Een muziekband die speelde bij een kunstschaatsoptreden bij de Olympische Winterspelen heeft mij een Aladdin-achtige speurtocht opgeleverd met resultaat.
De eerste taak was het thuisbrengen van het grootste deel van de niet aan- of afgekondigde muziek. Maar hier kon het geheugen nog wel helpen, het gaat om het slot van Griegs pianoconcert in A mineur, opus 16.
Deens Radio Symfonie Orkest, soliste Alice Sara Ott
Het begindeel is nog steeds algemeen bekend in Nederland denk ik:
Asia minor, Kokomo (Jerry Wisner).
Herkenningsmelodie van Joost de Draaier. Alleen de A en het "Minor" verwijzen naar de herkomst...
Een latere popversie
Grieg One, Second City Sound. Grieg Lost zou ik zeggen.
De extraductie van het slotdeel herinnerde mij aan wat een Frans chanson moet zijn, maar welk? Nu was het eens tijd het te zoeken, aangestoken als ik ben door de Franse liederen van een kleine twee weken geleden. In het Nederlands ging het over sprookjes, stond mij bij. Ik hoef niet de zoektocht te verhalen die mij tot resultaten heeft gebracht. Het eureka!-moment is voor de zoeker.
L'eau vive, Guy Béart
Eenmaal het Franse lied gevonden is er de sleutel tot de Nederlandse versie. Die had een beter of ander filmpje verdiend want het is te lief voor deze grofheid maar het zij zo.
Het sprookje, de Selvera's
Van Grieg naar de Selvera's, een avondje zoeken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten