Een unieke trouwbelofte

Mike Allen was een van de Serieuze Deejays van Caroline - een van de mannen die bij de afwisselende diensten het R&B-programma deed. Ik had het singletje van de Animals al in huis en toen hoorde ik hem ene Dion Simmon interviewen (die lage stem herkende ik niet als vrouwelijk en dus verstond ik de naam ook verkeerd!) over hoe het voelde dat de Animals er de hit mee hadden. "I cried and screamed, but what can you do..."
En toen draaide Mike het en ik voelde mij ook een verrader.


Don't let me be misunderstood, Nina Simone
Het malle is dat dit nummer in deze uitvoering, destijds verder nooit te horen, de jaarlijkse gruwel van de top-2000 opluistert.
Maar goed, ik voelde mij toch al genept met de single van de Animals, want daar had het orgel de hoofdrol, en van de radio wist ik dat dit een gitaar (die zelfs op een bouzouki lijkt) moest zijn. Zoals tussen het gegil door hier te horen.


Don't let me be misunderstood, Animals

Ook dit nummer moest op het continent van spannende gitaarelementen ontdaan worden. Na vijftig jaar hoor ik de echte versie dan weer dankzij YT.

Yes I will, Hollies

Hier heb ik het wel al eens over gehad - had ik eindelijk een zowaar Nederlandse LP gevonden waarop de echte uitvoering staat, ontdek ik op YT volop Britse persingen:

Gimme some lovin', Spencer Davis Group

De "kleine talen" van Europa

Als het Occitaans niet als Europese minderheidstaal erkend kan worden vanuit Frankrijk, is er altijd nog het dal van Aran in de Pyreneeën, in Spanje dus, en aangrenzend gebied in Catalonië dat als argument aangevoerd kan worden.
Over kleine talen gesproken met een grote literatuur...

Spanje, Willem Schinkel, Maagdenhuis

De Magische Meimaand is nog verre, en intussen staakt het hoger onderwijs in Spanje tegen veranderingen die "de kansen op de arbeidsmarkt" moeten vergroten (illustratie: beeld van de bezetting van het bestuurscentrum van de universiteit van Barcelona).

*
Willem Schinkel biedt in de ruimere petitie tegenwicht aan de eisen van de Nieuwe Universtiteit terwijl hij deze dan wel ondersteunt. In een paneldiscussie op het Roeterseiland gisteren liet hij zich in gelijke bewoordingen uit en dat viel niet goed bij het actievoerende publiek. Ik kom er op terug, nu een vertaling van zijn gravamen.
Zonder bedenkingen heb ik de eisen als alumnus mogen ondertekenen en ik ben blij dat ik zeker twee makkers heb kunnen overhalen dit ook te doen.

De Nieuwe Universiteit heeft met de Universiteit van Amsterdam, en de meeste andere universiteiten van nu, gemeen dat zij de "idee van de universiteit" mist. Achter de boosheid en het pathos waarmee "autonomie" en "democratie" naar voren worden gebracht schuilen nostalgie naar was nooit geweest is (autonomie) en de schamelste vormen van democratie: stemmen en referenda.

Wat de Nieuwe Universiteit "Autonomie" noemt doet zeer arrogant aan: "geef ons publiek geld en laat ons met rust in onze vrijhaven" - een vrijhaven dicht bij huis waarbij het behoud van een gebouw inbegrepen is in de gestelde eisen (kan dit werkelijk serieus zijn?). Een dergelijk schamel begrip van "autonomie" mag vanzelfsprekend lijken voor de in overstelpende mate witte, middenklasse studenten in Amsterdam, maar het lijkt weinig van doen te hebben met het plaatsen van de universiteit in een wijdere wereld zodanig dat kennis en interpretatie solidariteit helpen smeden voorbij de muren van de universiteit. Ongelukkigerwijze lijken de studenten soms zelfs woordvoerder te zijn voor een groep van zelfverklaard kritische maar eigenlijk zeer reactionaire snit, die zich bedreigd voelt in haar privileges, en die net als de anderen er niet in slaagt nieuwe inhoud te geven aan het publieke ideaal van waartoe de universiteit dient.

Men kan de Nieuwe universiteit de schamelheid van haar begrip niet verwijten, aangezien het ingegeven is door de "oude" universiteit, en directies en bestuurders hebben - tengevolge van echte druk die wij moeten begrijpen - een idee van de universiteit hebben vervangen door begrippen die het gebrek er aan moeten camoufleren, zoals "excellentie" en "valorisatie".

En ondanks dit alles ondersteun ik ten volle de studenten en wat zij doen heeft mijn grote sympathie. Zij hebben een politiek gebeurtenis gecreëerd midden in het voortdurende gebabbel dat voor "debat" of"dialoog" doorgaat. Zij verdienen lof voor het onthullen dat bijna niemand dezer dagen een idee van de universiteit heeft. De uitdaging is nu om te komen tot een begrip van de publieke taken van de universiteit. We hebben een verhaal over de universiteit nodig die haar plaatst in haar betrekking tot het publiek. We moeten opnieuw leren hoe universiteiten kunnen helpen bij het begrijpen van en het strijden voor zorgen die het publiek raken. Wij hebben geen holle roep voor "autonomie" nodig die een beschermde vorm van vrijblijvende kritiek binnen het even beschermde centrum van Amsterdam legitimeren. Studenten en staf, protesterenden en bestuurderen hebben allen evenzeer contestatie nodig over het publieke gebruik van de universiteit. Autonomie is een mantel. Wat kunnen we aanbieden van wat er onder zit?

Een Maagdenhuisbezetting als verjaarscadeau

Om 17 uur was de keuze: de Dokwerker (waar ik slechts een enkele keer geweest ben, mijn verjaardag is geen handige dag om die andere verjaardag te vieren), de demonstratie naar aanleiding van de ontruiming van het Bungehuis of als speciaal uitje - en om in de stemming te blijven na de afgelopen dagen - naar de film Rebelse stad. Het werd de laatste, ik ben in geen tijden meer naar een bioscoop geweest.

Ik kan er veel over zeggen, maar na afloop bij thuiskomst verneem ik dat de tweede genoemde demonstratie is uitgelopen op een bezetting van het Maagdenhuis.
Er gebeuren weer dingen in Nederland, zomaar, onverwacht maar niet meer te stuiten.
Mooi cadeau. Op de film en deze bezetting kom ik uiteraard terug.

De hoop en de stenen na het Bungehuis

Louise Gunning-Schepers heet zij. De sympathisanten van de bezetters van het Bungehuis demonstreren op de stoep voor het Maagdenhuis. De voorzitster van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam, die het Bungehuis op straffe van een dwangsom van een ton per persoon per dag "zo snel mogelijk bezemschoon" wilde hebben, was blijkbaar niet bang voor rotte tomaten of eieren naar haar hoofd. Er is geen politie te zien, alleen particulier bewakingspersoneel.
"Zeg het maar, wat willen jullie". Alsof zij voor een kleuterklasje staat, PR-machineglimlach vol welwillendheid op. Er blijkt van alles "niet in haar macht" te zijn - het afschaffen van studies en het lucratief verkopen van panden volgt de Eisen van wat men de Economie noemt, daar heeft zij niets mee te maken uiteraard.

Zonder het glimlachje en de welwillendheid zegt zij tegenover de verzamelde rijksgoedgekeurde pers twee deuren verder later dat die eis van een ton misschien niet zo goed was geweest. En dat zelfs de ontruiming geen goed idee was geweest.

Terwijl zij staat te zemeloreren ga ik naar de stapel stenen weer een deur verderop - is dit niet het oude pand van Formosa, dat weer verbouwd wordt voor weer een horecamislukking? In 1969 zou die stapel te gevaarlijk zijn geweest. Maar studenten van "geesteswetenschappen", van "een kleine taal"( Russisch, Arabisch, Italiaans) zijn en blijven zachtaardig. Bijna tot verdriet van de verslaggever van het plaatselijke televisiesufferdje.

Meer over dit alles later...

Laat Pro Patria niet lopen in Gouda

- door Joke Kaviaar -
Officieel organiseert Pro Patria een fatsoenlijke demonstratie van fatsoenlijke mensen tegen 'het salafisme' en de bouw van een 'megamoskee' in Gouda. In werkelijkheid is het een poging van fascisten om zieltjes te winnen. 28 februari in Gouda is het weer tijd om op te staan tegen fascisme en racisme.

Laten we de rollen eens omdraaien. Telkens wordt van moslims verlangd dat zij zich distantieren van de daden van enkelen die claimen namens 'de Islam' te handelen. Telkens weer worden ze in een hoek gedreven, wordt van hen verlangd dat zij zich laten assimileren en zich beledigingen en bedreigingen laten welgevallen. Telkens weer worden ze getroffen door discriminatie en racisme, op straat en in de politiek, door politie, werkgevers en door justitie. Steeds weer zijn zij de zondebok. Maar zij zijn het die verklaringen af moeten leggen.

Laten we de rollen eens omdraaien. Laten wij eens verantwoording afleggen over het racisme in onze samenleving, over de haatzaaierij. Laten wij eens opstaan uit onze comfortabele gepriviligieerde positie en ons faliekant uitspreken tegen dat racisme. Laten wij ons uitspreken tegen het fascisme van Wilders en van Pro Patria, Identitair Verzet, Voorpost en meer van die nazigroepjes die onze maatschappij in tweeën trachten te splijten. Laten wij ons uitspreken tegen tweedeling. Laten wij ons uitspreken vóór solidariteit.

Ja, laten we de rollen eens omdraaien en inzien dat het tijd wordt dat wij, witte 'autochtone' Neederlanders, stelling nemen. Dat we erkennen dat die 'tolerantie' van 'ons' een regelrechte eis tot aanpassing is, beloond met die gunst, die van tolerantie. Erkennen dat racisme diep geworteld is in 'onze samenleving'. Dan is de conclusie onweerlegbaar: wil je een samenleving waarin iedereen zich welkom kan voelen, kom dan 28 februari naar Gouda en geef de fascisten van Pro Patria geen kans hun gif verder te verspreiden.

Let wel: een keuze tegen Pro Patria is niet automatisch een keuze voor 'salafisme' of voor IS. Het gaat erom dat terwijl de media steeds de nadruk leggen op het gevaar dáárvan, de gevaren van het fascisme hier worden gebagatelliseerd. En daarom is het belangrijk dat wij zorgen dat het wèl wordt gezien.

Pro Patria = eigen volk eerst.

Pro Patria is het gevaar van fascisme hier en nu, in de straten van Den Haag, in de straten van Leiden, in de straten van Gouda, overal. Als we hen láten. Pro Patria is de voorhoede van Wilders, het is de knokploeg van het legale gevestigde fascisme dat zetelt in het parlement in Den Haag. Het is een sluimerend gevaar dat zich steeds duidelijker manifesteert. Trap er niet in. Aarzel niet om Pro Patria hard aan te pakken. Of is fascisme pas een probleem als het over ons wordt uitgestort door een bezettende mogendheid? Is het niet zo erg als het uit 'onze eigen' samenleving komt, omdat we het eigenlijk zelf zijn, omdat zovelen van 'ons' zich stiekem een beetje met Pro Patria identificeren en zich laten ophitsen tegen moslims? Ik heb het al teveel om me heen gezien. Het is al te makkelijk. Loop er niet achteraan! Zeg het: niet in ons naam!

We zien de gevolgen van de voortdurende hetze in aanvallen op moslims, op moskeeën. We zien het overal. Pas weer in Chapel Hill. Nooit van gehoord? Dat zou kunnen. Alleen een moord gepleegd door een moslim is chocoladeletters op de voorpagina waard. Maar een racist die onder het mom van atheïsme drie moslims afschiet kan rekenen op mediastilte. Van een aanslag zal niet worden gesproken en ook niet van terrorisme. Het is gewoon maar een burenruzie over een parkeerplaats. Op dezelfde manier wordt geweld van extreem rechts in Neederland afgedaan als ongevaarlijk. Het zijn maar brave burgers waar niet naar geluisterd wordt.

Pro Patria, of Pegida, staat niet op zichzelf. De moslimhaat past in een traditie van Westerse imperialistische aanvallen en oorlogszuchtige bemoeienis op bevolkingen in het Midden Oosten om economische belangen veilig te stellen. Het past ook in de traditie van aanvallen op de Palestijnen in de bezette gebieden en de kritiekloze houding ten opzichte van Israël hier in het westen. Zonder aanzien des persoons wordt getracht om iedereen die de Koran leest persona non grata te verklaren of erger. Vergeet niet dat (in de eerste plaats) moslims zelf het slachtoffer zijn van IS. Maar dat hoor je bijna nooit. Net zo min als dat je wat hoort van het systematische geweld tegen moslims hier. De media en de politiek zijn ziende blind. Want wie wil dat nou weten? Het zijn toch terroristen?! Klassieke zondebokkenpolitiek. En daarom moeten we in de weg staan op 28 februari in Gouda. Zoniet, dan zijn wij het zelf die toestaan dat haat wordt gekweekt in onze samenleving.

Als je op de facebook pagina van Pro Patria kijkt, zie je het ware gezicht van de haatpredikers van Pro Patria: zij spreken van een dreigende 'islamisering' van Europa. Het gaat helemaal niet om 'salafisme' of 'de megamoskee'. Het gaat om mensen die worden aangevallen op hun geloof. Liefst zien de fascisten van Pro Patria dat mensen hun geloof geheel afzweren. “Anders rot je maar op”.
Achtervolgd door een mantra van “Jullie zijn een gevaar” en “We willen jullie niet zien, met je hoofddoekjes en je djellaba's en je moskeeën” vallen moslims in Europa tussen wal en schip. Je zal toch maar voor fundamentalistisch geweld gevlucht zijn! Niettemin heeft de voortdurende versterking van de al jarenlange negatieve beeldvorming ertoe geleid dat oproepen om tegen deze fascisten in actie te komen nogal eens worden beantwoord met: “Het is een mening, dat moet gezegd kunnen worden.” Maar dan ben je dus vergeten dat het om mensen gaat die daar het slachtoffer van worden.

Het fascisme van Pro Patria. Een mening? Ik ben maar eens gaan kijken naar die meningen van Pro Patria, en vond precies de haatzaaierij die in het verlengde ligt van de lijn van Hans Janmaat in de jaren tachtig, die in die tijd nog als fascist werd herkend. Tegenwoordig wordt die man posthuum als een soort ziener gepresenteerd die toch eigenlijk wel gelijk had. Wat is er in onze samenleving gebeurd? Het fascisme en racisme wordt steeds openlijker, steeds meer alom aanwezig. Een bericht over een bezetting van een moskee in aanbouw in Leiden door 'Identitair verzet' wordt gedeeld op de facebookpage van Pro Patria. Pro Patria en Identitair Verzet zijn zo nauw met elkaar verweven dat gesproken kan worden van dezelfde groep fascisten. Ze zijn bij naam bekend, we weten al lang wie het zijn. Zie hier.
Noem ze neo-nazi's, noem ze extreem rechts, het maakt me niet uit. Zij zijn uit hetzelfde hout gesneden. Op de facebookpage van Pro Patria wordt ook Joost Niemöller veelvuldig aangehaald, de schrijver van het boek 'Het immigratietaboe' dat bol staat van ongefundeerde beweringen over immigranten. Dezelfde Niemöller schreef een artikel “Het etnisch taboe” waarin hij stelt dat er genetische verschillen zijn tussen 'zwarten' en Europeanen en dat 'zwarten' agressiever zijn. Zie ook dit artikel. Niemöller past precies in het straatje van Pro Patria cq. Identitair Verzet en maakt hun fascisme salonfähig. Kortom, dat Pro Patria een fascistische organisatie is blijkt wel uit die 'meningen' van Pro Patria, want of het nu gaat om moslims, om migranten of om zwarte mensen, Pro Patria acht hen minderwaardig. Het aanwijzen van zondebokken is een belangrijk kenmerk van het fascisme. Het aanwakkeren van nationalistische gevoelens en het erbij horende vlagvertoon toont eveneens steeds weer de aard van Pro Patria.

We moeten in de weg gaan staan. De fascisten mogen dan vrijheid van meningsuiting hebben en vooral ook krijgen en misbruiken, maar wíj kunnen ónze vrijheid van meningsuiting gebruiken om hen te bestrijden en zullen dat ook doen. Maar wees voorbereid. Onze vrijheid van meningsuiting is niet altijd absoluut gebleken wanneer we ons verzetten tegen fascisme. En Gouda is er al bekend mee: tijdens het Zwarte Piet protest in die stad werden alle demonstranten tegen het blackface kolonialisme preventief gearresteerd. Traditie über alles. Een enkele fascist verdwaalde in de arrestaties, namelijk Paul Peters, de frontman van Identitair Verzet en Pro Patria, die het niet kon nalaten te pogen de demonstranten te provoceren. In tegenstelling tot de demonstranten, moest hij er wel degelijk eerst wat voor dóen. Dit soort lieden grijpt alle kansen aan om hun smerige gedachtengoed aan het publiek te verkopen. En de overheid kan dan wel zeggen dat ze iets wil doen aan discriminatie in dit land, maar er blijkt niets van.
Het Sinterklaasfeest is cultureel erfgoed geworden, de slavernijherdenking wordt niet meer gefinancierd, Michiel de Ruyter wordt als held vereerd, racistisch politieoptreden is aan de orde van de dag en het immigratiebeleid van Neederland is een systeem van apartheid. Wie van de overheid iets verwacht, zal bedrogen uitkomen.

We moeten het zèlf doen. Samen. Want racisme is deel van de Neederlandse culturele identiteit. En het is institutioneel. Dit land is nooit echt losgekomen van het koloniale verleden en profiteert er nog altijd van. Kapitalisme, nationalisme, kolonialisme, racisme en fascisme: het één bestaat niet zonder het ander. In dit klimaat kan een Pro Patria opstaan en mensen verleiden achter hen aan te lopen. En daarom moeten we de straat op gaan waar de fascisten de straat op gaan. Om duidelijk te maken dat het niet normaal is, niet zomaar een mening. Fascisme is een misdaad.

Kom daarom naar Gouda, op 28 februari. Massaal.
Solidariteit vs. verdeeldheid. Alerta! Alerta! Anti-fascista!

Stel een daad! Wees paraat!
Veeg de fascisten van de straat!
Stel een daad! Tegen de haat!
Veeg de fascisten van de straat!

Informatie: Laat ze niet lopen!

Het verzameld werk van Eugène Marais online

Op een plaats waar ik het niet direct verwacht had: alle werken van Eugène Marais, als Versamelde werke op dbnl!
Die siel van die mier, Burgers van die berge, Die siel van die aap (klaarblijkelijk een andere tekst dan The soul of the ape, dat ook inbegrepen is), The road to Waterberg, Gedigte - overweldigend...

Hier is alles te lezen.

Er is iets mis - ik verlies mijn geest

Vannacht 2001 - a space odyssey op een (ook nog kleine) televisietoestel gezien en gemerkt hoe weinig ik mij herinner van de grotewittedoekversie. Wat valt er te herinneren? De trip tot slot? De muziek waarvan men zich kan afvragen waar zij op slaat...

Gayane - ballet suite (adagio), [Aram Chatsjatoerian] - soundtrack


An der schönen blauen Donau, Op. 314 Johann Strauss, Strauss-Orchester Wien, dir. Joseph Francek
In 1968 stond dit "nummer" in de eerste top-100 aller tijden van Veronica, het was het jaar van de film zelf. Verder hoort het natuurlijk alweer vele jaren bij Nieuwjaarsdag.


Space oddity, David Bowie - uit de dagen van de eerste maanlanding
Dan kan ik de verleiding niet weerstaan de pastiche op al deze bombast ook te plaatsen

De uitdaging van de Bungehuisbezetting

We kennen het al: wat tot nu toe Het Beeld van Het Jaar is: opgeblazen Dijsselbloem, van wie je moet WETEN dat hij van de PvdA is, en dan nog, die de Griekse minister Varoufakis de les probeert te lezen dat er "hervormd" moet worden om de werkloosheid nog groter te maken, want dan komt Griekenland er weer helemaal bovenop. Het ongeloof van de man die plotseling, voor hem volstrekt onverwacht, te horen krijgt dat hij van gisteren is en dat het geen zin heeft verder met hem te praten.

In deze maatschappij is het beeld uiterst belangrijk. Kijk nog eens naar het viertal van het College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam dat marktconform staat te wezen op het Spui, op de achtergrond het Maagdenhuis. Namens een van de rijkste landen ter wereld vertellen zij even dat Arabisch, Russisch en Italiaans kleine talen zijn die niet te handhaven zijn aan de universiteit. Het idee van een "kritische universiteit" valt al helemaal buiten hun beeld.

Daar staan dan de jongeren in beeld (en van de persconferentie) tegenover, de kalme onverzettelijkheid van mensen die zich niet laten wijsmaken dat armlastig Nederland "het zich niet kan permitteren" er allerlei opleidingen (met bijbehorend onderzoek, wat nog iets anders is dan weer een verplicht artikeltje ophoesten voor De Lijst) op na te houden. Waarbij studenten als investeerders in hun Rijke Toekomst worden neergezet waarvoor ze moeten lenen (ja, daar zijn GroenLinks en D66 mede voor verantwoordelijk). Met hun dwarse opstelling, de uitdaging aan de macht die hun verzet vorm wil geven en het daarmee breken, en het vermogen van de bezetters v/m steun te krijgen waar eerst stilte leek te heersen zou de bezetting wel eens een ommekeer in de Nederlandse politieke verhoudingen ter linkerzijde kunnen betekenen. Syriza en al helemaal Podemos zijn in de eerste plaats gebaseerd op verpauperde hoogopgeleiden - verpauperd in de zin van tot werkloosheid gedoemd. De verpaupering in Nederland kan nog anders omschreven worden (hoog collegegeld, afschaffing beurzen, beperkte studietijd voor steeds minder mogelijk te bestuderen vakken) maar kan ook eindigen in het op de keien staan - zoals op Syntagma, zoals bij Puerta del Sol.

Het zijn spannende tijden. Ik wijs even speciaal op de open brief van Tjebbe van Tijen aan de bezetters, of beter: hun tegenstanders.

Hoop in duistere dagen: Bungehuisbezetting

Een schets van het miserabele van "neoliberaal" Nederland dat met zijn "excellente underwise" leurt kan men afleiden uit deze stemmen & gezichten:

Een blik op de hoop van het betere...

Notitie van een ongedocumenteerde subversieveling

Een verhaal over de Socialistische Jeugd gelezen hebbend - waarvan ik mij afvraag of het klopt, omdat er dingen bij stonden waarvan ik weet dat zij niet klopten - doe ik een zoektochtje.
Dat houdt hier al op.

De blauwe hemden van de SJ heb ik niet meegemaakt. Ik houd mij aanbevolen voor verhalen van mensen die daar als in een soort uniform wel in gelopen hebben. Het lijkt mij raar. De aanspreektitel "kameraad" is nou niet direct speciaal tekenend voor de SJ en pinksterkampen al helemaal niet. Het georganiseerd anarchisme in Nederland houdt in dit anti-archief op in 1961 - ik zou zeggen, net als het weer dreigt te herleven...

Ik zou benieuwd kunnen zijn of ik al was het maar zijdelings in dit alles voorkom. Niet onder "anarchisme" dus.
Bezigheden strekkende tot het oproepen tot dienstweigering - ik heb mij er 1970-71 en weer even in 1973 mee beziggehouden - ik heb eerlijk gezegd geen zin deze zooi uit te zoeken. Degenen die het verzameld hebben zien er al niet veel in. Het zal wel.
Opmerkelijk dat er maar drie "buitenlandcomités" genoemd worden. Niets waar ik bij betrokken bij geweest, wonderlijk genoeg. Biafra, allez, maar was "Palestina" ook niet interessant genoeg? Of Portugal in de hoogtijdagen van de revolutie?
Andere activiteiten worden alleen in de zijbalk genoemd maar leveren op de site geen resultaat op.

30 april 1969, "dag van terreur in Amsterdam", "SJ of SA" zoals de altijd dominante rechtse pers het beschreef, is in het geheugen zoals geordend op het net niet zomaar terug te vinden. Ik doe hierbij maar weer mijn best, de goudvis die aan oranjehoer Willem Duys op de Dam overhandigd zou worden hetgeen tot grote vechtpartijen leidde - wat is er van het beest geworden? Ik ben nog bijna gewurgd door de portier van De Telegraaf die avond laat. Gezellige tijden.

(Oranjehoer: de SJ verwees hiermee naar het zogenaamd spontaan aanheffen van het Wilhelmus op het eind van zijn programma. Grandioos hoe Godfried Bomans hier als laatste gast zichtbaar geen zin in had maar tenslotte tegen het einde opstond. Bomans heeft zich niet speciaal geliefd gemaakt met een column over de Rode Jeugd, maar dit terzijde. De kwalificatie heeft ook nog tot een aanklacht geleid, alsof zij eigenlijk tegen de vorstin gericht was. Enfin).

Gij die de zwakken vertrapt, onschuldigen grijpt en mishandelt

Het is helaas een traditie geworden, de Paaswakes bij de detentiecentra voor vluchtelingen in (de omgeving van) Amsterdam. Helaas, omdat de schandelijke praktijk van het opsluiten van vluchtelingen en hun kinderen onverminderd doorgaat.

In 2015 is het motto: "Klaagzang en klacht over u, gij die de zwakken vertrapt, onschuldigen grijpt en mishandelt."
Lied van Amos, Huub Oosterhuis geïnspireerd op Amos 5:21-24

De wakes zijn bij de nieuwe Schipholgevangenis van 14.00 tot 15.30 uur. Adres: Duizendbladweg 100, 1171 VA Badhoevedorp. U kunt er makkelijk komen met Connexxion bus 185 vanaf Schiphol Plaza, halte B15. Kijk op de website OV 9292 voor een actuele dienstregeling.

Met andere wakers: Vanaf NS Station Amsterdam Zuid (naast restaurant Wagamama, Zuidplein 12) rijden er twee auto's naar de wake. Vertrek om 13.30 uur. Aanmelden is niet nodig. Als je te laat dreigt te komen, bel dan: 06 3029 5461. Voor meer informatie schrijf naar de Catholic Worker Amsterdam, Postbus 12622, 1100 AP Amsterdam. Of bel: 020 699 8996 of 06 3029 5461.

Deze wakes worden ook in 2015 telkens vanuit de traditie en het gedachtegoed van verschillende geloofsgemeenschappen gehouden. Op onderstaande data komen de volgende aan bod:

1. 18 februari Aswoensdag Religieuzen voor Vluchtelingen & Catholic Worker Amsterdam & Christian Baptist Church
2. 22 februari Dominicus & Keizersgrachtkerk & Studenteneklessia Amsterdam
3. 1 maart Evangelische Broeder Gemeente & Doopsgezinden & Lutheranen
4. 8 maart Stem in de Stad Haarlem & Kerken uit de Haarlemmermeer
5. 15 maart SPA020 & Via Nova & Vineyard
6. 22 maart Karmelitaanse familie in Nederland
7. 29 maart Palmzondag Kerken uit Amsterdam Oost
8. 3 april Goede Vrijdag Franciscaanse Vredeswacht
9. 5 april Pasen Oecumenisch Vuur

De desbetreffende affiche hier te bekijken en desgewenst af te drukken.

Weggaan zoals je gekomen bent - Lesley Gore

Lesley Gore overleden - een reden voor een doordeweekse selectie. De nummers die in verband met haar steeds genoemd (zullen) worden sla ik maar over nu. Deze ken ik van Kiki Dee, wier versie ook beter is, maar ik vermoed dat dit het origineel is:

Going out the same way I came in


Wedding bell blues


Terug bij Quincy Jones, de stijl kondigt Edwards&Rodgers al aan: Sometimes, met de Brothers Johnson

Voor mijn gevoel haar mooiste, weggestopt als b-kantje, vroeg werk van Van McCoy:

You've come back

Damherten op Haringvreter mogen vooralsnog blijven leven

Het damhert is in Nederland een officieel beschermde diersoort. Nu zegt dat niet veel - ganzen heten ook beschermd maar dat staat een massaslachting inde vorm van vergassing niet in de weg. En de damherten van de Amsterdamse Waterleidingduinen zijn voortdurend onderwerp van bespreking over mogelijk afknallen. Dus het bloedbad zoals aangekondigd op het eiland in het Veersche Meer, de Haringvreter, leek onvermijdelijk.

Het is een zeer merkwaardige situatie als de provincie, die geacht wordt de wet te kennen en te handhaven, het afknallen goedkeurt en dat na een beroep van de Faunabescherming op het ministerie dit laatste toegeeft dat het damhert beschermd is en dat er derhalve geen bloedbad komt vooralsnog.

Aftrap voor de Nederlandse lente: Griekenland, Bungehuis

Het is 2015. Het nieuwe linkse elan van Griekenland op de Dam in Amsterdam ondersteund door SP-afdelingen, de Rode Morgen ("allemaal jonge mensen" zoals mijn oma altijd over de kerk zei, van mijn leeftijd dus), Internationale Socialisten, SP-afdelingen (misschien die waar de IS de overhand heeft) en hoe heet de vroegere IKB/SAP nu ook alweer...

Ik trof een eenzaam anarchistisch trommeltje (nou ja, met trommelaarster) aan dat er in weerwil van allerlei vlaggen (zelfs de Spaanse monarchale, zelfs de Nederlandse) ook was.
Ik schat de opkomst op zo'n vijfhonderd mensen - het was aardig zonnig weer maar er was ook een kille wind waardoor de zon dan weer bedrieglijk aandeed. Nee, nog geen lente in Nederland (die is meerduidig bedoeld mocht u dat niet meteen begrijpen...)

Attractiepark Amsterdam laat de tram/bushalte nu Dam noemen, maar het is natuurlijk Raadhuisstraat/Nieuwezijdsvoorburgwal. Maar het is maar een boogscheut verwijderd van de plaats waar de demonstratie plaatsvond deze middag. Het Bungehuis is bezet, een belangrijk gebouw voor wat ooit de letterenfaculteit was en nu geesteswetenschappen heet. De site van de initiatiefnemers.
Het Hongaars, de taal van de letterontwerper die via een plaquette geëerd wordt is voor Amsterdam al niet meer te redden.
Het gebouw is bezet, er hangt een verbodentoegangbordje...

Terugtellen

Feed the tree, Belly live


Counting backwards, Throwing Muses, ook met Tanya Donnely, die (stief)zusje is van frontvrouw Kerstin Hersh, en nu u het zegt: ze lijken wel op elkaar.


Safari, Breeders. Ongeveer zelfde niche, twee andere zussen.

Winterbeeld 2015 - nieuw leven

Winterakonieten sluiten zich in de avondschemering

Sneeuwklokjes. Naast het graf van mijn schoonouders en mijn moeder een molshoop. De laatste zou dat leuk moeten vinden...

Katjes boven de zerken

Onverdeeld naar de openbare school - iets voor een traangasbombardement

In verschillende steden in Turkije zijn scholieren de straat opgegaan om te demonstreren tegen de sluipende islamisering van het tot nu toe officieel seculiere onderwijs. De politie van het regime was paraat om te knuppelen, te gooien met traangas en te arresteren.
De demonstraties worden in de berichtgeving beschreven als vooral voortkomende uit de "alevitische minderheid". Dit moge zo zijn, het is onwaarschijnlijk dat het verzet alleen uit die hoek komt. Al met al is niet eens bekend hoeveel alevieten Turkije kent omdat zij niet als "minderheid" erkend zijn.

Berichten onder andere hier en hier.

Moordzucht voorbij het banale

Er is het groeiend inzicht, dat de oorlog in laatste instantie wordt nadergebracht en voortgebracht door de opvattingen en houdingen van de grote massa. Er is het groeiend inzicht in de fataliteit van het alledaags-banale, er is het groeiende gevoel voor de geheimzinnige demonie van het mediocre. De oorlogen in onze wereld hebben hun diepste wortels in de huis-tuin-en-keukenopvattingen van Jan, Piet en Klaas.

Aldus schreef B.V.A. Röling in Over oorlog en vrede, Amsterdam, 1964, p.65.
Wellicht is dit zo, Buffy Sainte-Marie zong het in dezelfde tijd in The universal soldier.
Maar de geesten van de massa dienen rijp gemaakt te worden, door andere banale en mediocre mensen: politici, mediatypes. De verdorvenheid van "de islam", de oorlogszucht van "Poetin", ze moeten er ingepompt worden want de massa, die in 2015 in Nederland allang niet meer Jan, Piet en Klaas heet, moet overtuigd zijn van de juistheid ten oorlog te trekken.
Het beangstigende is dat degenen die deze zogenaamde volkswil uitvoeren het inzicht kwijt lijken te zijn dat de gekozen tegenstander erg groot in massa is: ruim anderhalf miljard mensen; een kernmogendheid. Zeker, zij zijn net zo middelmatig als degenen op wie zij hun propaganda richten. Maar dit is geen banaliteit meer, dit is waanzin zonder meer.

Ruslan Kotsaba: ik weiger de mobilisatie!

Ruslan Kotsaba, televisiejournalist uit Transkarpatië, keert zich tegen "mobilisatie" in wat door het door Washington geïnstalleerde regime in Kiev geen burgeroorlog genoemd mag worden. Het is inmiddels zelfs bij wet verboden de oorlog in Oekraïne zo te noemen, er dient van Russische agressie gesproken te worden. Het in brand steken van een vakbondsgebouw in Odessa met mensen binnen, negenendertig doden tot gevolg, is vanuit de blik van "het westen" een daad van moedige zelfverdediging.

Een korte algemene opmerking niet zomaar tussendoor: het hele verhaal dat rond Oekraïne wordt geweven is een herhaling van het Koude-Oorlogsverhaal. Men zou het naar de woorden van Marx een komedie kunnen noemen als er niet dagelijks doden vielen. Commentatoren hebben er inmiddels moeite mee Rusland Rusland te noemen, dan wordt het plotseling weer de Sowjet-Unie. Met Poetin als een soort Stalin, of zoals mevrouw Clinton gezegd heeft, een soort Hitler (misschien krijgt zij ook meteen een Nobelprijs voor de Vrede, als de mensheid eind 2016 mag halen). Rusland heeft een rechts, akelig nationalistisch bewind, ook door en door kapitalistisch, en dan ook nog vrij verkozen, net als in Washington of Berlijn. Die spiegelbeeldigheid mag niet beklemtoond worden in media die het verhaal ten dienste van wapenfabrikanten verkondigen.

Voort met Ruslan Kotsaba. Hier is een deel van de bovenstaande video met Franse en Engelse ondertitels



Met alleen de Franse ondertiteling:


De als altijd onmisbare Justin Raimondo (ook zo rechts als de pest, maar tegen oorlog) heeft flarden van de beschuldiging tegen Kotsaba, en zij herinneren aan de gezonde-volksjustitie zoals die zowel in nazi-Duitsland als in de Sowjet-Unie onder Stalin gangbaar was.

In een omkering aller omkeringen laat de Guardian nu Tsjetsjenen - natuurlijk uiterst barbaars - meevechten met de "Russische agressors" - het zijn tenslotte moslims en dat hun land kapotgebombardeerd is namens Poetin dient de geheugen- en kennisloze nieuwsconsument niet meer te weten. Het zijn barre tijden.

