Vietnamese bootvluchtelingen in de jaren zeventig en Cubaanse later nog waren ideologisch inzetbaar. Afghaanse of Burmese vluchtelingen die in onzeewaardige pieremachochels de Indische Oceaan trotseren zijn dat niet. En verwelkomende kusten zijn er ook niet. Net zo min als de Europese kusten het zijn voor mensen die de misère van gehavend Afrika willen ontvluchten, of Syrië (de laatsten nemen geen bootjes weliswaar).Frontex bewaakt de "buitengrens" van Europa, en nogal eenzijdig: Afrika wordt onder schot gehouden en tevens wordt ongewenste immigratie voorzover mogelijk buitengehouden. Vrij uitvaren uit Libische havens was niet de belangrijkste reden om de staatsgreep in Libië te organiseren in 2011, maar het speelde mede een rol.
"Ongelukken" als bij Lampedusa op 3 oktober of vandaag 11 oktober zijn geen incident maar structuur. En ze zijn gebaseerd op geweld, ooit als "structureel" omschreven en dit is zeker nog van toepassing maar met de invasie van Somalië en Libië vanuit de lucht en op de grond in Mali is de oorlog tegen Afrika allang niet meer alleen gebaseerd op "oneerlijke structuren".
Hoe structureel in plaats van incidenteel de dagelijkse slachting van mensen op zee is zou ik ook maar weer weggedrukt hebben tot mij te binnen schoot dat er in Amsterdam een keer een Allerzielen-openluchtdienst is gehouden voor de slachtoffers. Twee jaar geleden alweer, de televisie was er bij en we gaan over tot de orde van de dag, wat hij ook wezen moge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten