Niet heel lang daarna ging zij met het middelmatige mannetje dat haar beste vriendin verlaten had terwille van haar naar West-Afrika en van daar kreeg ik dan post. Als de mannelijke hoofdfiguur uit Eenzaam avontuur deed ik maar net of die Peps er niet toe deed en mij werd te verstaan gegeven dat mijn antwoordbrief naar Poste Restante Ouagadougou gezonden kon worden. Ik vond het ongelooflijk, onwaarschijnlijk of avontuurlijk. En ik kreeg antwoord. PR Ouagadougou werkte.
Opper-Volta viel haar vergeleken met Ghana tegen, het was veel minder "Afrikaans". Croissantjes met koffie op een terras. Dat was 1981. Het militaire socialisme van Sankara (niet uniek, het is ook bekend van Portugal en Venezuela) en het afschudden van de schandelijke koloniale naam die leek alsof het om een Frans departement ging moesten nog komen. Of Poste Restante Ouagadouogou nog werkt zou ik niet weten. Ik heb geen reden het adres nog te beproeven.
Het nieuws uit Burkina Faso van vandaag geeft een onoverzichtelijke situatie weer. Compaoré is definitief afgetreden en naar verluidt wel degelijk op de vlucht, maar wie er in zijn plaats is gekomen als staatshoofd is onduidelijk. En hoe "de straat" op deze onoverzichtelijke situatie zal reageren is ook een vraag. Een terugkeer naar Sankara-socialisme in een hoekje West-Afrika dat wel als strategisch gezien zal worden in de imperialistische metropolen en waar veel goud te vinden is lijkt alleen een mogelijkheid als de omwenteling niet tot Burkina Faso beperkt blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten