Gezellig altijd, die kerstdagen (de dagen waarin mijn schoonmoeder en mijn zus no even extra ingewreven krijgen dat zij nu alleen zijn, ongezellig!). De televisie braakt het ene na het andere kookprogramma uit. Een roodaangelopen man, blijkbaar een zoveelsterrenkok, begint meteen over de "echte smaak van kerstmis". Kalkoen. Ik neem de vrijheid het lemma "kalkoen" van Animalfreedom in zijn geheel over te nemen.
In de commerciële kalkoenenhouderij worden de dieren met duizenden tegelijk in een kleine, donkere ruimte gehouden. Dit leidt veelal tot agressiviteit, pootproblemen, stress, verenpikken en kannibalisme.
Door de intensiviteit van de houderij (vergelijkbaar met de vleeskuikenhouderij) kan er in de eerste levensweek van de jonge dieren een uitvalspercentage (sterfte) van 40% voorkomen! De doelstelling van deze bedrijfstak is gelegen in het zo snel mogelijk vetmesten van de kalkoenen. Het fokbeleid is dan ook gericht op een hoge groeisnelheid.
Een ingrijpend gevolg van deze selectie is dat de dieren niet meer op een natuurlijke manier kunnen paren. De hanen zijn te zwaar gefokt. Kunstmatige inseminatie is de enige manier waarop de hennen kunnen worden bevrucht.
Is "ons medegevoel" echt "onbegrensd"? Hoort bij de dagelijkse nieuws- en gevoelsbeleving niet een stevige portie bombardementen op mensen die dit geacht worden te verdienen, of het in Afghanistan is, Syrië/Irak, Jemen, Gaza, Oost-Oekraïne - vul maar aan verder. En dan, legt men verband tussen de aanblik van gekwelde kalkoenen of varkens (om daarbij even te blijven) zoals hier afgebeeld?
De kruisiging, die onlosmakelijk verbonden is aan Kerstmis, wordt aan de Anderen voltrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten