Een unieke trouwbelofte

Mike Allen was een van de Serieuze Deejays van Caroline - een van de mannen die bij de afwisselende diensten het R&B-programma deed. Ik had het singletje van de Animals al in huis en toen hoorde ik hem ene Dion Simmon interviewen (die lage stem herkende ik niet als vrouwelijk en dus verstond ik de naam ook verkeerd!) over hoe het voelde dat de Animals er de hit mee hadden. "I cried and screamed, but what can you do..."
En toen draaide Mike het en ik voelde mij ook een verrader.


Don't let me be misunderstood, Nina Simone
Het malle is dat dit nummer in deze uitvoering, destijds verder nooit te horen, de jaarlijkse gruwel van de top-2000 opluistert.
Maar goed, ik voelde mij toch al genept met de single van de Animals, want daar had het orgel de hoofdrol, en van de radio wist ik dat dit een gitaar (die zelfs op een bouzouki lijkt) moest zijn. Zoals tussen het gegil door hier te horen.


Don't let me be misunderstood, Animals

Ook dit nummer moest op het continent van spannende gitaarelementen ontdaan worden. Na vijftig jaar hoor ik de echte versie dan weer dankzij YT.

Yes I will, Hollies

Hier heb ik het wel al eens over gehad - had ik eindelijk een zowaar Nederlandse LP gevonden waarop de echte uitvoering staat, ontdek ik op YT volop Britse persingen:

Gimme some lovin', Spencer Davis Group