Christopher Okigbo

Come thunder

Now that the triumphant march has entered the last street corners,
Remember, O dancers, the thunder among the clouds…

Now that laughter, broken in two, hangs tremulous between the teeth,
Remember, O Dancers, the lightning beyond the earth…

The smell of blood already floats in the lavender-mist of the afternoon.
The death sentence lies in ambush along the corridors of power;
And a great fearful thing already tugs at the cables of the open air,
A nebula immense and immeasurable, a night of deep waters —
An iron dream unnamed and unprintable, a path of stone.

The drowsy heads of the pods in barren farmlands witness it,
The homesteads abandoned in this century’s brush fire witness it:
The myriad eyes of deserted corn cobs in burning barns witness it:
Magic birds with the miracle of lightning flash on their feathers…

The arrows of God tremble at the gates of light,
The drums of curfew pander to a dance of death;

And the secret thing in its heaving
Threatens with iron mask
The last lighted torch of the century…

- Christopher Okigbo

Er is nogal wat intertekstualiteit te ontwaren in dit oorspronkelijk Engels gedicht van de dichter van modernistisch Afrika, die in de begindagen van Biafra gedood werd door Nigeriaanse soldaten.
Okigbo wist een reïncarnatie te zijn van zijn grootvader die priester was ter ere van de riviergodin Idoto. Zowel de ook hier levende gedachte van reïncarnatie (en dan in de eigen genealogische linie) en de godenwereld van Biafra waren tot ik vernam over Okigbo een gesloten boek. Officieel was Biafra katholiek gemaakt door Ierse missionarissen die hun verachting voor de Engelsen meebrachten. Het was voor mij al een verrassing te vernemen dat Ojukwu pas laat in zijn leven alsnog christen was geworden. De eigen godsdienst mocht niet, mag niet...

Site van de Christopher Okigbo Foundation.