"Ik kan mij geen andere manier denken waarop uit het materiaal van ons oorspronkelijke zelf een ´normaal´ product tot stand zou kunnen komen dan ongeveer deze: komen we eenmaal tot ons matrijs van onderscheidingen dan hebben we regels om ze in reeksen en sub-reeksen te combineren en in te delen. Om tot een 'normaal' product te komen, is het nodig dat deze operaties zelf ontkend worden. We willen dat het eten elegant opgediend wordt: we willen niet horen van de fokkerijen, de slachthuizen en wat zich in de keuken afspeelt. Onze eigen steden zijn onze fokkerijen; gezinnen, scholen en kerken zijn de slachthuizen van onze kinderen, universiteiten en andere oorden zijn de keukens. Als volwassenen eten we, in het huwelijk en op de zaak, het product." Ronald Laing, The politics of the family, naar de Nederlandse vertaling van 1972
De antipsychiatrie is verdacht, ik heb zelfs een als uiterst maatschappijkritisch beschouwde documentaireserie op de BBC gezien waarin de antipsychiatrie als medeplichtig aan het zogenaamde neoliberalisme werd gepresenteerd.
Merkwaardig, als men bedenkt dat gekte nu echt overal om de hoek ligt, als biologisch of biochemisch bepaald wordt gepresenteerd - overal is een pil tegen in het somaparadijs van De Markt. Voor iemand die One flew over the cuckoo's nest in première als film heeft gezien, zelf meer dan een "gestoorde" dierbare vriendin heeft gehad, die de tijd van "ik denk dat ik maar lesbisch/homo word" zeer bewust heeft meegemaakt, is alleen al daarom alle praat over aangeborenditofdat en "wij zijn ons brein" iets bijna buitenaards.
Wat is er zo voorbereidend op een Ego BV aan de gedachte dat het "ik" gemaakt is mede in een onoverzienbare streng familieverwikkelingen (gezinssituaties)? Ik weet niet of ik het wel wil weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten