Dit is de gang van zaken rond de "opvang" van vluchtelingen in Australië.
Het is een open deur die racisten nooit ingetrapt willen zien of horen, in (Noord-)Amerika of Australië: u hoort hier zelf helemaal niet, u bent ook maar per boot gekomen.
De staatsgreep in de Australische Labourpartij, de tweede binnen een zittingsperiode van het parlement, heeft niet tot een wending naar links geleid - zoiets is ook niet (meer) te verwachten. Wie zal het regime op de vingers tikken, terwijl het zijn vluchtelingen uitbesteedt aan Nauru of Manus, een eiland, deel van de Admiraliteitsarchpel, noordelijk van (Papoea-)Nieuw-Guinea. Klaarblijkelijk ontvangen PNG en Nauru geld voor het "verwerken" van de gekleurde mensen die het wagen per boot naar Australië te willen gaan. Op Manus worden de eerste "nieuwe" vluchtelingen nu verwacht. Hoewel - dit bericht - het maakt in al zijn weerzinwekkendheid ook niet uit.
Wat de Afghanen betreft is het geheel nog extra treurig: de spoorwegen in Australië zijn aangelegd door Afghanen die er hun kamelen achtergelaten hebben waarmee Australië de grootste populatie wilde kamelen ter wereld heeft gekregen. Die zijn altijd nog welkomer als vreemdelingen voor de witte bezetters van het continent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten