Wilde planten tussen de straatstenen neemt men in het algemeen voor kennisgeving aan, als lastig, plotseling opvallend mooi of - wat de aanleiding is voor dit stukje: die zich ik eigenlijk al een tijd niet meer. Zeer algemene soorten als raket en brandnetel, ijverige groeiers tegen muren op straat, als ik er over nadenk heb ik zeker de eerstgenoemde al tijden niet meer gezien. Er is niet mee gezegd dat deze plant nu plotseling zeldzaam of bedreigd is. Het kan zijn dat de bestrijdingsmiddelen die de tot voor kort zo groen en links bestuurde stad de wilde rakkers hebben kleingekregen in "de stenen stad". Ik zou er eens op moeten letten.Een vraag aan het net leverde mij de vondst van Nieuwe Amsterdammers op, een aanvulling op het boek Veldgids stadsplanten van Ton Denters. De vermelde raketsoorten zijn in verspreiding gestabiliseerd of achteruitgegaan. De "gewone" van huis uit inheemse (zand-)raket wordt niet genoemd. Die is niet nieuw...
Het kransklokje van de afbeelding is inderdaad een zeer gewone adventief geworden langs muren. Soms denk ik dat die adventieven het juist zo goed doen omdat het gif niet op hen gericht is volgens de plannen van de fabrikanten. Wat mij steeds verbaast is wat het resultaat is van het gifspuiten: een gele of bruine massa plant die blijft staan want verwijderen is te veel werk. Dat had men tenslotte ook met de groen plant kunnen doen. Het resultaat is een monument van gif en onverstand. Lelijkheid was van begin af aan de intentie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten