Bij Amersfoort hield de wereld toch echt op. Het gevoel is er nog steeds een beetje, zoals ik wat betreft Amsterdam een barrièregevoel heb ten aanzien van Schinkel/Kostverlorenvaart - iets wat ik bij "Noord" dan bijvoorbeeld niet heb gehad, misschien omdat Noord helemaal vreemd was. Dit moet in de verleden tijd want ik heb er jarenlang gewoond. Maar "voorbij Amersfoort" blijft vreemd voelen.
De ellende (letterlijk: uitlandigheid) begon al daar, want er reden bussen van de VAD die de Veluwe aankondigden. De Veluwe was vreemd terrein, ik heb er enkele vakanties in pension meegemaakt, misschien begon het echte heimwee al daar in Amersfoort. Bussen van de NBM kende ik van Amsterdam, W.C. Tensen van Soest, waar ik familie had, maar de Veluwe en verder was onbekend, licht bedreigend terrein. Lopen in een bos waarbij je bij voorbaat werd gewaarschuwd dat wilde zwijnen gevaarlijk konden zijn, leuk zeg...
Het gevoel ken ik nog steeds, de enkele keer dat ik voorbij Amersfoort kom met de trein. Die wereld van buslijnen die een vreemde wereld aankondigen is er niet meer. De VAD verscheen in zijn nadagen nog in Amsterdam met een lijn naar Almere, Tensen was al weg als openbaar vervoer toen ik een speciale band met Baarn kreeg.
Gewesten hadden een "eigen" vervoerbedrijf dat naar de eigenheid verwees: Eerste Noordhollandse, Drentse..., Friese enzovoort. Ik meende dat Texel nog zijn eigen (zelfs in de naam zo genoemde) busdiensten had, maar neen, ook hier moet het "Connexxion" heten dezer dagen. Als ik bussen zie van de OAD moet ik altijd nog denken aan de Overijsselse Autobusdiensten die nu onder de halfgare fantasienaam Syntus "aanbesteed" zijn. En nu lijkt ook het restant van de naam gedoemd. Over heimwee gesproken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten