Als we voor alle slachtoffers van politiegeweld één minuut stilte zouden houden, dan zou dit een hele zwijgzame demonstratie worden. Maar het is juist tijd om ons te laten horen! Politie, racisten, staatsterroristen!
Als we voor elk geval van discriminatie door de politie een klacht zouden indienen, kwamen we aan demonstreren niet eens toe. We zouden verstrikt raken in de papierwinkel en in hoorzittingen van dove ambtenaren, en we zouden ons gelijk niet krijgen en ons recht niet kunnen halen omdat de smerissen zonder blikken of blozen valse verklaringen afleggen om elkaar te dekken. Politie en justitie zijn er bedreven in om klachten af te doen als onterecht, om hun geweld te vergoeilijken als passend, het mikpunt van hun haat op basis van huidskleur of uiterlijk met terugwerkende kracht te bestempelen als verdacht, als bedreiging, en de dood van de getroffenen af te doen als noodzakelijk ter afwending van gevaar.
Maar het is de politie die gevaarlijk is, je bent een schietschijf als je niet uitkijkt!
Het mag dan wel in de wet staan dat etnisch profileren en discriminatie niet mag, maar tegelijk zijn de wetten racistisch en worden deze racistisch toegepast. Zo is de vreemdelingenwet een apartheidswet omdat deze voor mensen die asiel aanvragen de bewijslast omdraait, en een categorie mensen van de samenleving uitsluit en vervolgt, de zogenaamde 'illegalen'.
Preventief fouilleren, ID vorderingen, ze zijn gericht op zogenaamde 'allochtonen'. Zo zegt de politie 'criminelen' te zullen vangen. Zien wat je wíl zien, een self fulfilling prophecy: “Zie je wel, het zijn allemaal buitenlanders die we pakken”. En rechters delen aan hen graag extra zware straffen uit.
We hebben uitentreure gehoord dat de smeris die Rishi van het leven beroofde geen goede training heeft gehad, dat hij bang was, dat hij wel móest schieten toen Rishi, uit vrees voor de politiemacht die op hem afkwam, wegrende omdat hij niet opgepakt en in elkaar geslagen wilde worden.
Smeris, je was niet bang, maar laf! En als Rishi een blanke yuppie was geweest, had ie nog geleefd! Wild West taferelen zijn het, en alles wordt in het werk gesteld om de moord van de anonieme killer-cop tot plicht te verheffen. Schaamteloos is het bovendien, om de aandacht van het nekschot en van het leed van de nabestaanden van Rishi af te leiden door de schutter ten tonele te voeren als een slachtoffer dat nergens voor verantwoordelijk kan worden gehouden. Politie, justitie, en politiek stevenen af op een volgende vooraf goedgekeurde standrechtelijke executie. Schande! Schande! Bloed aan je handen! Wie is de volgende?
De politiechef, de burgemeester, de politiek, zij achten zichzelf al net zo min verantwoordelijk, ze wijzen naar zoiets ongrijpbaars als 'het beleid' of 'het systeem' dat niet goed functioneert. Alweer worden we doodgegooid met beloftes om het beter te gaan doen. Beloftes die vooral inhouden: het perfectioneren van training en het verbeteren van de onderlinge afspraken en instructies van de politie, zodat een volgende keer nog sneller de zaak ten gunste van de politie, van de burgemeester, van de minister of staatssecretaris, kan worden afgedaan. Over tot de orde van de dag en de revolverheld kan weer aan het werk.
Dit beleid, dit systeem kan alleen voortbestaan dankzij mensen die het bedenken en uitvoeren!
Verantwoordelijk is een ieder die meewerkt aan het geïnstitutionaliseerde racisme, aan de controlestaat, de politiestaat. Verantwoordelijk is elke smeris die nu om ons heen staat, omdat deze elk bevel zal opvolgen, om ons te bewaken of uiteen te slaan, ons te arresteren, tenminste te controleren en te identificeren, want hier wordt de waarheid bloot gelegd.
Verantwoordelijk ja, is elke smeris die hier met lange lat en de hand op het holster klaarstaat, klaar om elk optreden te rechtvaardigen met een proces verbaal vol leugens, ook al liggen de bewijzen voor lijk op straat.
Verantwoordelijk is de burgemeester, Jozias van Aartsen, die roept om hard optreden; Verantwoordelijk de politiechef, Paul Musscher, die de inzet van zijn beulen bepaalt;
Verantwoordelijk het Openbaar Ministerie en de Rechtbank die twee handen op één buik zijn; Verantwoordelijk de minister en de staatssecretaris van het Ministerie van Onveiligheid en Klassejustitie, Ivo Opstelten en Fred Teeven.
En wij? Wat doen wij met onze verantwoordelijkheid? Want zolang wij stilzwijgend toekijken hoe dit doorgaat, zolang wij snel voorbijlopen als we zien dat mensen door racistische smerissen worden lastiggevallen, laten we het gebeuren. Niet langer! Tijd voor actie! Om te beginnen, blijf staan en stel kritische vragen, begin te filmen. Ga in de weg staan, eis dat het stopt, weiger weg te lopen, grijp in.
Zolang we niet in opstand komen als er invallen plaatsvinden, als er iemand bloedend op straat ligt met een kogel in z'n nek, als er een pistool of wapenstok wordt getrokken, wordt gepepperd, of binnenkort ook getaserd als het aan Opstelten ligt;
Zolang wij hen laten wegkomen met hun zinloos en racistisch geweld, we ons laten zoethouden of intimideren, zolang staan wij toe dat we medeverantwoordelijk worden gemaakt.
Niet langer!
Wij laten ons niet meer voorliegen;
Wij lopen niet meer voorbij;
Wij mobiliseren ons tegen de politieterreur;
We nemen de straat terug;
We pikken de beledigingen en de klappen niet meer;
Wie kaatst, kan de bal verwachten!
(toespraak tijdens demonstratie 28 december 2013)
