ook leuk voor vrijende paartjes maar niet heus) en hekken. De strijd tegen de dakloze zegt iets over het verval van "gemeenschap" in het algemeen.
Een voordracht van Lucius Teidelbaum over aanvallen op daklozen als sociaaldarwinisme in de praktijk.
Toegift: in dezelfde reeks Wolfgang Pohrt over linksradicale illusies.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten