De trage kip die milieu en mens niet uitsluit

Het trof mij als een verbazend portret van het consumptiekapitalisme: de zogeheten multinationals, nu vaak "corporaties" genoemd, die voor grondstoffen oorlog en massamoord (laten) organiseren, en voor het "thuisfront" vertederd laten kijken naar poekepoekebeebietjes met hun eten uit een potje want je wilt toch het beste voor je kind, of wat rust en wat groen beloven. Structureel racisme, maar wie uit de potjes eet of de benzine tankt is eigenlijk niet ter zake.

Mijn grootste verbijstering was de ontmoeting met Unilevers legkips en snelbigs, voor het varken dat met zijn tijd meegaat. Alleen is het niet "zijn" tijd (eigenlijk toch: haar tijd, mannetjesbiggen hebben nog minder toekomst), het is de tijd van degenen die geld weten te slaan uit dit leven.

We zij nu toe aan traagkips, de kip die duurzamer leeft, zonder het milieu en de mens uit het oog te verliezen. U moet het bekijken om het te kunnen geloven.

“Ik ben er trots op dat we een grote stap hebben gezet om het gangbare assortiment kippenvlees te verduurzamen. Hiermee geven we de kip een diervriendelijker leven, zonder het milieu en de mens uit te sluiten.”

Het maakbare leven van de Anderen ontworpen door en ter wille van degenen die blijven verkondigen dat "de samenleving niet maakbaar is".

Een trager groeiend ras is robuuster en daardoor minder gevoelig voor ziekte. Vanaf 2013 bereidt de sector de omschakeling op een trager groeiend ras voor. Het kost eenvoudigweg tijd om de keten zo aan te passen dat uiterlijk in 2020 al het kippenvlees dat in de Nederlandse supermarkten wordt verkocht afkomstig is van dit trager groeiende ras.

Het leven van dit "trager groeiend ras" (het zal een kwestie van enkele dagen blijken te zijn) zal er echt niet beter op zijn vergeleken met het leven van de zogeheten plofkip.
Geen vlees eten is het enige devies. Als u nog om dit goede voornemen verlegen zat...