De invasie in de luwte van het grote nieuws: Panamá 1989

Tegen de kerstdagen van 1989, terwijl het niet bij te houden was hoe in Midden- en Oost-Europa de regimes als dominostenen omvielen, viel de VS Panamá aan. Af en toe een kleintje tegen de muur beuken om te laten zien wie de baas is, zoals de neocons verkondigen, een praktijk die toen begon (of begon het met Grenada, 1983? of eerder...?)

Het was al erg rustig ter redactie die ochtend en ik kreeg tot taak iets verstandigs over de invasie te schrijven in De Waarheid. Ik zou waarachtig niet meer weten wat ik precies geschreven heb in de tijd die er voor zo'n deadline gegeven was. De provincie van Colombia die speciaal om de VS de zeggenschap over het te graven kanaal te geven "in opstand kwam" en zich onafhankelijk verklaarde had zich wel te gedragen. Het presidentieel paleis werd omsingeld en de president werd belaagd met "rockmuziek" die hem tot overgave moest dwingen - een marteling die ook van later gedocumenteerd is, zoals dezer dagen is gebleken. Noriega gaf zich over en werd afgevoerd alsof het zo hoorde. De Algemene Vergadering van de VN kon de invasie veroordelen, en zelfs de Organisatie van Amerikaanse Staten, de VS zouden zich er niets van aantrekken. De humanitaire interventie was uitgevonden met een onbekend aantal duizenden doden aan Panamese zijde als gevolg. En de invasie speelde zich af in de luwte van het nieuws uit Oost-Europa, de gewelddadige omwenteling in Roemenië onder andere.

Boven een film uit 1992 die het bedrog rond de invasie documenteert, The Panama deception. (Vliegensvlug verwijderd, welk doel zou dit dienen?)