Sympathie met een door de EU en Washington geïnstalleerd regime levert een ooit-anarchist een welkome ruimte in de zich noemende kwaliteitskrant op. Kameraden vragen zich af: is Roel van Duijn seniel geworden? Ik denk het niet, al kun je het nooit uitsluiten. Wel lijkt mij duidelijk dat hij opgesloten zit in het binaire denken dat diezelfde zogenaamde kwaliteitskranten presenteren als model om de wereld te interpreteren. Je bent of voor Poetin (die dan voor heel Rusland staat) of voor "Oekraïne", en ontkent dan overigens glashard dat daar een fascistische staatsgreep heeft plaatsgevonden die niet overal gesteund wordt.
Maakt het feit dat ik ook Russische familie heb mij tot een Ruslandkenner? Ik vind dit een adembenemende val van iemand die toch wel enigszins op een voetstuk stond voor mij - maar misschien was het lidmaatschap van GroenLinks, de club die het bombarderen van Servië in 1999 ook al zo'n goed idee vond, al een voorteken. Eerlijk gezegd ben ik er te verbijsterd over om er verder op door te gaan.
07 september, 2014
De Provo die een wereldoorlog wel ziet zitten
Labels:
Fascisme,
Ideologische hegemonie,
Media,
Oekraïne,
Roel van Duijn,
Rusland
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten