Bazige, afstandelijke, karakterloze, arrogante, grootstedelijke elites die "ons" met immigranten opzadelen en "ons" racisten noemen als "we" er over klagen. Een profiel van de kiezer m/v van de UK Independence Party die bij graafschapsverkiezingen op 2 maart in totaal meer dan een kwart van de Engelse stemmen hebben binnengehaald. Een partij die in feite niets te bieden heeft, maar dat geldt inmiddels voor de "gevestigde" drie partijen evenzeer - en vooral wat betreft de Liberaal-Democraten, die traditioneel mijn voorkeur hebben in Engeland is de gelijkschakeling en feitelijke irrelevantie van enige gedachte aan verschil tussen de partijen een harde slag die niet meer hersteld kan worden.Maar het mechanisme van de volkomen teloorgang van de op partijen gebaseerde parlementaire democratie is overal in Europa aan de gang. IJsland krijgt weer een conservatieve regering (in mediataal heet dat "centrum-rechts"), in Italië gaan de postcommunisten een coalitie aan met de kiesclub van Berlusconi, in Spanje, Portugal, Frankrijk en Griekenland is de betekenisloosheid van verkiezingsuitslagen wel duidelijk. In Nederland wordt het eindpunt waarschijnlijk het sterkst gemarkeerd door de coalite van PvdA en VVD waarbij naar de wijze van het slot van Animal farm de vraag is: wie is wie?
Zoals er in Nederland de Partij voor de Dieren is, is er in Engeland en Wales de Groene Partij, die via een netwerk van onderop niet spectaculair maar wel degelijk groeit. Geen van beide zullen ooit op deze manier de omwenteling bereiken waar zij voor staan. En het morrend volk kiest ultrarechtse avonturiers als vertegenwoordigers, die binnen de kortste keren in schandalen en ruzies van het toneel zullen verdwijnen en dit zal dan ook weer aan "de elites" liggen.
Vreemde dagen hebben ons gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten