Paul Mason heeft een boek geschreven dat op Occupyvriendelijke en anarchistische sites warm is ontvangen, en voor een redacteur bij een televisieprogramma waar de woede over de nederlaag van de Syrië-oorlogshitsers van afdruipt is dat verrassend. Newsnight is gelijkgeschakeld, Paul Mason is het niet. Hij vertrekt naar Channel 4, dus zijn lichte stotter met enigszins weggewerkt noordelijk accent is niet meer te volgen in Nederland, althans niet zonder schotel. Maar "het" is nog steeds aan de gang.
The end of our love, Nancy Wilson
Het einde van de arbeidersklasse in Engeland is ook het einde van een cultuur, een einde dat zich al aandiende in de vroege jaren zeventig. Voor Paul Mason is juist de Northern Soul Scene waar hij zich een paar jaar in gestort heeft daar mede illustratief voor.
Het zou kunnen.
Maar een journalist bij de mainstream media met het hart op de juiste plaats, het is zo zeldzaam intussen dat ik hem even wilde koesteren.
Walk like a man, Johnny Moore
Zijn lijst, ja ik heb een paar van de genoemde nummers op vinyl, als ze de aanval van de barbaren hebben overleefd (durf nog steeds niet te kijken).
Better use your head, Little Anthony and the Imperials, gekocht bij een door modmeisjes gedreven platenstal in Carnaby Street, Londen 1983, die deskundig welwillend commentaar gaven bij mijn aankopen.
Het stalletje was bij een volgend bezoek aan Londen verdwenen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten