Een legendarisch radiostation dat uit het geheugen gewist moet zijn

De ruimen even verkennende alhier kwam ik een groot citaat tegen uit het boek Dit was Veronica door Auke Kok, verschenen in 2007 bij Thomas Rap te Amsterdam. Naar mijn weten is het boek niet meer als courant in de handel dus ik neem de vrijheid het blokje van blz. 283 te publiceren:

De 22-jarige Lex Harding werd de man van de hits, zijn nog jongere collega's Tom Collins en dj Harkie verzorgden vooral easy listening, respectievelijk progressieve muziek.
Discjockeys hadden duidelijke profielen - ook op die manier was Radio 227 zijn (Nederlandse) tijd vooruit.
Het profiel dat Lex Harding zich aanmat - een beetje alternatief maar met voldoende oog voor commercie - stond dj Harkie niet erg aan. Harkie beschouwde zich een beetje als de Emperor Rosko van de Lage Landen, wijd gesticulerend achter de knoppen (die hij zelf bediende) en dwars door een intro 'oeh!' in de microfoon schreeuwend. Zo hoorde dat, vond hij - het maakte hem in de zomer van 1967 tot de op vier na populairste dj van Nederland, achter Joost de Draaijer, Rob Out, Jan van Veen en Herman Stok. Dus voor Lex Harding. En het leverde hem reprimandes op van diezelfde Harding. Wat kunstzinnige uitbarstingen waren voor "Burgemeester" Harkie, was onprofessioneel gedrag voor Harding, die steeds meer verantwoordelijkheid kreeg. "Hij was bang dat ik de huisvrouwen zou wegjagen." sneert dj Harkie (Paul van Gelder). "Harding deed maar alsof hij van underground hield, ik hield daar echt van. Hij verraadde het vak. Toen al had hij meer oog voor commercials dan voor muziek. Harding speelde het baasje. Toen hij vond dat ik te veel schreeuwde, ben ik meteen kwaad weggelopen. Hij mocht de afkondiging zelf doen."

Tussen dj Harkie en Lex Harding is het niet meer goed gekomen. Materieel gezien ging de loopbaan van Harding vanaf dat moment alleen maar bergopwaarts, die van Harkie - volgens sommigen de enige na Van Kooten die 'het' in de jaren zestig begreep - bergafwaarts. Decennia later zou de eerste een formidabele buitenplaats bewonen in Nijkerk; de tweede een donker pijpenlaatje in Enkhuizen.
Ook met Tony Windsor kreeg Harding problemen.

De zelfverspreide legende van Veronica is dat dit station de horizontale programmering heeft geïntroduceerd in de Nederlandse radio. Hiermee wordt Radio 227 onrecht gedaan - het kan misschien als een Engels station met Nederlandse presentatoren, pardon deejays, gezien worden, maar dan nog. Maar het bovenstaande is ook nog ontluisterend voor degene die als progressieve dj in de legendewereld wordt gepresenteerd.
Herinneringen aan Radio 227: Dick Weeda en Paul van Gelder (Harkie).
Video's met geluidsfragmenten ontbreken vooralsnog. Of ze ooit nog komen?

Radio 227 was een beetje lente op de Nederlandse radio, het voorjaar en een stuk zomer in 1967, dat was het. Ik heb het station wel ontvangen op Mallorca die zomer...