Punt van terugkeer naar Chagos lijkt in zicht

Nog geen maand geleden was het sombere parool: wachten tot de Chagossianen van ouderdom of verdriet zijn gestorven. Nu evenwel:

Olivier Bancoult, leider van de op Mauritius gevestigde Chagos Refugees Group is voorzichtig optimistisch. “Het lijkt er op dat ons recht van verblijf eindelijk erkend wordt,” zegt hij in reactie op het nieuws dat een door het Britse ministerie van buitenlandse en Gemenebestzaken geautoriseerd rapport, uitgevoerd door de professionele adviesfirma KPMG, dat de repatriëring van de hardhandig verbannen Chagossianen moest bezien, spoedig de terugkeer van zijn volk naar het voorvaderlijk huis mogelijk kan maken.

"Na alles wat we hebben doorgemaakt in gerechtshoven en in ons leven hadden we nooit verwacht dat de Britse regering dit zou doen, dus wij zijn blij verrast te vernemen dat de dag waarop we naar Chagos kunnen terugkeren steeds dichterbij komt", zegt Bancoult.

Verder lezen.
Hopelijk is het optimisme van Bancoult en de Chagossianen nu eens gerechtvaardigd.

De parel van kleine waarde

Belofte maakt schuld maar wanneer die afgelost wordt weet ik nog niet - ik had mijn eigen kindschapverhaal opgehangen aan een barre leraar Frans en wanneer ik er mee doorga? In dat eerste verhaal hier noemde ik mijn eerste docente klassieke talen, Goslinga.
Het was gewoonte de laatste dag voor de vakantie iets "anders" te doen (dat was dan drie keer per jaar). Ik herinnerde mij - de herinnering werd wakkergemaakt toen ik twee jaar geleden door Californië trok - dat zij iets voorlas van John Steinbeck, was het De druiven der gramschap? Woensdag in de boekhandel aan de zeekant in Noordwijk vond ik het boek dat zij ter hand nam die drie keer en waar mij niets van is bijgebleven, want wat dringt er door van zo'n verhaal op deze manier? Het was De parel.

Een tamelijk klein maar naar inhoud zwaar boek, over het kwaad van de hebzucht en het noodlot dat "zij daar onder" steeds zij daar onder blijven door geweld. Ik verwonder mij er intussen over dat ik nogal wat over Mexico en speciaal de oorspronkelijken daar gelezen heb intussen, altijd geschreven door mensen van elders. Het verhaal van de parel wordt als mystiek en bijbels geïnspireerd aangeduid, ik kon het er niet per se uit halen - wellicht juist het tegendeel; de nagejaagde "parel van grote waarde bleek een ramp voor degene die hem bemachtigd had. Ik ga het verhaal niet navertellen, er moet wat te lezen overblijven en bedervers zijn alom aanwezig.

Er bleek aan de uitgave die ik vorige week gevonden heb nog een Van der Waalslyceum-connectie verbonden: het omslag is ontworpen door Bart van Leeuwen, tekenaar voor de schoolkrant Koeterwaals - niet de afbeelding hierboven. Op Steinbeck kom ik in ieder geval terug als ik die Druiven uit heb...

De verdwijnende plaats van het kind

De Partij van de Arbeid vindt leerplicht vanaf het vierde levensjaar een nastrevenswaardig doel - er zijn "achterstanden" in te halen. En "talenten" moeten tijdig opgespoord kunnen worden, en daar dient de school toe, voor het geval u het nog niet helemaal doorhad. Een dergelijk plan uit de voortzetting van de partij waar Theo Thijssen toe behoorde legt bij uitvoering (en die lijkt mij ceteris paribus onvermijdelijk) is de sluitsteen op het graf van "het kindschap" waarover Jay Griffiths hier spreekt. Ook in Nederland is er sprake van het speuren naar "aankomend terrorisme" bij peuters.

Het is niet voldoende de mogelijkheid simpelweg buiten te spelen drastisch in te perken - het gevaar van auto's, slechte mijnheren en betredings- en speelverboden -, de kindertijd moet ingeperkt worden tot de zuigelings- en eerste peuterperiode. Tot de regelaars van de Vrije Marktmaatschappij daar ook iets op vinden. George Monbiot houdt een requisitoir.

Hoe de titel Kith te vertalen met behoud van de allitteratie, het verwijzen naar plaats naast de familieomgeving ("kith and kin") - "land en lui"? Het is geen bestaande uitdrukking in standaard-Nederlands.
Kinderen hebben hun plaats in grote mate in moeten leveren in de zogeheten ontwikkelde wereld de afgelopen decennia, het zou voor de plots (elders) zo herlevende Linkse Beweging een trotse taak moeten zijn die plaats te heroveren. Niet alleen de plaats, ook de vrijheid te dromen moet bevochten worden.
De poëtische lof- en tevens treurzang op de kinder- en jeugdtijd door Jay Griffiths (het dubbelzinnige voorzetsel "van" had ook gepast) is moeilijk in wat woorden te benaderen. U zie de hier elders geplaatste video en verder moet u het boek zelf lezen om het tot u door te laten dringen - of u het zelf nu observeert of niet. Een viering van herkenning van het kinderrijk en hoezeer het bedreigd wordt.

- Jay Griffiths, Kith - the riddle of the childscape. London: Penguin, 2014.

Al die gaten moeten gevuld

A day in the life, Wes Montgomery


Hey Jude, Overton Berry Trio


A hard day's night, Ramsey Lewis Trio

Wie radicaliseert er mee?

- door Joke Kaviaar =
Als het aan Ivo The Oppressor Opstelten ligt, komt er een wet die “mensen die de nationale veiligheid bedreigen” een meldplicht oplegt. Er is dan nog geen bewijs voor concrete snode plannen, zelfs nog niet eens een vermoeden daarvan. In dat laatste voorziet namelijk al de terrorismewetgeving.

Invallen, arrestaties, het kan al als je buurman 112 belt en vertelt dat je een grapje maakte over een aanslag. En dan moet je vooral niet ook nog eens iemand zijn die enkele malen per dag naar het oosten gaat zitten bidden. In het verlengde hiervan kun je straks dus preventief het bevel krijgen je geregeld te melden, zodat de staat weet waar je bent. Volgende stap is de invoering van de chip in de nek, maar dat is voor nu nog een voorspelling van ondergetekende.

Volgens het wetsvoorstel, ingegeven door Sybrand Buma van het CDA, moet het gaan om mensen die “geradicaliseerd” zijn. Er wordt dan in beginsel gesproken over mogelijke aspirant “Syriëgangers”. Let wel, dit gaat niet over “Israëlgangers” die Palestijnen helpen uitmoorden of over soldaten van een of andere andere Westerse mogendheid die ergens ver van ons bed met drones burgers platbombarderen om economische belangen veilig te stellen. Het gaat ook niet over wapenproducenten die onder leiding van Hennis 22 februari as. naar Abu Dahbi gaan, naar de grootste wapenbeurs in het Midden-Oosten, IDEX. Nee, over hen gaat het allemaal niet. Ze bedreigen menig mens' veiligheid maar gaan ten alle tijde vrijuit.

Intussen weten we allemaal dat zulke wetten zodanig worden opgesteld dat ze ook op andere groepen mensen van toepassing worden, willen ze toekomstbestendig zijn en tegen elke mogelijk denkbare dreiging kunnen worden ingezet. En ik vind ook dat áls die wet er komt, dat we dat moeten verlangen van die wet. Een wet die alleen op één groep mensen in de samenleving is gericht, is namelijk een racistische wet. Maar beter nog: die wet komt er niet. Die moeten we tegenhouden, door het effect ervan nu alvast teniet te doen door de uitvoerders met werk te overladen. Er moeten zo veel mensen radicaliseren dat het onwerkbaar wordt.

Dus: Ik radicaliseer, jij radicaliseert, wij radicaliseren. Laten we er een campagne van maken. Want radicaliseren, dat doe je samen. En radicaliseren is niet voorbehouden aan 'moslims', aan 'Marokkanen', aan 'buitenlanders' of 'vreemdelingen'. Voor een samenleving die bereid is tot daadkrachtig verzet van onderop tegen de top moeten we de handen ineenslaan, met alle groepen in de samenleving die in de hoek worden geschopt omdat ze niet aangepast genoeg zijn. Verzet, wat mij betreft met één einddoel voor ogen: zelfbestuur en anarchie, afschaffing van de vrije markt economie en het kapitalisme. En weg met onderdrukkers van welke signatuur dan ook. En ja, dat geldt voor álle terroristen, zowel die van de fundamentalistische religieuzen die ongewenst namens grote groepen gelovigen diezelfde en andere (on)gelovigen over de kling jagen, als voor democratische dictatoriale machthebbers die namens 'hun volk' ander volk over de kling jagen.
Niet in ons naam! Het zijn allemaal machtswellustelingen, leugenaars en profiteurs die ons voor de gek houden uit naam van 'God' of 'Vaderland', in hun jacht op winst, land, water, olie, gas en andere grondstoffen. Nee, daar moeten we niet intrappen. Het is één pot nat en de mensen onderaan al die samenlevingen zijn er de dupe van. We raken verstrikt in de van beide zijden uitgeoefende druk om ons tegen elkaar te laten uitspelen. Hoor je niet bij de ene partij, dan dús bij de andere. Kiezen tussen één van de twee kwaden zul je! Voldoe je niet aan de eisen van de één, dan hoor je direct bij de ander. Je moet verklaren, je moet kiezen, je moet verantwoording afleggen voor daden van anderen waarmee je niks te maken hebt, en dat laatste alleen en vooral als je behoort tot een minderheidsgroep. Zo niet, dan mag je aan alle kanten worden aangevallen, lastig gevallen en het land worden uitgejaagd. Alerta! Alerta! Anti-fascista!

Er is een derde weg dan de keuze tussen terroristen van het ene of het andere kamp. De werkelijk radicaal andere weg. En daarom zeg ik: Ik radicaliseer, jij radicaliseert, wij radicaliseren. Voor de vrijheid van ons allemaal. Voor de solidariteit met een ieder die in de stront wordt gedrukt. Hand in hand optrekken door de Haagse Schilderswijk en opstaan tegen de nazi's. Om maar wat te noemen. Het kan ook Lombok in Utrecht zijn, of Osdorp in Amsterdam.

De 'nationale veiligheid'. Wat is dat? “Wiens veiligheid?” vraag ik aan Opstelten, Plasterk en Hennis die de tweede kamer van dit wetsvoorstel in wording op de hoogte stelden. Dat van 'de natie'? Maar de natie, dat is de staat en zijn grenzen. Dat zijn niet de individuen die er in rondlopen. Hun veiligheid wordt door de natie juist steeds bedreigd. Door bezuinigingen, door repressie, door mensen op straat te gooien en in cellen. De natie, de staat, is een sluipmoordenaar en zij die hun handtekeningen ervoor zetten zijn schrijftafelmoordenaars. De staat moordt in het binnenland en nadrukkelijk al aan de grens. Toch, Hennis? Stuur nog maar wat fregatten en ander hulpmaterieel en marechaussee richting Middellandse Zee om Frontex te versterken en meer vluchtelingen te laten verdrinken en ga nog maar eens naar een volgende wapenbeurs zoals deze. Over “brandende tijdbommen” gesproken, Hennis! En Plasterk? Geef de AIVD nog maar eens wat meer poen en vrij spel. En Opstelten? Laat nog maar eens wat meer mensen vermalen in de molen van het ministerie van Onveiligheid en Klassejustitie, in de gevangenissen en detentiecentra, in een strafsysteem dat vooral armen treft en 'allochtonen'.
Nationale veiligheid? Ze zullen de veiligheid van de vertegenwoordigers van hun staat bedoelen, en de ivoren torens waarin ze zichzelf en hun diensten en ambtenaren veilig wanen. Ze zullen bedoelen de gebouwen van de grote multinationals, zoals Shell. De veiligheid van mensen in de straat, die wordt echt niet bedoeld. Die worden beveiligd als in: bewaakt en gecontroleerd, door camera's en aan elkaar verbonden computersystemen. Je kunt je in dit land al lang niet meer voortbewegen zonder dat je bewegingen ergens worden vastgelegd: in de steden, langs de wegen, in het openbaar vervoer. Alles wat er over je te weten valt wordt gekoppeld om zogenaamde fraude tegen te gaan terwijl topfiguren voortdurend legaal hun zakken lopen te vullen.

De “nationale veiligheid bedreigen”? Het is al genoeg als je hun camera's saboteert, of als je met een massa mensen op het Binnenhof afstormt en de hal van de Tweede Kamer bezet, zoals de Koerden deden. Het is al genoeg om op internet te schrijven dat het tijd wordt voor een nieuwe generatie om de fakkel van Rara over te nemen of om je af te vragen of er nog iemand mee wil gaan om de IND in de hens te zetten. Dat is al genoeg. Lees de rapporten van de AIVD en de NCTB er maar op na, en je kunt lezen wie en wat er behalve 'moslims' en 'Marokkanen' nog meer als gevaar worden gezien. Waarschuwende vingers voor mogelijk oplaaiende veenbranden veroorzaakt door 'asielextremisten', het gevaar van anti-fascisten maar niet de neo-nazi's van pro-patria, de dreiging van dierenrechtenactivisten die dieren uit de handen van vivisectie bevrijden, of activisten tegen de gaswinning in Groningen, ga zo maar door. Wij allen zijn een bedreiging voor de 'nationale veiligheid'. Graag! Ik teken ervoor. Dus als straks onze moslimbroeders en -zusters zich dagelijks bij de politie moeten melden omdat ze een djellaba of een hoofddoek dragen, dan gaan wij uit solidariteit mee met onze petten en bivakmutsen of onze black-bloc outfit, met onze ALF en AFA patches, onze omcirkelde A's en onze No Border spandoeken. Want we hebben één ding gemeen, we worden door de staat vroeger of later als bedreiging gezien.

Denk niet: maar wij zijn geen moslims. Of: maar ik ben atheïst of agnost en ik heb niks met religie. Nee, ik geloof ook niet in het bestaan van enige god. Maar enig welke wet kan me gestolen worden of die nu Strafrecht of Sharia heet, of die nu martelt met isoleercellen en waterboarding of met isoleercellen en zweepslagen, of die nu moordt met elektrische stoelen, gaskamers en injectienaalden, of met ophanging, keel doorsnijden of steniging. Barbaars is het allemaal en het gebeurt allemaal uit naam van mensen die er niet voor kiezen. Dus vergeet de verschillen in uitvoering van repressie. Het gaat om solidariteit en strijd van onderop van hen die er het slachtoffer van zijn. Denk hieraan als je zo'n voorstel leest uit de koker van de zogeheten keurige democraten: eerst kwamen ze voor de moslims, en ik deed niks, want ik ben geen moslim. Toen kwamen ze voor de mensen zonder paspoort, en ik deed niks, want ik heb een paspoort. Toen kwamen ze voor ons, de activisten, de anarchisten...

Ik radicaliseer, jij radicaliseert, wij radicaliseren. Doe je ook mee met het bedreigen van de 'nationale veiligheid' ofwel de controle op ons allemaal? Ben je ook bereid om directe actie te voeren tegen alles wat ons onderdrukt, dat de gezondheid, vrijheid en veiligheid van mens en dier aan de lopende band bedreigt? Om kapot te maken wat ons allen kapot maakt? Let op: het maakt de een van ons sneller kapot dan de ander want de een is kwetsbaarder dan de ander of een makkelijker doelwit dan de ander. Daarom juist! Radicaliseren, dat doe je samen! We moeten ons niet laten verdelen op basis van (on)geloof, geslacht, sexuele voorkeur, huidskleur, afkomst, en wat nog meer ons verschillend maakt. We mogen ons niet laten vertrappen. Die macht, die tegenstander, die zit in regeringen en in raden van bestuur van grote bedrijven. Trek op naar de makers van deze onderdrukkende wetten en gooi ze in de vijver van het Binnenhof. Om te beginnen. Dáár gaan we ons melden, wij, de geradicaliseerden! Voor de poorten van de macht. Om daden te stellen voor een solidaire, respectvolle en vrije samenleving waarin een ieder welkom is. Radicaliseren doe je samen.

Vuur en vlam voor wetboeken, oorlogshitsers en controlesystemen! Wie radicaliseert er mee?

De paden van Utopia

Paden in Utopia is een bekend behartenswaardig boek van Martin Buber. Dus even uitkijken hoe dit in het Nederlands weer te geven... Alweer meer dan zes jaar geleden zag en hoorde ik Isabelle Frémeaux en John Jordan over hun filmproject aangaande utopieën in de maak op allerlei plaatsen in Europa.

De film is er.

Sentiers de l'Utopie

Nie gab's der Tränen an einem Tag mehr

Een proeve van het literaire leven in Noordwijk aan Zee is ons tegelijkertijd ontgaan en tegelijk ook weer niet: schuilen voor de sneeuw in het Cultuurcafé deed ons weten dat Hans van der Veen, echt leraar Duits geweest in Leiden en geboren te Leeuwarden, zou optreden met door hem in de Hoogduitse tale overgezette Immortellen en Tijgerlelies van François HaverSchmidt. Ik heb de bundel, waaruit ik mij verstout een regel te lenen voor de titel. Een nieuwe sneeuw/hagelbui deed ons besluiten maar snel naar huis te gaan.


Paaltjens' beeld in Leiden moet verplaatst worden.

Links van Links in Frankrijk

Dat de golf van actie van pakweg 2008-2011 gevolg krijgt in de vorm van geslaagde organisatie is een opmerkelijk fenomeen. Het Regime van Het Rijk meende namelijk met ontruimingen en knuppelpartijen, zoniet met bloedige staatsgrepen of bombardementen, af te zijn van de wereldwijde opstand. Voor een land als Nederland is een dergelijke aanpak dan niet eens nodig. En in Griekenland en Spanje lukt het niet. Syriza heeft een compromesso storico met een best wel eng-nationalistische rechtse partij gesloten - en welbeschouwd, bij Syrizademonstraties wappert men ook nogal opvallend veel met de Griekse vlag. Zoals de Republikeinse driekleur demonstraties van Podemos opfleurt. Misschien kan Podemos in zee met andere linkse krachten, bijvoorbeeld in de naar autonomie zoniet onafhankelijkheid strevende forastiero-streken of wat oud-linkse restanten. In Groot-Brittannië ziet het er naar uit dat Labour slechts zou kunnen regeren met de Scottish National Party, hetgeen ik Labour niet zie doen. Maar wie weet.

Hier wordt een inventarisatie gemaakt van mogelijk fuserende krachten "links van links" in Frankrijk: Nouvelle Donne, de door trotskisten gedomineerde NPA, de frondeurs binnen de huidige regeringspartij de PS, het Front de Gauche, Ecologistes en misschien gedeeltelijk de achterban van de Groenen.

De links die Paul Cudenec geeft voor komende demonstraties rond de Autonome Verdedigingszones (ZADs) in Nantes en Toulouse werken niet, maar men kan er bij hem over lezen. De ZADs, ook weer in zogeheten buitengewesten, als in Groot-Brittannië en mogelijk Spanje, kunnen de doorslag geven bij het vormgeven van het Links van Links in Frankrijk.

Plotseling wijkt de wanhoop in het openbaar vertoog.

De raadselachtige gulden snede

Mijn aandacht voor de Gulden Snede werd getrokken door een artikel erover van Felix Ortt in een nogal obscuur tijdschrift (ook in obscuurheid zijn er gradaties), De Tempel geheten. Een van de bronnen die ik bestudeerd heb die onder mijn handen wegkruimelden en waarvan ik mij afvraag of anderen ze bekeken hebben of zullen bekijken.
Het verband met de vrijmetselarij is mij ook niet duidelijk. Misschien moet het esoterisch blijven.
Oordeelt u zelf: een artikel op wiskundenet en een op architectenweb.
Over de nautilusschelp.

Winterbeeld 2015 - Zicht op zee

Groet van de huwelijksreis - zicht op zee

De bui die Katwijk en Scheveningen treft

Opklaring met meeuwen

Mantelmeeuwen even gestoord bij het verorberen van zeester

Wat maakt het voor verschil?

Twee nummers onverbrekelijk verbonden met 2 februari 1985

What difference does it make?, Smiths


Storm of light, Working Week

En dan twee voor deze dag:

With this ring, Platters


Third finger, left hand, Pearls

Bloedbad op de Haringvreter

Haringvreter, je moet de naam maar kennen - het is een eiland in het Veersche Gat, alweer decennia lang Veersche Meer geheten (en waarschijnlijk was het voor de afsluiting een droogvallende plaat, geen eiland). De naam verwijst naar de zeehonden die er uit plachten te rusten en die door vissers haringvreters werden genoemd. Die aanduiding klink naar een oproep tot schieten op zeehonden.
Nu is Haringvreter een door Staatsbosbeheer beheerd bebost eiland waar damherten zijn losgelaten. En zoals het gaat in Nederland, ook of juist met aangelegde natuur: daar moet op geschoten worden hi ha ho. Ieder jaar een derde van de populatie, dat heet dan wildbeheer.
Een aangekondigde massamoord. Zo te zien wordt het makkelijk knallen op een nauwelijks wild te noemen verzameling herten.

Wie is Diego Garcia?

Bij de bepaald bemoedigende beelden van de afgelopen dagen in "West"-Europa hoort ook deze video van Moderne Engelse Jongeren die een huiskamernieuwsshow presenteren. Wie is Diego Garcia?