De sociaal-democratie, liefdeskindje van de CIA

O Willy Brandt é macaco...

U mag zich dit nog wel herinneren als u mijn schrijfsels regelmatig leest (eventueel in De AS), in dit geval gaat het om de alinea over de deviezensmokkel. Wat was de macht waartegen de landarbeiders van Alentejo het moesten opnemen, de arbeiders in fabrieken van gevluchte fascisten die doorwerkten zonder loon en die tenslotte tijdelijk beloond werden met een soort arbeiderszelfbestuur dat door de partij van Mário Soares zo snel mogelijk ongedaan werd gemaakt?

Ik wilde dat ik de blijmoedigheid, de Geest zoals John Amidon het noemde, van Megan Rice had, in de strijd tegen de Macht die de wereld en ons erbij kapot wil hebben. Ik kan het volgende (nog?) niet goed aanzien. Alles wat voor complotdenken doorging over het verband tussen de sociaal-democraten en de CIA, in dit geval in Portugal, blijkt eenvoudigweg waar te zijn geweest. Ik waagde iets met de deviezensmokkel. Unilevertelg Van den Bergh, gedetacheerd bij de PvdA, niet. En hij heeft het geweten en hij heeft geen spijt. Geen tranen over Allende.

Misschien moet ik de woorden van een ander vergeestelijkt medestrijder ook even aanhalen, Sieg Verheij: "Laten we niet vergeten te bidden voor degenen die dit alles organiseren". (Ik houd het op naïviteit dat hij PvdA stemde).