Het "Arabisme", het Arabisch nationalisme dat iedereen in de Arabische wereld tot Arabier verklaarde is aan zijn eindpunt. De grootste opleving die tevens de laatste is gebleken was in de vorm van de guerrilla van de Palestijnen in de eerste helft van de jaren zeventig, waarbij de radicaalst genoemde groepen geleid werden door christenen die het Arabisme beleden. Hoe je het ook wendt of keert, het is een koloniale truc om de verschillen te beklemtonen evenals het een koloniale truc zou zijn om ze weg te poetsen. De natiestaat is een vloek, voor Afrika, maar ook voor de Levantijnse wereld. En elders, om het even anarchistisch te houden.
Het is niet duidelijk of het militaire regime in Egypte nog Arabisch-nationalistisch genoemd kan worden. De koloniale ingrepen van de afgelopen tien jaar hebben in ieder geval het Arabisme in Libië en Irak de macht ontnomen en nu staat Syrië op de agenda. Of stond het hierop? Na het in deze tijd bijna onwaarschijnlijke dat het Britse parlement zomaar een zoveelste oorlog aan het handje van de Verenigde Staten heeft afgewezen - tot ontsteltenis van het uitvoerend comité van het kapitaal - is het een merkwaardige vertoning aan het worden dat de VS wel eens even straffend zal gaan optreden tegen - ja, tegen wie?
De kleuren zijn contrastarm, niet dat ik meer in huis zou hebben om ze duidelijker uit te laten komen, maar naar deze kaart kan ik lang en ingespannen turen. Zij verplaatst mij naar Aleppo, naar de Groene (of is het: Nazareense) Vallei, Antiochië waar dronken mannen je besmuikt vertellen dat ze Arabier zijn, geen Turk zoals zij moeten heten van het regime, de zich noemende Turks-orthodoxe kerk in Adana die natuurlijk Roem-ortodoks had moeten heten maar het kemalistische regime ziet dat niet graag - de hele wonderwereld waar ik geweest ben en waaraan ik eigenlijk liever niet aan denk in verband met alle oorlogsberichten en huurlingen van over de hele "islamitische" wereld die er om zich heen schieten - de lui die "het westen" te hulp zou schieten als dit niet plotseling sinds gisteren onwaarschijnlijk was geworden.
"I thought they were all Arabs/mooslims".
"What are these christianas doing in the Middle East?"
Hier is de kaart van het hele Levantijnse gebied met uitleg bij wijze van legenda. Het verschil tussen Noeseiri's en Syrische Alawieten, die dan weer niet met Turkse/Turkmeense/Azerische/Koerdische alevieten vereenzelvigd moeten worden, is volgens mij ook weer een politieke uitvinding van het Baath-regime in het kader van de vriendschap met Iran. Ook het verschil tussen "Assyriërs, Arameeërs, Chaldeeuwen en Syriaken" is een recent bedenksel. Verdeel en heers. De Chaldeeërs zijn geünieerd met Rome maar zijn toch Syrisch-orthodox, wat iets anders is als Roem-ortodoks. De aanduiding "Levantijnen" voor de Roem-ortodokse meerderheid onder de christenen lees ik voor het eerst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten