We zijn er nog steeds

Voordat ik naar het optreden van Armand in het Maagdenhuis ga verneem ik dat mijn oom, die zich vroeger schertsenderwijze Ooms noemde - we scheelden eigenlijk te weinig voor het echte oom/neefwezen - vannacht overleden is. Weer een plukje doden bij elkaar en waarschijnlijk twee uitvaarten in evenveel weken. Ik geloof niet dat hij geleden heeft, is in een hersenbloedingcoma geraakt en weggegleden.
Armand opende hiermee, "we zijn er nog steeds" kreeg een apart tintje voor mij.



In tegenstelling tot woensdagmiddag werd het mij deze avond af en toe te kwaad, te beginnen bij dit nummer

Een van hen ben ik
en toch ook bij wat de grote knaller was in de hal van het bezette Maagdenhuis, DE HIT

[Het idealistische type stond in de liveversie van 2015 tegenover "spaced-out", niet "materialistisch". Nu zijn de uitdrukkingen bijna vijftig jaar later inderdaad nogal in betekenis gaan schuiven. In Kamagurka's Marjoleintje komt nog een verwijzing naar de oorspronkelijke tekst voor.
Verder is er rond dit nummer een gelijkaardig raadsel wat mij betreft als rond My friend Jack. Ik heb een keer wat voor de ongecensureerde langere versie doorging gehoord, en daarin opende een couplet met (niet geheel zeker weergegeven:) "Daar zit je dan - geslachtsziekte!" Een nogal schokkende wending die niet helemaal goed te rijmen was met de rest en door mijn verbazing heb ik de rest niet echt gehoord.
Het zal op Radio 227 zijn geweest, want Veronica laat staan Hilversum waren te braaf voor deze hierna nooit meer te horen passage.]

Ben ik te min
Het dylaneske vloerde mij alsnog - en dan dit in die ruimte nu...

Gelukkig was er ook deze onverbiddelijke kraker, oorspronkelijk van Jan Cremer

Oh Nederland