Requies quieti

Binnentuin Abdij Bethlehem, Bonheiden

De band van Lief met het klooster is ouder dan de mijne - niet veel, maar toch. De toenmalige abdis stemde in met het idee de vita van de heilige Syncletica te vertalen voor de uitgeverij. Twee abdissen later was de uitgave er, een van de laatste onder geheel eigen imprint. Het werken aan de vertaling vond deels plaats in de rustige retraite-omgeving van het klooster zelf, waar wij inmiddels enigszins mee vergroeid zijn.

Twee jaar geleden daalde het aantal in de abdij zelf nog woonachtige zusters tot zes, vier anderen verbleven inmiddels in verzorgingshuizen. Twee van hen zijn de afgelopen weken overleden. In de dagen waarin de eerste van deze twee, zr. Scholastica, overleed, was er sprake van opheffing van de gemeenschap. Een groot gebouw, met een nog maar kleine gemeenschap, kon niet meer als abdij gehandhaafd worden. Toen kwam als hulp uit het onzienlijke de vraag of een wereldse nieuw-monastieke gemeenschap kon intrekken in het gebouw. Het zou net het behoud van de oud-monastieke gemeenschap kunnen betekenen.

Voordat de "nieuwen" binnentrokken waren wij op bezoek de afgelopen dagen, wel vermoedend dat alles niet (lang) meer kon doorgaan als het ging maar niet op de hoogte van de nieuwe ontwikkelingen. Wij zouden dit hebben kunnen lezen:

“Met deze delen de monialen van de abdij Bethlehem te Bonheiden en de Moriya-gemeenschap mee dat ze op 30 mei na gebed, het inwinnen van advies en talrijke onderlinge besprekingen beslisten om in de gebouwen van de abdij ieder hun eigen levensvorm en charisma verder gestalte te geven" schrijven de benedictinessen van de abdij Bethlehem in een persbericht. "De kleiner wordende abdijgemeenschap was zich al een hele tijd aan het beraden over haar toekomst. Verschillende pistes werden in dit onderscheidingsproces tegen elkaar afgewogen. De Moriya-gemeenschap was op zoek naar een locatie om hun gemeenschap verder uit te bouwen en het verlangen van de abdijgemeenschap vonden elkaar."

Uit een bericht van 2 juni 2015.

Hopelijk werkt de symbiose voor beide groepen. Op de laatste avond heb ik de "verantwoordelijk" genoemde priester, die tot twee keer toe in de beoogde avondstilte mobiel telefonerend langs mijn deur liep, nogal bars terecht gewezen. Namens "ons" klooster.
Ik heb er lang over gedaan dit nietige stukje te voltooien ter publicatie en laat het hier voorlopig bij.