Bij een verhaal als dit heb ik het gevoel dat ik als het konijn in de lichtbak kijk, een konijn dat zich dan wel kan afvragen of er onraad komt of niet. Dat levert dan de verstarde houding op.Mijn verhaal is enigszins overeenkomstig. Alleen was ik tot op zekere hoogte toegeeflijk, ieder diertje zijn pleziertje, als hij maar niet denkt dat hij tot het uiterste kan gaan. Toen hij begreep dat hij die kans niet kreeg wilde hij gewelddadig worden. Maten in het café dekten mijn smadelijke aftocht. Ironie ten opzichte van de naam "fietsersafstappen" - ik rende met mijn fiets in de hand de straat uit, kon hem niet eerst van het slot halen want dat kostte tijd in een delicate houding. Daarbij verzwikte ik mijn enkel. Toen ik met die pijnklacht bij de huisarts kwam en het nodig vond uit te leggen onder welke omstandigheden het was gebeurd kreeg ik de vraag of ik het eigenlijk niet lekker had gevonden en of ik zeker wist of ik niet homoseksueel was. Het was wel een vervangende arts die ik niet kende verder.
"Wat had je aan?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten