Ruslan Kotsaba: ik weiger de mobilisatie!

Ruslan Kotsaba, televisiejournalist uit Transkarpatië, keert zich tegen "mobilisatie" in wat door het door Washington geïnstalleerde regime in Kiev geen burgeroorlog genoemd mag worden. Het is inmiddels zelfs bij wet verboden de oorlog in Oekraïne zo te noemen, er dient van Russische agressie gesproken te worden. Het in brand steken van een vakbondsgebouw in Odessa met mensen binnen, negenendertig doden tot gevolg, is vanuit de blik van "het westen" een daad van moedige zelfverdediging.

Een korte algemene opmerking niet zomaar tussendoor: het hele verhaal dat rond Oekraïne wordt geweven is een herhaling van het Koude-Oorlogsverhaal. Men zou het naar de woorden van Marx een komedie kunnen noemen als er niet dagelijks doden vielen. Commentatoren hebben er inmiddels moeite mee Rusland Rusland te noemen, dan wordt het plotseling weer de Sowjet-Unie. Met Poetin als een soort Stalin, of zoals mevrouw Clinton gezegd heeft, een soort Hitler (misschien krijgt zij ook meteen een Nobelprijs voor de Vrede, als de mensheid eind 2016 mag halen). Rusland heeft een rechts, akelig nationalistisch bewind, ook door en door kapitalistisch, en dan ook nog vrij verkozen, net als in Washington of Berlijn. Die spiegelbeeldigheid mag niet beklemtoond worden in media die het verhaal ten dienste van wapenfabrikanten verkondigen.

Voort met Ruslan Kotsaba. Hier is een deel van de bovenstaande video met Franse en Engelse ondertitels



Met alleen de Franse ondertiteling:


De als altijd onmisbare Justin Raimondo (ook zo rechts als de pest, maar tegen oorlog) heeft flarden van de beschuldiging tegen Kotsaba, en zij herinneren aan de gezonde-volksjustitie zoals die zowel in nazi-Duitsland als in de Sowjet-Unie onder Stalin gangbaar was.

In een omkering aller omkeringen laat de Guardian nu Tsjetsjenen - natuurlijk uiterst barbaars - meevechten met de "Russische agressors" - het zijn tenslotte moslims en dat hun land kapotgebombardeerd is namens Poetin dient de geheugen- en kennisloze nieuwsconsument niet meer te weten. Het zijn barre tijden.