"Mijnheer Hirsch". Hij hoorde er bij alsof het zo hoorde - hij kwam op bezoek toen ik om onnaspeurbare redenen wekenlang in het ziekenhuis lag op mijn negende (toen kon het nog niet op), ik kreeg een spannend jeugdboek van hem over verzet in Griekenland, op Rhodos meerbepaald. S.F. waren (zijn) zijn initialen, ik kan mij nu afvragen waar de S. voor stond. Een saluut aan de vertegenwoordiger van tassenfabriek Flamingo, die alleen een spoor heeft op het net via mij.
Mijn moeder vervloekte de winkel die haar vader voor haar gekocht had eigenlijk en het gemor is tot vlak voor haar einde gebleven. Maar nu de geheel andere vraag van mijzelf als (tevens) politiek econoom.
Heeft Nederland nog een tassenindustrie? In de tijd die ik bewust mee heb gemaakt was die industrie blijkbaar verdeeld over Joden en Brabanders. Mijnheer Cohen, de gebroeders Van Dongen (Vadobag - verdomd, het is nu een dozenschuifbedrijf, het bestaat dus nog wel). Een van de Van Dongens heeft de zaak van mijn moeder overgekocht, later heeft haar broer hem weer teruggekocht waarschijnlijk for sentimental reasons omdat de familienaam nog op de gevel stond.
Voor echt economisch onderzoek moet je misschien nog elders zijn maar ik denk dat een zoekopdracht op het net wel een indicatie oplevert.
Tassen worden gemaakt in China, de Langstraat en aanpalende gewesten zijn verlaten en in Amsterdam wordt al helemaal niets meer gemaakt, wat dan ook. Lichtenvoorde en Den Bosch, Veghel en Katwijk ZH, daar blijft het bij. Toch nog vier tassenfabrieken, ten minste?
Een beeld van de wereld waarin wij nu leven aan de hand van een windstoot.
Waar haal je tegenwoordig bloempotten? Waar ze vandaankomen is waarschijnlijk ook geen vraag meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten