P.J. Stolk, schrijver van de studie Het spook is zo'n vijfendertig jaar later nog eens teruggekomen op dit volgens hem onschuldige fenomeen dat uit de menselijke geest voortkomt.
Hij vermeldt hierbij enkele Japanse spookverhalen, waarvan ik er hier een in drie varianten plaats in het Engels.
Ik heb het al eerder geschreven, als we over spoken spreken of schrijven lijkt het net of het duidelijk is waarover we het hebben. Ook Wittgenstein wekt de indruk dat het duidelijk is waarover het gaat.
Als meer dan een persoon een verschijning ziet, kan men dan van een psychisch verschijnsel spreken in de zin van iets wat bij een enkel persoon hoort? Het is dan zeker geen individueel psychisch verschijnsel. En als in Oost-Azië spoken heel gewoon heten te zijn, hebben we het dan niet ook over iets boven-individueels, dat tevens niet per se bij oerbeelden van de mensheid hoort?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten