Het tweedelige damesbadpak bestond al langer maar kreeg de naam bikini na de waterstofbomproefneming van 1 maart 1954 op het atol Bikini. De proef heette BRAVO en viel veel zwaarder uit dan verwacht. Uit een korte beschrijving van de proef iets over het bikinilichaam:
Toen de BRAVO-proef werd genomen woonde er niemand op het atol Bikini. Op de atollen Rongelap en Utirik echter, respectievelijk honderd en driehonderd mijl oostelijk van Bikini, woonden in totaal 236 mensen. De bewoners van Rongelap werden blootgesteld aan 200 rem straling. Zij werden vierentwintig uur na de ontploffing geëvacueerd. De bewoners van Utirik, die aan lagere hoeveelheden straling werden blootgesteld, werden op zijn minst twee dagen later geëvacueerd. Na de evacuatie ervoeren velen de typerende symptomen van stralingsvergiftiging: brandend gevoel in mond en ogen, misselijkheid, diarree, haaruitval en brandplekken op de huid.
Tien jaar na de ontploffing verschenen de eerste schildkliergezwellen. Van degenen die jonger dan twaalf waren ten tijde van BRAVO heeft 90% schildklierkanker ontwikkeld. In 1964 heeft de regering van de VS haar verantwoordelijkheid toegegeven voor het blootstellen van de eilandbewoners aan de straling en stelde zij compensatiefondsen ter beschikking.
Het kledingstuk heet het effect van een bom te hebben. Waar het zijn naam aan ontleent is de vergetelheid ingewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten