Twee jaar geleden zou Brian Morris op de conferentie van het Anarchist Studies Network in Loughborough een voordracht houden over de vraag of Nicolaï Berdjajew anarchist is. In de vraag ligt het antwoord al besloten, dunkt mij. Omdat Berdjajew zeker een rol speelt in wat ik ter sprake wil brengen over twee weken heb ik eens gekeken of Morris elders het afgewezen anarchisme van deze mysticus ter sprake brengt. Het klopt: hier rekent hij en passant af met degene die algemeen als de grondlegger van het anarchisme wordt gezien, Proudhon, tevens bijvoorbeeld met Stirner, Tolstoy en in stropopargumenten met bijvoorbeeld Deleuze (en de niet genoemde Guattari). Anarchisme is de strijd van de eeltige minimumlijder, niet alleen voor welvaart en opslag, maar ook tegen de staat. Ik zou zelf een stropopargument aanhalen als ik fijn (pre-)SP'ig er aan toevoeg: de eeltige arbeider mot geen homo's en wil zijn wijf in een jurk zien lopen. Maar ik zou deze hele site er niet op na houden als ik zelfs maar bij benadering zou instemmen met dit soort redeneringen (en eerlijk gezegd denk ik wel dat dit soort redeneringen op de loer ligt bij het beklemtonen van het klassestrijdkarakter en het proletariaat ten aanzien van het Echte Anarchisme). Uit de tekst blijkt ook dat het proletariaat een plicht heeft. Een historische plicht natuurlijk.
Dan heb ik maar een zekere taak ten aanzien van Berdjajew, concludeer ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten