De encycliek van paus Franciscus lijkt mij waarlijk in de geest van degene wiens naam hij heeft aangenomen, de misschien wel vooral bij niet-katholieken geliefde Franciscus van Assisi. Ik beproef een vertaling van de eerste drie paragrafen, waarbij ik bij gebrek aan bevoegdheid wat betreft het Italiaans van de Engelse tekst uitga. Paradoxaal moeten christen-anarchisten die verbonden zijn aan een kerkgenootschap, meer speciaal natuurlijk het rooms-katholieke, hopen op gehoorzaamheid. "Our fair sister", Moeder Aarde - het zijn opmerkelijke woorden, verwijzend naar Het Zonnelied. Een Nederlandse vertaling is in het vooruitzicht gesteld. Het is niet schokkend-vernieuwend, maar het is iets.Voorlopig...: “LAUDATO SI’, mi’ Signore” – “Wees geloofd, mijn Heer”. In de woorden van dit mooie lied wijst de heilige Franciscus van Assisi ons er op dat ons gemeenschappelijk huis als een zuster is met wie wij ons leven delen, en een bevallige moeder die haar armen opent om ons te omhelzen. "Wees geloofd, mijn Heer, door onze Zuster, Moeder Aarde, die ons schraagt en leidt, en die allerhande vrucht geeft met kleurige bloemen en kruiden."
2. Deze zuster schreeuwt het nu uit tegen ons vanwege het kwaad dat wij haar gedaan hebben door ons onverantwoordelijk gebruik en misbruik van de goederen waarmee God haar begunstigd heeft. Wij zijn onszelf als haar heer en meester gaan zien, gerechtigd haar willekeurig te plunderen. Het geweld in ons hart, verwond door zonde, wordt ook weerspiegeld in de symptomen van ziekte die duidelijk blijkt in de bodem, in het water, in de lucht en in alle vormen van leven. Daarom is de aarde zelf, belast en verwoest, onder de verlatenste en meest mishandelden van onze armen; zij zucht als in barensnood (Rom. 8:22). We weten niet meer dat wij zelf stof der aarde zijn (vgl. Gen. 2:7). Onze lichamen zijn zelf opgebouwd uit haar elementen, wij ademen haar lucht en wij ontvangen leven en verfrissing van haar wateren.
Niets in deze wereld is ons onverschillig.
3. Meer dan vijftig jaar geleden, terwijl de wereld op de rand van een nucleaire crisis verkeerde, schreef Paus Johannes XXIII een encycliek die niet alleen de oorlog verwierp maar een voorstel voor vrede bood. Hij richtte zijn boodschap Pacem in Terris tot de gehele "Katholieke wereld" en daarbij ook "aan alle mannen en vrouwen van goede wil." Nu, geconfronteerd als wij worden met de mondiale beschadiging van onze leefomgeving, wens ik mij tot iedereen die op deze planeet leeft. In mijn Apostolische Vermaning Evangelii Gaudium schreef ik aan alle leden van de kerk teneinde aan te moedigen tot voortgezette missionaire vernieuwing. In deze encycliek zou ik in dialoog willen treden met alle mensen over ons gemeenschappelijk huis.
De Italiaanse tekst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten